حجاب، ثمره حیا و عفاف، افزون بر حفظ تن و روان فرد،نماد هویت دینی و ملی است. به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمانشاه، حجاب نمادی برای معرفی ملیت و فرهنگ بومی است حجاب مانع حضور اجتماعی زنان نمی شود بلکه حکم حجاب و طرح آن در موارد متعددی در قرآن کریم نوعی امضای حضور اجتماعی زن است.
به عبارتی برای ایجاد فرهنگ حجاب و پوشش صحیح در جامعه باید ابتدا فرهنگ حیا را ایجاد و سپس برای عفاف برنامه ریزی کرد و پس از آن نیز برای حفظ حریم ها و جداسازی جوامع مختلط تلاش کرد، بعد که فرهنگ قناعت به عنوان نزدیک ترین مرحله به حجاب ایجاد شد، به تبیین اصل حجاب ، آثار آن و ضرورت این حکم در شریعت مقدس اسلام پرداخت.
اجزای این سطوح هر چه به رأس و قله هرم نزدیک تر می شوند، عینی تر و ملموس تر می گردند. به عبارت دیگر، حیا امری درونی است که از نمادها و تظاهرات بیرونی شناخته می شود و به طور مستقیم قابل تشخیص نیست.
عفاف نیز حالتی نفسانی است در رفتارهای افراد تا اینکه به حجاب می رسیم که ظهور و بروز کامل و تمام حالت های پیشین در این مرحله است. - هر چه به قله هرم می رسیم میزان زمان لازم برای فرهنگ سازی کمتر خواهد بود.
اگر ریشه ای و علمی کار شود و جامعه عفیف و باحیا تربیت شوند، برای باحجاب کردن آنها به زمان زیادی نیازمند نخواهیم بود. بنابراین فرهنگ سازی در زمینه حیا زمان طولانی تری را نسبت به ایجاد فرهنگ عفاف نیاز دارد.
