به گزارش خبرگزاري بسيج استان مركزي ؛ در دنیای پرسرعتی زندگی می‌کنیم که وادارمان می‌کند برای دستیابی به هر چیزی، به دنبال سریعترین و نزدیکترین و راحتترین راه بگردیم. برای موفقیت، برای حل مشکل ازدواج، برای کسب درآمد و پول بیشتر و حتی برای جاشدن در دل و قلب کسی که دوستش داریم. آیا راهی آسمانی وجود دارد که با کمک نیروهای غیبی، ما را زودتر به مقصد و مقصودمان برساند؟ ساده‌تر بگویم آیا ذکر یا ورد خاصی هست که با گفتنش مشکلمان حل شود؟
پوستین خالی عمل، مقبول اسلام نیست
مکتب اصیل قرآن و اهل بیت (ع) در پاسخ به سؤال بالا، به ما می‌گوید که بله هست؛ اما مانند خیلی امور دیگر، بشرطها و شروطها! در احادیث ائمه اطهار (ع) به مناسبت‌های مختلف و گاه در پاسخ به مراجعه کننده‌ای که جویای حل مشکلی بوده، گفتن برخی اذکار را توصیه کرده‌اند که شاید مشهورترین آنها، ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) باشد. اذکاری خاص با تعیین عددی خاص که برای حل یک مشکل خاص، پیامبر بزرگوار اسلام به حضرت صدیقه طاهره (س) تعلیم فرمودند.
ائمه اطهار برخی اذکار را توصیه کرده‌اند که شاید مشهورترین آنها، ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) باشد. اذکاری خاص با تعیین عددی خاص که برای حل یک مشکل خاص، پیامبر بزرگوار اسلام به حضرت صدیقه طاهره (س) تعلیم فرمودند.
اما اگر شنیده‌اید که مثلا با گفتن 70 مرتبه یک ذکر خاص، فلان مشکل رفع میشود، باید همه مقدمات تأثیر آن ذکر را مهیا کنید تا نتیجه بگیرید؛ چرا که اسلام ناب محمدی(ص) به پوسته خالی هیچ چیزی راضی نمی‌شود؛ هیچ عمل بی روحی را به رسمیت نمیشناسد. برای هر عمل عبادی و حتی هر کار معمولی که شاید به ظاهر جزو عبادات مرسوم نباشد، شرایط، مقدمات و اصولی را لازم میداند.
در مسئله اذکار و اورادی که برای هر کدام اثر خاصی گفته شده و این روزها رواج بیشتری پیدا کرده، چند نکته اهمیت دارد:
1- صحت و اصالت ذکر را بررسی کنید
اذکار الهی، متاع ناب و ارزشمندی است که بدل قلابی فراوان دارد. علت هم این است که مردم بر اساس فطرتی که بسوی خدای کریم می‌کشاندشان، و او را پناه و مأوای خود می‌دانند، به سوی هر نشانی از آن ملجأ و مأوا، جذب می‌شوند؛ و همین میتواند فرصتی باشد برای سودجویانی که از این طریق، ثروت یا شهرتی بدست آورند.
ذکر را نمی‌توان از هر کسی آموخت و در این مورد به هر کسی اعتماد کرد
پس دست به اختراع اذکار و اورادی میزنند که هیچ منبع و منشأ معتبری در منابع دینی ندارد، یا اذکار اصیل را تحریف نموده است. نکته مهم این است که ذکر، یک داروی معنوی است و اگر احیاناً به صورت ناآگاهانه و به غلط استفاده شود، ممکن است اثرات مخربی داشته باشد و این یک هشدار جدی را می‌طلبد. بنابراین ذکر را نمی‌توان از هر کسی آموخت و در این مورد به هر کسی اعتماد کرد.
