جمله هـــای خبری از تو خبر آوردند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از یزد، خبـر شـهادت سـردار الله دادی به سـرعت رسـانه‌ای شـد. روابط عمومی سـپاه پاسـداران هم اطلاعیه داد و آنرا تأییـد کـرد. دیگر باورمان شـد که سـردار الله دادی بـه جمـع همرزمـان شـهیدش، سـردار شـهیدعاصـی زاده، سـردار شـهید جعفرزاده، سـردار شـهیدآقابابایـی، سـردار شـهید قهـاری سـعید و دیگـر همرزمان شـهیدش پیوسـته اسـت. باورمان شـد که حـالا نوبـت از او گفتن اسـت. از او روایت کـردن. او کـه خـود راوی دلاوری و ایثـار یـاران و همرزمـان شـهیدش بـود، حـالا خـود مرجـع ضمیـر روایت هـا شـده اسـت و این روایتی اسـت کوتاه از او، آن گونه که من شناختمش.
شـهید حـاج محمدعلـی الله دادی رادمـردی بـود برخاسـته از کویـر، از شـهری برکرانـه سـرزمین رادمـردان؛ سـیرجان. او جوانمـردی متواضـع و بـا اسـتقامت بـود کـه هماننـد جوانـان نسـل انقلاب، حفاظـت و پاسـداری از نهضـت را تکلیـف خـود میدانسـت و بـا صیرت و اعتقـادی محکم از همان روزهـای آغازیـن جنـگ تحمیلـی رژیم بعـث عراق علیـه ایران اسلامی در تاریـخ ۱۴/۷/ ۱۳۵۹ به اتفاق همرزمان خود به صف سـپاهیان روح الله پیوسـت. از همـان ابتـدای ورود بـه جبهـه حـق علیـه باطـل، رزمند‌هایی چابک، خسـتگی ناپذیر و پیشـتاز بود. وی در سـال‌های دفاع مقـدس یکـی از فرماندهان تیپ ادوات لشـکر ۴۱ ثـارالله کرمـان بـود کـه نقش آفرینی‌هـای مؤثـر او در طـول دوران جنـگ تحمیلی از چشم همرزمانش پنهان نمانده است.

بـا پایـان یافتن جنـگ در سـال ۶۷، ماموریت مقابله بـا اشـرار جنوب شـرق بـه لشـکر ۴۱ ثـارالله واگذار شـد. شـهید الله دادی بـه نـوان جانشـین تیـپ صاحبالزمان (عـج) سـیرجان تمـام ماموریت هـای علیـه اشـرار را فرماندهی می‌کرد کـه اغلب کار‌های شناسـایی محل اسـتقرار اشـرار در منطقه را شـخصا به همراه تیم اطلاعاتی انجام می‌داد.
روزهـا و ماههـا و سـال‌ها از خدمـات ارزشـمند ایـن شـیرمرد جبهه هـای نور و زاهد سنگرنشـین سـپری شـد تـا اینکه در سـال ۱۳۸۵ توفیق خدمـت در تیپ مسـتقل ۱۸ الغدیـر یـزد نصیـب او گردیـد. آنگاه که سـردار سـرافراز اسلام شـهید قهاری سـعید -که او نیـز از فرزنـدان دلاور این تیپ همیشـه پیـروز بود و همیشـه آرزوی شـهادت را در دل داشـت- از استان یـزد عزیمـت کـرد، او بـود کـه فرماندهـی این تیپ سـرافراز را برعهده گرفت و اینگونه در واقع پرچمی از دسـت سـرداری به دسـت سـردار دیگـری منتقل شد.
سـردار الله دادی در طـول تصـدی ایـن مسـئولیت موفقیت هـای بسـیاری کسـب کـرد. از آنجـا کـه فرمانده‌ای بسـیار دوسـت داشـتنی و پرتـوان بود در سـال ۱۳۸۷ بـا حکم فرماندهی کل سـپاه پاسـداران مسـئولیت فرماندهـی سـپاه الغدیـر اسـتان یـزد را عهـده دار شـد. او با تدبیـر، درایت، دوراندیشـی و با سـعه صـدر توانسـت در انـدک زمانی سـاختار جدید سـپاه اسـتان را سـاماندهی نماید و با شـناخت کامل همـه ردههـا حتـی شهرسـتان‌های تابـع، کار هماهنگـی و هـم افزایـی و ارتبـاط سـالم و بـدون نقـص را پیریـزی و اجرایی کنـد. او با یک مدیریت صحیـح و جهادی توانسـت فرهنگ پرافتخار بسـیج را نه فقط در سـپاه اسـتان که در بین مردم دارالعباده به خوبی ترویج کند.
سـردار شـهید الله دادی در زمانـی کـه عهـده دار فرمانده سـپاه الغدیر اسـتان بـود با اقـدام جهادگرانه اش پایـه گذار بسـیاری از پیشـرفت‌ها چـه از لحاظ نیـروی انسـانی و چـه از لحـاظ تجهیزات و توسـعه جغرافیایـی بـود. خـوب یـادم هسـت آن زمـان کـه خداونـد متعـال چند سـالی توفیق خدمـت در رکاب ایـن شـهید بزرگـوار را بـه عنوان مسـئول سـازمان علمـی، پژوهشـی و فنـاوری سـپاه اسـتان بـه بنده حقیـر عنایـت فرمـود، علاقـه و تمایل او بـه فعالیت هـای علمـی و فناورانه بسـیار جـدی و زبانزد جامعه نخبگان علمی استان بود.
