به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، امام علی علیه‌السلام: آنگاه كه خدا، راستى و اخلاص ما را ديد، خوارى و ذلت را بر دشمنان ما نازل و پيروزى را به ما عنايت فرمود.
برخى اين خطبه را به آغاز سال 37 هجرى نسبت به تحرّكات معاويه در بصره، و برخى در يكى از روزهاى جنگ صفین نسبت مىدهند.
امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام: در ركاب پيامبر خدا صلی
الله علیه و آله بوديم و با پدران و فرزندان و برادران و عموهاى خود جنگ مى‌كرديم،
كه اين مبارزه بر ايمان و تسليم ما مى‌افزود، و ما را در جاده وسيع حق و صبر و
بردبارى برابر ناگواريها و جهاد و كوشش برابر دشمن، ثابت قدم مى‌ساخت.
گاهى يك نفر از ما و ديگرى از دشمنان ما، مانند دو پهلوان نبرد مى‌كردند،
و هر كدام مى‌خواست كار ديگرى را بسازد و جام مرگ را به ديگرى بنوشاند، گاهى ما بر
دشمن پيروز مى‌شديم و زمانى دشمن بر ما غلبه مى‌كرد.
پس آنگاه كه خدا، راستى و اخلاص ما را ديد، خوارى و ذلت را بر دشمنان
ما نازل و پيروزى را به ما عنايت فرمود، تا آنجا كه اسلام استحكام يافته فراگير شد
و در سرزمينهاى پهناورى نفوذ كرد.
به جانم سوگند! اگر ما در مبارزه مثل شما بوديم هرگز پايه‌اى براى دين
استوار نمى ماند، و شاخه‌اى از درخت ايمان سبز نمى‌گرديد، به خدا سوگند! شما هم
اكنون از سينه شتر خون مى‌دوشيد و سرانجامى جز پشيمانى نداريد.
