کلود فوییه درباره استفاده این شاهزادگان از مراکز قمار کشورهای غربی می‌نویسد: «به میمنت حضور سعودی‌ها، درآمد کازینوهای فرانسه در سال 1975 میلادی 2برابر سال قبل شد. عدنان خاشقجی (از دوستان شاهزادگان سعودی) در کازینوی «روهل» در شهر «نیس» موفق شد در مدت کمتر از یک ساعت 7 میلیون فرانک (برابر4/1میلیون دلار) ببازد. تنها کسی که این رکورد را شکست شاهزاده سلمان السعود بود که در مدتی مشابه موفق شد 9میلیون فرانک (8/1میلیون دلار) را در یک کازینوی فرانسوی دیگر در «دیوون له لبن» بر باد دهد.»
او با اشاره به شدت علاقه این شاهان به مراکز فساد فرانسه گفته است: «پس از این ماجراها شاهزادگان سعودی به فکر افتادند که کازینوی نامبرده را خریداری کنند و خاشقجی و یکی از وزیران امور خوشگذرانی خود یعنی سمیر طرابلسی را مامور این کار کردند اما معامله صورت نگرفت و فرانسویان طبعا معامله را به صرفه نمی‌دیدند. در عوض، عدنان خاشقجی و رفقایش در شرکت ایتالیایی و امریکایی «لووس» که به تازگی کازینوی جدیدی در مونت کارلو در سال 1975 تاسیس کرده بودند، سهام خریدند.»
کلود فوییه همچنین به مصداق دیگری از فساد این شاهان در گوشه دیگری از کشور فرانسه اشاره می‌کند و به نقل از یکی از گردانندگان کازینوی مونت کارلو می‌گوید: «با این که قماربازان حرفهای گوناگونی به عمر خود دیده‌ام از جمله تهیه کنندگان سینمای امریکا یا ملک فاروق پادشگاه سابق مصر، اما تاکنون اعجوبه‌هایی همچون این سلاطین نفت را ندیده‌ام. اینها کمترین اهمیتی به میزان باخت خود نمی‌دهند و بسیار هم دست و دلباز هستند و کمترین انعامی که می‌دهند انعامهای 2000دلاری است.»
این روزنامه‌نگار فرانسوی با تعجب نسبت به استفاده شاهان سعودی از مشروبات الکلی می‌گوید: «بدیهی است مشروبات الکلی -در اسلام- ممنوع است ولی می‌توان به راحتی آن را در بازار سیاه عربستان پیدا کرد و همه مردم می‌دانند که شاهزادگان سعودی، مشروب الکلی می‌نوشند و مشروبی هم که بیش از همه در محافل و میهمانی‌های اعیان ریاض و همچنین اروپاییان و آمریکاییها صرف می‌شود عبارت است از ویسکی مخلوط با کوکاکولا که نام محلی آن اصطلاحا «مازوت» است. بدیهی است جرم استعمال مشروبات الکلی برای اعیان‌ها و شاهزادگان مجازات ندارد و فقط در مورد سایر مردم احکام مجازات اجرا می‌شود.»
او ادامه داده است: «طبعا قاچاق مشروب الکلی نیز رایج است. به نوشته روزنامه فرانسوی «کانار آنشنه» در سال 1982 میلادی پلیس عربستان به کانتینرهای بزرگی از مشروب که در بیابان به وسیله چتر نجات پرتاب شده بود دست یافت. این کانتینرها پر از شیشه‌های ویسکی اسکاچ بود که در بازار سیاه 200 دلار قیمت داشت.»
کلود فوییه در گزارش خود فساد آل سعود را منحصر به فساد اخلاقی ندانسته و با اشاره به فساد اقتصادی شاهان سعودی در حیف و میل کردن بیت المال روایت کرده است: «در سال 1354 با توجه به فقدان وسایل رفاهی در صحرای «منا» برای رفع احتیاجات زائران از جمله توالت، حمام، بهداری و آب برای آشامیدن و نظافت و وضو تصمیم گرفته شد تاسیساتی در آن جا با کمک مهندسان ایران ساخته شود. تاسیسات رفاهی «منا» شامل 200 بلوک که 80 درصد از احتیاجات و مصالح ساختمانی آن از ایتالیا، آلمان و ایران وارد شده بود با صرف بیش از یک میلیارد دلار و زحمات شبانه‌روزی چندین هزار کارگر و متخصص در سال 1355 برای ایام حج آماده بهره برداری شد. اما چند تن از شیوخ سعودی و مقامات وهابی به مخالفت برخاسته و گفتند: «البنا فی منی حرام» و تمام ساختمانها و تاسیسات را با همه وسایل داخل آن با بولدوزر و مواد منفجره تخریب و با خاک یکسان کردند. فرخ کیان ارثی مهندس ایرانی که خود شاهد تخریب بود با بهت و حیرت می‌دید نه تنها ماموران سعودی با شادی به ویران کردن تاسیسات مشغول شدند بلکه حتی حاضر نیستند لااقل مصالح و وسایل منقول را به جای دیگر انتقال دهند تا مورد استفاده مردم قرار گیرد.»
