قانونگذاران آمریکا از قضیه اخیر دستگیری یک فرد ایرانی – آمریکایی در تهران خشمگین شدند و روز جمعه از کاخ سفید خواستند که موضع سختگیرانه‌ای علیه تهران اتخاذ کنند و تحریم‌های جدید بر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران ، واحد نخبه نظامی اعمال کنند.
دستگیری سیامک نمازی، مدیر برجسته در حوزه نفت و چهارمین فرد ایرانی – آمریکایی زندانی شده در ایران به عنوان جدیدترین مانع در راه تلاش پرزیدنت باراک اوباما برای اعتماد و تکیه به توافق هسته‌ای و تقویت همکاری با ایران در خصوص مسائل منطقه مثلاً پایان دادن به جنگ سوریه تلقی می‌شود قدرت‌های جهانی و تهران ماه جولای به این توافق دست یافتند.
بازداشت فرد آمریکایی از سوی ایران به عنوان یک مسأله ابتدایی کاملاً قابل پیشبینی بود. زمانی که اوباما علامت داد که تمایل دارد امنیت و آزادی آمریکایی ها در ایران (از قبیل جیسون رضائیان خبرنگار واشنگتن‌پست) را فدا و قربانی توافق بدتاریخی‌اش بکند، ایرانیان فهمیدند که می‌توانند اقداماتی بکنند. قطعاً این اظهارات دولت آمریکا که رد توافق فقط «تندروها» را قدرتمند می‌کند، حرف اشتباهی است.
سناتور مارک کرک اظهاراتی را در این مورد ارائه کرد که بخشی از آن در اینجا آمده است: «اگر دولت آمریکا با کنگره برای اعمال اقدامات شدیدتر از قبیل تمدید قانون سال 1996 تحریم ایران و اعمال فشار هدفمند علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همکاری نکند، رفتار تهدیدآمیز ایران شدیدتر می‌شود.»
مطمئناً یک اظهارات قوی‌تر در این مورد وجود دارد که اعمال فشار «هدفدار» بر ضد عاملان اقدام بد یا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حداقل کاری است که دولت آمریکا باید انجام دهد. امانوئل اتولنگی از بنیاد دفاع از دموکراسی ، تحریم علیه سپاه پاسداران را کاملاً قابل اجرا توصیف کرد.
ساده‌ترین راه برای دولت آمریکا، استفاده از دستور اجرایی 13224 است همان ابزاری که اداره خزانه‌داری از آن در سال 2007 علیه نیروی قدس استفاده کرد. دستور اجرایی 13224، «ابزار قدرتی برای مسدود کردن دارایی‌های تروریست‌ها و حامیان آنها و منزوی کردن این افراد از سوی سیستم مالی و تجاری آمریکا است.» براساس دستور حمایت مالی، نظامی و لجستیکی از رژیم سوریه، نقش سپاه آماده شدن برای رسیدن به یک هدف فراگیر امپراتوری اقتصادی است درآمدی که می‌تواند به تأمین منابع مالی عملیات نظامی کمک کند.
طبق بخش 219 قانون مهاجرت و ملیت (2011)، وزیر امور خارجه آمریکا همچنین می‌تواند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به عنوان «یک سازمان تروریست خارجی» به رسمیت بشناسد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک سازمان خارجی توصیف می‌شود که درگیر فعالیت تروریستی است که امنیت ملی آمریکا و ملیت آمریکا را تهدید می‌کند. دو راه وجود دارد که از طریق آن دولت آمریکا می‌تواند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را مورد هدف قرار دهد و هزینه‌ای را برای این نهاد به خاطر همدستی‌اش با مقامات در جنگ سوریه تحمیل کند.
جان کری وزیر امور خارجه همچنان وعده داد( هر چند نه ایران و نه منتقدان توافق با ایران به وعده‌های او اعتقادی ندارند) که توافق هسته‌ای ما را از اعمال فشار بر ایران در مورد رفتارهای ایران در منطقه، و آزمایش موشک‌های بالیستیک ایران، و یا موضوع نقض حقوق بشر در ایران باز نمی دارد. در واقع، به جز "طرح مسئله" در مذاکرات – و بدتر از آن دعوت از ایران برای بحث درباره سرنوشت سوریه- دولت قصد ندارد راه مماشات با ایران را بپیماید.
مارک دابوویتز کارشناس تحریم بنیاد دفاع از دموکراسی گفت، کنگره باید گام‌هایی را بردارد. او به من گفت «در حالی که برنامه جامع اقدام مشترک موجب رفع تحریم در مورد فعالیت هسته‌ای ایران می‌شود اما آن جلوی آمریکا را از به کاربردن ابزار اقتصادی برای اعمال فشار در خصوص دامنه وسیع فعالیت تهران نمی‌گیرد علی‌رغم بیانیه ایران که هرگونه اعمال تحریم هسته‌ای یا غیرهسته‌ای را به عنوان نقض توافق تلقی می‌کند.» او افزود «کنگره باید برای دفاع از ساختار تحریم ایجاد شده در خصوص دامنه وسیع فعالیت ایران اقدام کند. حتی در چارچوب محدودیت‌های برجام، اقدامات غیرهسته‌ای قابل توجه از قبیل استفاده از قانون مالیات وجود دارد که کنگره باید آن را در جلوگیری از غنی سازی ایران لحاظ کند. ایران به شرکت در امور تروریسم و سایر فعالیت‌های مغایر با منافع آمریکا ادامه می‌دهد.» او به ویژه به آمریکا توصیه کرد که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به عنوان یک گروه تروریستی به رسمیت بشناسند و تحریم‌هایی را بر واحدهای مربوط به سپاه، اشخاص و شرکت‌های خارجی که فعالیت تجاری با این نهاد می‌کنند، اعمال نمایید.
بازداشت نمازی بر شکست کامل دولت آمریکا در دفاع از منافع آمریکا تأکید دارد. مهم‌ترین و اساسی‌ترین نقش یعنی حفاظت از آمریکایی‌ها در خارج فراتر از قابلیت این دولت است. دموکرات‌هایی که ادعا می‌کنند ماهیت این رژیم را تشخیص دادند و به عناصر مختلف این توافق اعتراض کردند، هیچ گزینه دیگری ارائه ندادند به جز جنگ که آن مضحک و خنده‌دار است. آنها می‌توانند از طریق پیوستن به جمهوریخواهان و تشکیل یک وتو دو حزبی برای اعمال تحریم جدید می‌توانند بخشی از خسارت را جبران و اعتبار خودشان را بهبود بخشند. در غیر این صورت دموکرات‌ها با پرزیدنت اوباما در تسلیم شدن در مقابل ایران همدست هستند.
