بداهه شاعران ایرانی برای قربانیان افغانستان

به گزارش خبرگزاری بسیج، شکریه ملقب به تبسم یکی از دخترانی بود که در جریان این فاجعه توسط نیروهای تکفیری داعش سر بریده شد. داغ او چند روزی است که حال و هوای افغانستان و مهاجران افغانستانی در کشورهای دیگر را منقلب کرده است. حالا گروهی از شاعران ایرانی در سوگ ایشان بداهه‌ای سروده‌اند.

این گروه از شاعران با نام گروه خیزش بیداری ادبی شناخته می‌شوند که چندی پیش در واکنش به جنایات صهیونیست‌ها در فلسطین اشغالی و کشتار مردم یمن توسط نیروهای آل سعود و طرح اعدام شیخ نمر النمر، رهبر شیعیان عربستان  و ... واکنش‌هایی جدی داشتند. صفحه مجازی این گروه در اینستاگرام را می‌توانید در اینجا دنبال کنید.

شاعرانی که در سرودن این بداهه قلم فرسایی کردند عبارتند از ؛ علی اکبر لطیفیان ، حامد خاکی ، محمد رسولی ، سید مهدی میری لواسانی ، محمد بختیاری ، مجید نجفی ، احمد بابایی ، ایمان کریمی ، ابوالفضل محمدی ، علی ذوالقدر ، محمود شریفی(کمیل)و محسن ناصحی. متن این شعر را در ادامه می خوانید:

خون تو ریخت بر زمین اما خونت از ما جدا نخواهد بود
بین ما و تو بعد از این حرف از مرز و جغرافیا نخواهد بود

کربلا در عراق و ایران است کربلا در منامه و کابل
هرکجا خون شیعه جاری شد خارج از کربلا نخواهد بود

از غدیر آمدیم و پیوستیم در مسیر نجف به کرببلا
خون ما ابتدای جنبش شد شیعه را انتها نخواهد بود

شیعه یعنی شهید یعنی خون پس، از اهدای سر نمی ترسیم
ما نشان داده ایم قربانگاه منحصر بر منا نخواهد بود

شیعه یعنی قتال با ذلت شیعه یعنی که مرگ با عزت
کل یوم و کل ارض را جای هیچ ادعا نخواهد بود

شیعه اینجا به فکر افغان و شیعه آنجا به فکر ایران است
-شیعیان نفس یکدگر شده اند- سخنی نابجا نخواهد بود

سینه هامان حماسه ی خون است هردوتا چشم کاسه ی خون است
آنچنان شد سپید گیسومان که علاجش حنا نخواهد بود

سر اگر هم جدا کنند از ما بر سر عهد خویش می مانیم
پشتمان گر دوتا شود از داغ حرفهامان دوتا نخواهد بود

باید از سر گذشت و تن پوشید جای این رختها کفن پوشید
دین که لنگ جهاد شد گیر ربنا آتنا نخواهد بود

سرسپردیم بر سر کویی جانمان شد فدای بانویی
که بدون وجود آن بانو کربلا، کربلا نخواهد بود

لبه ی تیز تیغ برانیم آیه های جهاد قرآنیم
تیرمان سمت دشمن مولاست این سخن از هوی نخواهد بود

در دفاع از حریم دین و حرم کابل و کربلا ندارد فرق
ملک شیعه مطهر و پاک است جای رجاله ها نخواهد بود

حرمله ذبح (طفل کابل ) کرد بغض ما بذر نعره شد گل کرد
نتوان بیش از این تحمل کرد کوه حق بی صدا نخواهد بود

طفل افغان اگرچه ذبح شده زن افغان اگرچه گشته اسیر
هیچ روزی شبیه عاشورا هیچ جا کربلا نخواهد بود

می شناسند اهل طوفان را پنجه ی دره گیر شیران را
فاطمیون -سپاه افغان را- بت حریف خدا نخواهد بود

مرگ بر مکر ، مکر امریکا داعش و طالبان و النصره
مرگ بر پول ، نفت آل سعود مکرشان را بقا نخواهد بود

پرچم سید خراسانی را به دست ولی عصر دهیم
کوری چشم دشمنان علی شیعه بی مقتدا نخواهد بود

شور جنگاوری به سر داریم مرد جنگیم ما جگر داریم
هر زمانی که تیغ برداریم کس جلودار ما نخواهد بود

پای تا سر حرارت و شوریم تیغ قهریم در نیام زمان
مثل آتش که زیر خاکستر شعله در انزوا نخواهد بود

می رسد دولت انا المهدی فرصت دیرپای خوش عهدی
روزگاری که بر لب عالم حرف چون و چرا نخواهد بود