نقش مردم در حرکت جدیدی که در ابتدای دهه 40 به عنوان نهضت اسلامی آغاز گردید، نقشی اساسی در روند رو به رشد قیام عظیم مردم به شمار می‌آید.
از دیدگاه معمار کبیر انقلاب(ره)، مردم، عاملی موثر و تعیین‌کننده در این
حرکت بودند و از منظر ایشان، تعریف قدرت عبارت بود از حضور متحد و همدلانه
مردم در صحنه‌های مختلف سیاسی. قیام اسلامی مردم ایران با حضور آگاهانه و
پرشور مردم قوت و قدرت گرفت و علیرغم سرکوب‌ها و محدودیت‌های شدیدی که در
دوره طاغوت وجود داشت، این جریان عمق یافت و در سال 1355 به صورت قدرتی
تعیین‌کننده در معادلات سیاسی کشور تعریف گردید.
مولفه‌های قدرت تا پیش از آن بر محور عواملی نظیر حمایت خارجی، قدرت
نظامی، ذخایر پولی و یا تولید داخلی قرار داشت و از آنجا که رژیم منحوس
پهلوی حائز برخی از این مولفه‌ها بود، تصور اینکه جریانی موفق به پیروزی در
برابر این نظام سر تا پا فاسد گردد، به ندرت مورد پذیرش قرار می‌گرفت. در
سال 1356 اما، وزنه این معادله به نفع جریان انقلابی سنگینی کرد.
آغاز افول نظام طاغوت به گونه‌ای بود که دستگاه‌های امنیتی قادر به کنترل
این قدرت ناشناخته نبودند و حتی حمایت‌های شرق و غرب و سرکوب و شکنجه‌های
بسیار خشن و سخت نیز نتوانست این سیل خروشان را مهار کند.
یکی از ویژگی‌های برجسته انقلاب اسلامی این است که چه در شکل مبارزه، چه در
شعارها و چه در اهدافش با انقلاب‌های دیگر تفاوت‌های بسیار زیادی دارد.
انقلاب اسلامی از منظر شعارها شاید به مانند سایر انقلاب‌های دیگر باشد اما
در روش‌ها و جزئیات، اختلافات فراوانی وجود دارد.
از سال 1357 و بعد از پیروزی انقلاب، این مردم بودند که اداره امور کشور را به عنوان «صاحبان اصلی انقلاب» در دست گرفتند. برگزاری انتخابات‌های متعدد - به طور میانگین سالانه یک انتخابات - و حضور در بزنگاه‌های انقلاب از جمله یوم‌الله 9 دی و نظایر آن، نمونه گویایی از این تفاوت است؛ به نحوی که رسانه‌های خارجی هر ساله بر کم‌نظیر بودن حضور مردم در مواقف اصلی انقلاب اذعان دارند.
حضور پرشور هر ساله مردم در این راهپیمایی تکرار خاطره 22 بهمن 57 در ذهن
مردم است. مردمی که تجربه پیروزی از طریق چنین تجمعاتی را دارند با تکرار
آن به دنبال یادآوری آن خاطره شیرین هستند. در دنیای امروز با توجه به نقش
موثر رسانه در تحولات اجتماعی و سیاسی، احساس جمعی مردم بر این است که با
این تجمع و راهپیمایی و انعکاس جهانی آن در رسانه‌ها می‌توان تفکر، اتحاد و
ارزش‌های اسلامی ایرانی را به سراسر جهان انتقال داد. این موضوع نیز یکی
از دلایل نهادینه شدن راهپیمایی 22 بهمن در اعتقادات سیاسی و اجتماعی ملت
ماست.
در 22 بهمن، مردم با شعارهای واحد و حضور متحد، یکپارچگی خود را برای حفظ
نظام، اقتدار و دفاع در مقابل دشمنان نشان می‌دهند و این حضور به لحاظ
راهبردی اهمیت فوق‌العاده‌ای در ارتقاء جایگاه نظام دارد. مجامع دیپلماتیک و
مراکز مطالعات سیاسی، این راهپیمایی را به مثابه موعد وزن‌کشی نظام
می‌دانند و میزان حضور و مشارکت مردم با سال‌های گذشته را به دقت رصد
می‌کنند.