سـردار دلاور و دوسـت داشـتنی سـپاه اسلام سردار الله دادی از هیـچ حمایت مادی و معنوی در مسـائل علمـی فرو گـذاری نکرد. شـاهد ایـن مطلب جدیت او در تشـکیل سـازمان علمی، پژوهـش و فناوری به عنـوان یک سـازمان سیاسـتگذار بـود. در این دوره» مرکـز رشـد خالقیـت و توسـعه و نـوآوری سـردارشـهید منصـور عابـدی «بـا وجـود برخـورداری از آزمایشـگاه‌های برق، لکترونیـک و کارگاه مکانیک و تراشـکاری کـه محلی در خدمت بسـیجیان خالق و مبتکـر مـی باشـد راه انـدازی شـد. تلاش وافـر سـردار در تشـکیل «مرکـز تحقیقـات دانشـجویی دانشـگاه علـم الهدی یزد»، تشـکیل و افتتـاح اولین پایگاه بسـیج علمی در کشور در بنیاد نخبگان استان یـزد، راه انـدازی خانه نخبگان در مجموعه سـازمان علمـی همیشـه در یـاد و خاطـره نخبـگان علمـی اسـتان باقـی خواهد مانـد. از دیگر اقدامـات ارزنده او می‌تـوان به حمایت از انجمن روباتیک دانشـگاه آزاد اسلامی یـزد، پیگیـری و درخواسـت مجدانـه در برگزاری جشـنواره هـا و همایش‌ها و نمایشـگاه‌ها در سـطح اسـتان از جمله برگزاری ۴ جشنواره تجلی خودبـاوری علمـی و فنـاوری، جهادگـران علـم و فنـاوری، خـود بـاوری و جهـاد علمـی، نمایشـگاه اختراعـات و ابتـکارات و ۳ همایش امیـدان لایت و تجلیل از فرزندان نخبه سـپاه الغدیر استان در مقاطع ابتدایـی، راهنمایـی، دبیرسـتان و همایـش یـاوران ولایت به منظور تجلیل از کلیه دانشـجویان و طلبه و فرزنـدان سـپاه اسـتان و ده هـا نشسـت علمـی بـا نخبگان و فرهنگیان و ... اشاره کرد.
این شـهید بزرگوار نیروهایش را کامل می‌شـناخت، کارکـرد آن‌ها را درک می‌کرد و نسـبت به ارزش‌های وجـودی افراد بسـیاری احتـرام قائل بود و براسـاس ایـن شـناخت و بصیرت از خودش مایه می‌گذاشـت و شـب و روز بـرای او مهـم نبود. به یاد ندارم جلسـه‌ای ترتیـب دهیـم و از او دعـوت نماییـم و نیایـد. همیشـه میگفت: «هر وقت که گفتیـد بیا می‌آیم.» و می‌آمـد. همیشـه در کنـار کـه نـه، همـراه مـا بود. حتـی در همیـن چنـد سـال کـه در اسـتان حضـور نداشـت، همیشـه احسـاس می‌کردم که در کنارمان حضور دارد.
خاطـرات بـه یادماندنـی زیـادی از او در گنجینـه خاطـرات خـود دارم و هرگـز فرامـوش نخواهم کرد. حضورش در برنامه‌های تجلیل از فرزندان خردسـال نمونـه سـپاه از آن خاطره‌های فراموش نشـدنی من اسـت. آن روزدر جلـو جایـگاه حضـور یافـت و بـا دسـتان خـود بـه تک تـک آن کـودکان جایـزه داد. درخواسـت کـردم نمایندگانـی انتخـاب شـوند کـه برنامه تجلیل از آنان طول نکشـد، ولی سـردار قبول نکـرد و گفـت: «بـدون اسـتثناء بایـد بیاینـد جلـوی جایـگاه و هدیه هاشـان را بگیرنـد. چـرا کـه آنهـا آینـده سـازان ایـن انقلاب هسـتند. باید بـه آن‌ها بها داد.» نسـبت به اساتید دانشـگاه احترام ویژه‌ای قایل بودنـد. در جلسـات همفکـری و کارگروه هـای ً. تخصصی سـازمان که معمـولا در اماکـن تاریخی و سـنتی یـزد تشـکیل مـی گردیـد سـاعت هـا پـای صحبـت هـای آن‌ها می‌نشسـت. کاملا به صحبت هـا گـوش می‌داد و در نهایت با کمـال ادب و احترام نقطـه نظرهایش را بیان می‌کـرد. در یک جمله باید بگویم این شـهید سرافراز سـردار قلب‌های نخبگان بسـیجی اسـتان بـود. مـن شـاهد بـودم که پـس از شـهادتش، چگونـه جامعـه علمی و فرهنگی اسـتان متاثر و غمگین شد و در مظلومیتش گریست.
در پایـان آسـمانی شـدن ایـن سـردار سـرافراز را به محضـر حضـرت بقیه اهلل (عـج) و نائـب برحقش امام خامنه‌ای (مدظلـه) تبریـک و تسـلیت می‌گویـم و از درگاه خداونـد منـان بـرای همـه بازمانـدگان و دوسـتداران این شـهید عزیز، آرزوی سلامتی و اجر اخروی را خواستارم.
خداونـدا! متواضعانه و از صمیـم قلب از تو می‌خواهم کـه بـه ما توفیـق خدمتـی صادقانـه را در راه خود به مـا عنایـت کنـی و سـرانجام مـا را شـهادت در راه خودت قرار دهی. آمین.
انتهای پیام/