فرزاد حسن‌زاده به عنوان نماینده هنرمندان تجسمی در این جلسه از کارگشا نبودن ورود دولت در این حوزه سخن گفت و افزود: در زمینه اقتصاد هنر باید علاوه بر سیمنارها و جلسات اتفاقات دیگری در حوزه عمل بیفتد و برای این کار باید ابتدا الفبای اقتصاد هنر را فراگرفت.
وی با بیان اینکه اقتصاد هنر پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، اظهار داشت: در حال حاضر افرادی در ایران به صورت تک نفره در این زمینه فعال هستند که برای رونق این نوع اقتصاد باید اصول حرفه‌ای کار را از این افراد آموخت.
حسن‌زاده با بیان اینکه بازار حراجی‌های هنری مانند بازار بورس است، گفت: این امر پیچیدگی‌هایی دارد که در صورت آشنا نبودن به پولشویی کشیده می‌شود و باید در این زمینه با دقت و حساسیت خاص وارد شد.
الناز عبداللهی، محقق جوان در عرصه اقتصاد هنر در این جلسه به بیان مقاله‌ای مقایسه‌ای میان بازار هنر و بازار ارز و طلا در 4 سال گذشته پرداخت و اظهار داشت: بازار هنر با وجود سود بالا مورد غفلت واقع شده است.
وی با بیان اینکه یک اثر هنری تنها با داشتن ویژگی‌های خاص می‌تواند به عنوان کالای فرهنگی مطرح شود، گفت: منحصر به فرد بودن و عدم تکرارپذیری از جمله ملاک‌هایی است تا اثری به عنوان کالای فاخر فرهنگی معرفی شود.
عبداللهی با بیان اینکه گردش اقتصادی کالای فرهنگی نقش تعیین‌کننده در رشد و شکوفایی این نوع محصولات دارد، افزود: در تبادل اقتصادی کالاهای فرهنگی نیاز به حمایت بخش دولتی برای فعال کردن بخش خصوصی است.
این محقق با بیان اینکه در میان فرصت‌های سرمایه‌گذاری بازار هنر در 4 ساله گذشته براساس اطلاعات حراج تهران سود بیشتری نسبت به سهام، ارز و طلا داشته است، خاطرنشان کرد: بازار هنر در این مدت 91 و 96 درصد را با ریسک 23 تا 26 درصد را به خود اختصاص داده است.
مهدی پارسایی، معاون فرهنگی حوزه هنری استان فارس در این جلسه پرداختن به موضوع اقتصاد هنر را از دغدغه‌های مشترک همه هنرمندان دانست و گفت: باید فضای عرضه و تقاضا به شکل منطقی ترسیم شود چراکه در حال حاضر عرضه بیش از تقاضا است.
وی با بیان اینکه کارگزار فرهنگی توان محدودی برای حمایت از هنرمند دارد، افزود: بخش دولتی باید فضای ورود بخش خصوصی را تسهیل کند و سلیقه مردم را به این سمت ببرد که کالای فرهنگی و هنری درسبد کالای مردم قرار گیرد.