نتیجه‌گیری و تحلیلی که از میزان حضور، شعارهای سر داده شده، شور و اشتیاق
مردم و تنوع اجتماعی شرکت‌کنندگان در مراکز غربی به دست می‌آید، بسیاری
از ابهامات را برای آنان روشن می‌کند. به عنوان مثال، حضور پر شور مردم از
منظر آنها به معنای عدم تاثیر تحریکات و توطئه‌هاست و نشان می‌دهد که
علیرغم تداوم دشمنی‌ها و بدعهدی‌ها، مردم ایران دست از حمایت انقلاب
برنداشته‌اند. شرکت رسانه‌های جهان به نمایندگی از تمام جریان‌های
بین‌المللی در بطن راهپیمایی، در واقع تاییدکننده روند پایشی مراکز
استراتژیک دنیا است و می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که حضور تک تک مردم، خط
بطلانی بر توطئه‌های بی‌پایان استکبار است.
آنچه که از راهپیمایی روز 22 بهمن باید نتیجه گرفت، تجدید پیمان مردم با
انقلاب و دفاع تمام قد از آن و البته پیامی روشن به دشمنان نظام است. این
حضور به خصوص در پسابرجام از آن جهت اهمیت مضاعفی دارد که برخی وادادگان
داخلی شعار «پایان انقلابی‌گری» را سر داده‌اند و وانمود می‌کنند که دیگر
لازم نیست بر آرمان‌های انقلاب پای فشرد. آنها تلویحاً و تصریحاً خواهان
تنازل این همایش شکوهمند به فستیوالی ملی بدون شعارهای استکبارستیزانه
هستند و اصرار دارند که تجمعات انقلابی از این دست، مبادا موجبات ناراحتی
شیطان بزرگ و متحدانش را فراهم کند.
اما حضور حماسی مردم مانند همیشه، هم دشمنان را مایوس و هم بلندگوهای داخلی
آنان را خاموش خواهد کرد. راهپیمایی 22 بهمن و شرکت گسترده مردم در این
مجمع باشکوه، خنثی‌کننده تمام تبلیغات دشمن است و به عبارت دیگر نشان
می‌دهد فشار و تزویر بدخواهان نظام تاثیری در طی طریق آنان نداشته است.
یکی از تهدیداتی که پس از توافق هسته‌ای و در آستانه انتخابات کشور را
تهدید می‌کند، «نفوذ» دشمن در حوزه‌های مختلف است. «دشمن‌شناسی»، «نفوذ
دشمن»، «بیداری در برابر دشمن» و «دشمن درونی و بیرونی» از جمله موضوعاتی
است که رهبر حکیم انقلاب از مدت‌ها پیش بر آنها تأکید کرده و مردم و
مسئولان نظام را نسبت به آنها توجه داده‌اند؛ اما ایشان در سال جاری توجه
ویژه‌‌ای به موضوع «نفوذ دشمن» داشته و کلیدواژه «نفوذ» از پرتکرارترین
کلیدواژه‌های مورد استفاده رهبر معظم انقلاب در ماه‌های اخیر بوده است.
یکی از پیام‌های روشن راهپیمایی گسترده امسال برای اتاق‌های فکر و
اندیشکده‌های نظام سلطه، آمادگی مقابله مدبرانه و مومنانه برای تقابل با
این توطئه خطرناک است.
به عبارت گویاتر، مصداق کامل و اتمّ مقابله با «نفوذ» و زیرمجموعه‌های آن، حضور همراه با بصیرت در این موعد حساس است.
نباید فراموش کرد که روزهایی در تاریخ این انقلاب شکوهمند وجود داشته است
که دشمن از هر راهی و از هر در و دیواری عوامل و نفوذی‌های خود را به داخل
کشور سرازیر می‌کرد و همزمان در مرزها جنگی وحشیانه را آغاز کرده بود اما
با آن همه خدعه و خشونت راه به جایی نبرد.
در دوران جدید و در حالی که ایمان مردم به نظام و آرمان‌هایش بیش از پیش
تقویت شده است، یقیناً ایستادگی مردم در مقابل تهدیدات داخلی و خارجی از
جمله «نفوذ» در کشور مانع از هر توطئه‌ای خواهد گردید و راهپیمایی پیش رو
که به تعبیر مقام معظم رهبری، «عید غدیر انقلاب» است، نشان خواهد که این
تیر نیز مانند گذشته به سنگ خواهد خورد و حضور آحاد ملت به مانند پادزهری
در برابر پروژه نفوذ است.
