فرهنگسازی امام کاظم(ع) برای تشکیل حکومت/فرو بردن خشم از ویژگیهای اخلاقی امام هفتم شیعیان
حجتالاسلام ماشاالله عبدی مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج استان مرکزی با اشاره به زندگی امام هفتم شیعیان گفت: حضرت موسی بن جعفر(ع) معروف به امام موسی کاظم(ع) و ملقب به کاظم و باب الحوائج هفتمین امام شیعیان است؛ تاریخ ولادت ایشان به روایتی در روز ۷ صفر سال ۱۲۸ ه.ق. و طبق قول برخی نیز بیستم ماه ذی الحجه سال ۱۲۸ هجری قمری در ابواء ذکر شده است.
وی در همین خصوص افزود: این بزرگوار چندین بار به زندان افتاد و عاقبت در زندان سندی بن شاهک در بغداد از دنیا رفت، امام هفتم شیعیان به خاطر صبر زیاد و به این دلیل که خشمش را فرو می برد به کاظم ملقب شد، همچنین به این دلیل که نسبت به کسانی که به او بد کرده بودند مهربان و بخشنده بود به این نام نامیده شد.
وی مهمترین عامل دشمنی با ایشان را محبوبیت زیاد در بین مردم خواند و بیان داشت: آن حضرت اولین بار به دستور مهدی خلیفه عباسی دستگیر و به بغداد منتقل شد و دومین حبس امام موسی کاظم( ع ) در پی بحثی که با هارون الرشید بود و به جهت اینکه در علم و تواضع و مكارم اخلاق و كثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود دشمنان از وجود ایشان هراس زیادی داشتند و به همین خاطر ایشان را مورد اذیت و آزار قرار می دادند.
مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک دوران امام هفتم شیعیان را سخت ترین دوران اهل بیت(ع) دانست و افزود: دورانى که امام کاظم علیه السّلام در آن زندگى مى کرد، مصادف با نخستین مرحله استبداد و ستمگرى حکّام عباسى بود. این اعمال فشار از زمان امام صادق علیه السّلام آغاز شد و تا زمان امام رضا علیه السّلام که دوره خلافت مأمون بود با شدّت هر چه تمامتر ادامه یافت.
حجتالاسلام عبدی فعالیت های تربیتی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را عامل مهم برای ادامه حرکت های اهل بیت(ع) خواند و عنوان کرد: فشار سیاسى عباسیان در دورهاى آغاز شد که پیش از آن امام باقر(ع) و امام صادق (ع) با تربیت شاگردان فراوان، بنیه علمى و حدیثى شیعه را تقویت کرده بودند و جنبشى عظیم در میان شیعه پدید آورده بودند.
وی در همین خصوص افزود: بدین جهت رسالت امام موسی کاظم (علیه السلام) آن بود تا در این حرکت علمى، توازن و تعادل فکرى را میان شیعیان برقرار کنند.
مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک تصریح کرد: عصر امام کاظم علیه السّلام دوران بسیار سختى براى شیعیان بود و در این دوران حرکت هاى اعتراضآمیز متعددى از ناحیه شیعیان و علویان نسبت به خلفاى عباسى صورت گرفت که از مهمترین آنها قیام حسین بن على در زمان حکومت هادى عباسى و نیز جنبش یحیى و ادریس فرزندان عبدالله بود که در زمان هارون رخ داد.
وی افزود: جنبش علوی که خانه حضرت فاطمه زهرا(س) شروع شد وظیفه ائمه اطهار(ع) یکی پس از دیگری، دفاع از این جنبش علوی و شیعی بود و در زمان امام کاظم(ع) که بستر را برای زمان امام حسن عسگری(ع) و امام هادی(ع) فراهم کردند که بحث غیبت امام زمان (عج) را برای شیعیان مطرح کنند و امام کاظم(ع) نقش زیادی در انجام این امر داشت.
حجتالاسلام عبدی در پایان خاطرنشان کرد: علیرغم اینکه امام کاظم(ع) بیشترین زمان عمرش را در زندان به سر برد، ولی به عناوین مختلفی شیعیان را هدایت می کردند و این بسترسازی ها برای ظهور امام زمان(عج) و غیبت ایشان فراهم می کردند.
انتهای پیام/