وی در بیان اهمیتهای ایران برای آمریکا خاطرنشان کرد: پیش از انقلاب اسلامی دنیا بهصورت هسته پیرامون یعنی دوقطبی آمریکا و شوروی اداره میشد و ایران هم به علتهای مختلف ازجمله قرار گرفتن در شمال آب راههای خلیجفارس و تنگه هرمز، هممرز بودن با شوروی، بازاری خوب برای محصولات آمریکائیها، ژاندارم بودن ایران در منطقه و قرار گرفتن در جبهه جلویی ناتو در برابر "ورشو" به یکی از مهمترین مستعمرههای آمریکا تبدیل شده بود.
جانشین فرمانده کل ارتش ادامه داد: تنها ناراحتی آمریکاییها این نبود که ایران را از دستداده بودند بلکه آنها از ترویج ادبیات و فرهنگ جدید با شعارهای استقلال، آزادی، ولایتفقیه، حکومت و مردمسالاری دینی میترسیدند و مطمئن بودند این نگرش در همان حوزه مرزی باقی نمیماند.
وی بابیان اینکه آمریکاییها از 23 بهمنماه 57 حرکاتی را برای براندازی نظام آغاز کردند، افزود: تحریمهای اقتصادی، منزویسازی، فراخوانی مخالفان برای ایجاد ناامنی، شکل دادن کودتاهای نظامی و سیاسی و جنگ تحمیلی نمونهای از آن بهحساب میآید.
پوردستان ورود خود آمریکاییها به منطقه و پروژه اسلام هراسی را از اقداماتی دانست که آمریکایی برای مقابله با ایران در نظر گرفتند و ابراز کرد: طراحی حادثه 11 سپتامبر، اشغال عراق و افغانستان و پس از آن حمله به ایران از اهداف آنها بود ولی به لطف مؤلفههای قدرت در ایران نقشه نظامی آنها راهی بهجایی نبرد.
وی ادامه داد: آنها زمانی که مشاهده کردند نمیتوانند از قدرت سرد استفاده کنند رو به پروژه اسلام هراسی آورند و در نخستین گام تخریب چهره رسول خدا(ص) و قرآن هراسی را دنبال کردند.
جانشین فرمانده کل ارتش ایجاد گروهکهای تکفیری را از دیگر اقدامات مهم برای پروژه اسلام هراسی ذکر کرد و گفت: داعش شاید در ظاهر دنبال کننده جنگ سرد باشد ولی در باطن به دنبال عدم نزدیک شدن و وحدت شیعه و سنی به یکدیگر هستند که به لطف خدا فتنه آنها که میخواستند شیعه را به جان اهل سنت بیاندازد خنثی شد.
وی بابیان اینکه پروژه قرآن هراسی از صدها سال قبل توسط انگلیس روباه پیر طرحریزیشده است، عنوان کرد: آنها دریکی از گامهای این پروژه قرآنهایی را چاپ و به کشورهای اسلامی فرستادند که آیات جهاد و شهادت از آن حذف شده بود.
پوردستان عدم تدریس قرآن در مدارس و ساخت فیلمهایی برای تخریب چهره قرآن را از دیگر اقدامات پروژه قرآن هراسی برشمرد و افزود: وظیفه همه ما در این فضا آن است که باقدرت بهای بیشتری به قرآن بدهیم و محافل قرآنی را بیشتر رونق دهیم.