حاتمی‌کیا ادامه داد: این توجیه درست نیست که ممکن است این آثار به خوبی نتواند موضوع را نمایش دهند. اتفاقا باید این آثار ساخته شوند و باید فیلمسازی که خطر را پذیرفته و برای فیلمسازی به عراق رفته تشویق شود و باید به کار او توجه کرد. من نمی دانم در این ساختار چگونه برنامه ریزی می‌شود که لزوماً 10 تا یا 20 تا فیلم وارد مسابقه شوند. باید این بچه‌ها بیایند و کارشان دیده شود. به‌خصوص فیلمسازی که رفته در عراق کار کرده و هر لحظه احتمال ترورش وجود دارد. باید برای اینها احترام قائل شویم. این که اینها در حاشیه جشنواره باشند درست است؟ من نه به محمد حیدری کار دارم و نه حتی به آقای ایوبی و آقای جنتی. با آقای روحانی کار دارم که در این موضوع هست. چطور می‌شود که فیلمهای اینگونه وارد مسابقه نمی‌شوند،حتی اگر ضعیف باشند. اما بهرحال این موضوع،موضوع روز ماست. چه کنیم که هنوز هم مثل زمان جنگ مسئولان سمت شمال می ایستند، در حالی که در جنوب جنگ است. خطر دم در این کشور است و دوباره دارد همان قصه تکرار می شود و دوستان متوجه نیستند.
کارگردان فیلم سینمایی بادیگارد در پاسخ به این سئوال که چرا تا به‌حال برای تهیه مستند به سوریه نرفته است، در حالی بغض کرده بود گفت:به والله می خواستم به سوریه بروم و امروز می‌خواستم تهران نباشم،اما نشد.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا بادیگارد سکانس حذفی هم داشته است، افزود: به هیچ عنوان هیچ سکانس حذف شده ای نداشتیم.
حاتمی کیا در پاسخ به این سئوال که آیا فیلم شما برای نسل امروز هم جذاب است گفت: من مهندسی دقیق از این بحث ندارم و حرف خود را در فیلم زده ام. شاید مخاطب این فیلم در طول زمان با ان ارتباط برقرار کند، شاید هم در لحظه. گمان می کردم خانم‌ها با این فیلم ارتباط برقرار نکنند اما بازخوردها را که در سینما دیدم متوجه شدم آنها هم مانند جوان‌ها با این فیلم ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند.
کارگردان بادیگارد در پاسخ به سئوالی درباره حس و حال آرمانخواهانه و دهه شصتی فیلم گفت: بله این موضوع کاملا آگاهانه بود و من دلتنگ آن روزها هستم. چرا که خالص‌ترین روزها و شفاف‌ترین لحظه‌ها را در آن برهه زمانی داشتیم.
حاتمی‌کیا در مورد میزان احتمال برنده شدن سیمرغ در جشنواره و رقبای خود تصریح کرد: ما با همه اینها دوست هستیم و رقابت فقط یک موضوع درون‌جشنواره ای و یک فرض هنری است. امسال فیلمهای خوبی دیده‌ام و فیلمهایی که با زحمت کار شده‌اند.
حاتمی‌کیا درباره ادامه مسیر فیلمسازی خود در ادامه آژانس شیشه‌ای و بادیگارد گفت: این یک قاعده نیست که این مسیر را بخواهم ادامه بدهم. یک وقتی ممکن است احساس کنم که یک موضوعی راباید صریح بگویم و آن را می‌گویم. یک سری فیلمها هست که مانیفست است و تعریفی برای خودش دارد. فیلم هایی که مانیفستی است این بحث ها را هم دارد.
یکی از خبرنگاران از حاتمی کیا پرسید که شنیده شده شما در جشنواره سال آینده با فیلمی مربوط به مدافعان حرم به جشنواره بیایید که وی پاسخ داد: هیچ برنامه خاصی در این موضوع ندارم و هیچ چیز مشخص نیست.
کارگردان سینمای ایران ادامه داد: ای کاش توری برای دوستان فیلمسازمان بگذارند تا با فضایی مانند سوریه از نزدیک آشنا بشوند، البته می‌دانم که این موضوع بسیار سخت است، و شرایط امنیتی خاصی دارد اما کاش امثال قاسم سلیمانی ها شرایطی را فراهم می‌کردند که چنین اتفاقی بیفتد.
حاتمی کیا گفت: این که گاهی اوقات گفته می‌شود از فیلمهای مربوط به سوریه حمایت کافی نمی‌شود به نظر من بهانه است. من این راقبول ندارم و هرکسی که می خواهد در این رابطه فیلم بسازد باید بجنگد و برای فیلمش تلاش کند، حتی اگر پسر من باشد. آنهایی که نمی جنگند و سفارشی فیلم می سازند معمولا فساد می‌کنند. ما به عنوان فیلمساز باید یاد بگیریم که بجنگیم و به هر نحوی فیلم مان را بسازیم.