2- ذکر گفتن، بخشی از مجموعه دینمداری است
پیامبر عزیز اسلام (ص)، ذکر را به عنوان قطعه‌ای از پازل ایمان، در کنار چند ویژگی اساسی دیگر برشمرده‌اند: "برترين ايمان آن است كه براي خدا دوست بداري، براي خدا دشمن بداري، زبانت را در ذكر خدا به كار گيري، آنچه براي خود دوست داري، براي مردم نيز دوست داشته باشي و آنچه را بر خود نمي پسندي براي مردم نيز نپسندي، و به نيكي سخن گويي يا خاموش بمانى." (1)
پس ذکر زبانی، مطلوب و یکی از شروط لازم است؛ اما شرط کافی نیست. دلی که کینه همسایه و فامیل را در خود دارد یا به خواهر و برادر حسادت می‌ورزد، چگونه میتواند با گفتن چند ذکر زبانی به ملکوت پرواز کند؟
نمونه‌ای دیگر از سیره عملی ائمه اطهار (ع): امام صادق (ع) میفرمایند: پدرم (ع) بسيار ذكر خدا مي گفت، هر وقت با ايشان راه مي‌رفتم مي‌ديدم ذكر خدا مي‌گويد. هر وقت با ايشان غذا مي خوردم مي ديدم ذكر خدا مي گويد. با مردم مشغول صحبت كردن بود، امّا اين كار او را از ذكر خدا باز نمي داشت. مي ديدم زبانش به كامش چسبيده است و لا إله إلاّ اللّه مي گويد. او ما را جمع مي كرد و دستور مي داد تا هنگام طلوع آفتاب ذكر بگوييم. به كساني از ما كه قرآن بلد بوديم مي فرمود قرآن بخوانيم و به كساني كه قرآن خواندن نمي دانستند، دستور مي داد ذكر بگويند.(2)
روایت بالا نشان می‌دهد که ذکر، با تمام شئونات زندگی امام، ممزوج است و یک امر مقطعی و فقط برای حل یک مشکل خاص نبوده است. البته قطعاً این منافاتی ندارد با اینکه ذکر را گاهی به عنوان دارویی برای درمان یک مسئله خاص بکار گیریم؛ اما بر اساس مشی و مرام اهل بیت علیهم السلام، اصل، این است که ذکر الهی، بخشی از زندگی ما باشد.
ذکر، با تمام شئونات زندگی امام، ممزوج است و یک امر مقطعی و فقط برای حل یک مشکل خاص نبوده است
اگر چنین نباشد یا اگر خدای نکرده، ذکر گفتن ما با سایر اجزای زندگی و مرام ما در تناقض باشد، چگونه میشود به اثرگذاری ذکر گفتن، امید داشت؟ مثلاً کسی که خدای نکرده نماز را ترک کرده است، در بیان رسول خدا، به مرز کفر رسیده است؛ پيامبر خدا (ص) فرموده‌اند: ميان مسلمان و كافر فاصله اى جز اين نيست كه نماز واجب را عمداً ترك كند يا آن را سبك شمارد و نخواند. (3) آیا از چنین کسی می‌توان انتظار داشت که ذکر مقبول و مؤثری بگوید؟
گفتن اذکار الهی، به عنوان بخشی از توصیه‌های دینی، میتواند آثار مطلوب شایانی داشته باشد؛ از ایجاد آرامش روحی که در اثر ارتباط و اتصال با حضرت معبود حاصل میشود (الا بذکرالله تطمئن القلوب) تا راهگشایی و گرهگشایی در مشکلات زندگی. اما ذکر باید از منبع موثق و معتبر دینی برگرفته باشد و در کنار سایر اجزای دینمداری، با روح و معنای واقعی‌اش، در زندگی ما جاری باشد نه اینکه تنها وردی بر زبان باشد.
پی‌نوشت:
1. میزان الحکمه، ج1،ص436
2.میزان الحکمه، ج1،ص 345
3. ثواب الأعمال : ٢٧٥/١
منبع : تبيان
