بعد از شکست و بی توجهی و عدم استقبال حاضران در سالن در برخورد با این زن و پارچه نوشته وی، صدای آمریکا تلاش میکند این موضوع را از طریق رسانه خود ادامه دهد تا شاید شکست ریو را بتواند به نوعی جبران نماید.
در همین راستا رسانه آمریکایی سعی می کند با مظلوم نمایی برای این فرد به نوعی افراد دیگری در این جریان را تخریب نماید:
" با خشونت و با حالت تهاجمی به من گفتند که باید بنر را بگذاری پایین و من هم سعی کردم که به آرامی توضیح دهم که این بنر پیام‌آور یک پیام بسیار مثبت و صلح‌آمیز است و من هم خیلی آرام دارم این پیام را می‌رسانم. ولی آنها همچنان با لحن بسیار تند و زننده و با حرف‌های بسیار رکیک سعی می‌کردند اعمال فشار کنند و مرا بترسانند."
نکته دیگر در توجیه ناکامی و برای رفع اقدام تحقیرانه این زن در صدای آمریکا چنی بیان می شود:
"از آنجا که حضور تماشاگران ایرانی در المپیک ریو به سبب محدود بودن شمار ایرانیان مقیم برزیل و دوری راه و مشکلات مسافرتی دیگر برای علاقه‌مندان از دیگر کشورهای جهان چندان پررنگ نبود این تلاش‌ها و از حمایت ایرانیان تماشاگر در ریو برخوردار نشده."
همچنین صدای آمریکا برای کم رنگ تر نمودن این شکست خود سعی میکند با بیان اینکه:
"خیلی‌هایشان در واقع به نوعی هر کدام یک وابستگی‌هایی به حکومت جمهوری اسلامی داشتند، کسانی که در سفارت کار می‌کردند، اطلاعاتی که صد درصد در آنجا بودند و در حقیقت این بار ما نتوانستیم آنقدر به صورت گسترده هم‌میهنان‌مان را در کنار خودمان داشته باشیم و این که در واقع ماموران جمهوری اسلامی تلاش کردند که به نوعی این پیام را ساکت کنند." به نوعی همه تماشاگران را وابسته به نظام معرفی کند که این موضوع بسیار مضحک است.
