به گزارش خبرگزاری بسیج، دفتر مطالعات ارتباطات و فناوریهای نوین مرکز پژوهشهای مجلس گزارشی با عنوان «مخدرهای دیجیتال از ادعا تا واقعیت» منتشر کرد، که در نتیجهگیری آن آمده است: مخدرهای دیجیتالی از سوی سازندگان آنها، فایل هایی صوتی توصیف شده اند که افراد با گوش سپردن به محتوای آنها و با رعایت برخی دستورالعمل ها دچار همان احساسی خواهند شد که هنگام استفاده از مواد مخدر به فرد دست می دهد. تولیدکنندگان یا عرضه کنندگان این فایل ها، نام آهنگ ها را هم نام ماده مخدری که باید احساس شود، می گذارند.
بخشی از گزارش آینده 2025 که از سوی مرکز پژوهشی پیو در سال 2014 به عنوان پیش بینی های بدبینانه در سال 2025 ذکر شده، دنیایی به تصویر کشیده است که در آن مجرمان مهارتهای خود را گسترش داده اند و مخدرهای سایبری ـ روانی خانواده ها و جوامع را متاثر خواهد ساخت مطالعات مربوط به علوم شناختی و اثرگذاری روی مغز در اولویت سرمایه گذاری های تحقیق و توسعه اتحادیه اروپا و آمریکا و رژیم اشغالگر قدس قرار دارد.
احتمال تلاش برای دستیابی به فناوری ایجاد مخدرهای دیجیتال خارج از تصور نیست. شاید نتایج این تحقیقات زمینه تولید مخدرهای دیجیتال را فراهم کند، اما تاکنون چنین دستاوردی حاصل نشده است.
با توسعه مطالعات علوم شناختی، مسائل اخلاقی و مقرراتی متعددی حادث خواهد شد که یکی از آنها احتمالا مخدرهای دیجیتالی خواهند بود، بنابراین پیشنهاد می شود مطالعات سیاستگذاری بیشتری روی موضوع علوم شناختی صورت گیرد.
سازمان بهداشت جهانی اعتیاد را چنین تعریف می کند: حالتی مضر برای فرد و اجتماع که به طور متناوب یا مزمن به وسیله مصرف مستمر ماده تخدیر کننده طبیعی یا مصنوعی ایجاد می گردد. خواص مواد مذکور عبارتند از:
1- میل و احتیاج به مصرف ماده مخدر و تهیه آن به هر صورت ممکن،
2- گرایش به اضافه نمودن آن هر روز بیشتر،
3- انقیاد روانی و گاهی جسمی در نتیجه استعمال مواد مخدر.
اعتیاد به مواد مخدر، حالت وابستگی یا عادت مرضی در به کار بردن مواد سمی تحریک کننده یا آرامبخش دستگاه عصبی ایجاد می کند که به صورت مطبوع حس درونی و وضع عاطفی را تغییر می دهد.
چنانچه در گزارش ذکر شد، در مقطع زمانی فعلی بیشتر مراجع رسمی و علمی نسبت به عملیاتی بودن ایده مخدرهای دیجیتالی تردیدهای جدی وارد کرده (woodward,2010) و بیشتر این موضوع را یک فضاسازی رسانه ای می دانند تا یک موضوع علمی واقعی.
در این گزارش با توجه به اظهارات متخصصان مغز و اعصاب و کارشناسان اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا، امارات متحده عربی، عربستان و ایران و مطالعه میدانی و مصاحبه با خبرگان، مخدرهای دیجیتالی دارای اثراتی که در تعریف مخدر از سوی سازمان بهداشت جهانی ذکر شده نیستند، یعنی گرایش به استفاده از این آهنگ ها به وجود نمی آید و حتی رغبت لازم برای گوش سپردن کامل را نیز ایجاد نمی کنند، لذا ایده مخدرهای دیجیتالی در حال حاضر عملیاتی نیست.