حسن نژاد گفت: آمارهایی که ارائه می‌شود خیلی قابل اتکا نیست به عنوان مثال، یکی از استانداران اعلام کرده بود نرخ بیکاری6.3درصد است، و در سال 90این رقم 12.5درصد بوده است. در این 4 سال همه اذعان دارند چون تحریم هستیم بودجه مناسب اختصاص پیدا نکرده است. یکی از عواملی که باعث کاهش بیکاری در استانها می‌شود تزریق منابع مالی از طریق بودجه است که مشخصا در دسترس نبوده است.
وی افزود، از طرفی شاهد بودیم که بانکها حاضر نیستند منابع خود را به صورت تسهیلات با نرخ سود قابل قبول بین متقاضیان توزیع کنند، پس سوالی که پیش می‌آید این است که این جهش در کاهش نرخ بیکاری چگونه محقق شده بود؟
حسن نژاد ادامه داد، متاسفانه نرخ بیکاری تنها یکی از مواردی است که اتکا به آمارها را باور پذیر نمی‌کند. همین که برای شاغل بودن یک فرد میانگین فعالیت دو ساعت در هفته را به عنوان شاخص در نظر می‌گیرند نشان می‌دهد این آمارها از زیربنای قابل اتکایی برخوردار نیستند.
این نماینده مجلس تاکید کرد، شهرکهای صنعتی همگی با مشکل رو به رو هستند و بسیاری از آنها با ظرفیت کامل کار نمی‌کنند و بعضا شرکتهای تولیدی در آستانه ورشکستگی قرار دارند. خوب این نشان می‌دهد وضعیت در صنایع ما مطلوب نیست و رقم رشد 8درصدی برای این بخش دور از واقعیت است.
وی افزود، رشد اقتصادی یعنی تولید ملی افزایش یابد، رشد اقتصادی 4.4 از کجا ناشی شده است که ما آن را نمی‌بینیم. اگر این رشد در پتروشیمی‌ها حاصل شده، ما شاهد بودیم که در ماههای گذشته یا با مشکل خوارک مواجه بودند و یا با آتش سوزیهای پی در پی که اتفاق می‌افتاد خسارتهای زیادی دیدند. بقیه بخشهای مولد اقتصادی مثل مسکن و غیره نیز در رکود بوده‌اند.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: بنده به آمارهایی که اعلام می‌شود اعتقادی ندارم چراکه مرکز آمار به عنوان متولی ارائه آمارهای کشوری، دولتی است و به تناسب نیازهای دولت آمار اعلام می کند، نمی‌توان به آن اعتماد کرد.
حسن نژاد تصریح کرد، در واقع چون دیتا غلط است، تصمیمات نادرست اتخاذ می‌شود در نتیجه خروجیهایی هم که بدست می‌آید مطلوب نیست.
