به گزارش خبرگازاري بسيج استان مركزي ؛ هیچ ملتی نمی‌تواند انتظار داشته باشد درحالی‌که ضعیف و ناتوان است و قادر به دفاع از خود نیست، دیگران به وی احترام بگذارند و با چشم طمع به وی ننگرند! نشان آن نیز اعتراف «یوزی رابین» پدر صنعت موشکی رژیم صهیونیستی است که گفت: «به احترام توان موشکی ایران کلاه از سر بر می‌دارم». این را فردی می‌گوید که نماینده رژیمی است که می‌خواهد ریشه ملت ایران را بخشکاند.
در این بین آن چیزی که در درجه بالاتری از امنیت قرار دارد، حافظان امنیت هستند، مجموعه‌ای که می‌توانند امنیت کشور را حفظ کند. ازجمله برجسته‌ترین این افراد سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که اخیرا نیز در ویژه نامه سالانه نشریه فارن پالیسی بعنوان یکی از 10 چهره برتر حوزه دفاعی- امنیتی معرفی شد.
زلمای خلیل‌زاد، سفیر سابق آمریکا در افغانستان در مورد سردار سلیمانی گفته است: «همان‌قدر که مقامات آمریکایی سلیمانی را به جنگ‌افروزی متهم می‌کنند، او در ایجاد صلح نیز برای رسیدن به اهدافش فعال بوده است».
همچنین اعتراف مایک پمپئو، رئیس پیشین CIA و مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید و وزیر خارجه آمریکا گویای نقش بی‌بدیل سردار سلیمانی در تأمین امنیت منطقه و جمهوری اسلامی است است. وی می گوید: «ایران کشوری قدرتمند است که در سطح منطقه نفوذ گسترده‌ای دارد و مقابله با ایران را تقریبا غیرممکن است».
«مایکل روبین» کارشناس امریکن‌انترپرایز نیز با اشاره به نقش مهم سردار سلیمانی در گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران، سردار قاسم سلیمانی را وزیر خارجه دوم ایران و عامل موفقیت تهران در دیپلماسی خاورمیانه می‌داند.
خوب است برای دانستن نقش سردار سلیمانی در برقراری امنیت در منطقه و کشور به اعتراف «رایان کراکر» سفیر وقت آمریکا در بغداد نیز نگاهی اندازیم که در پیام دیپلماتیکی به واشینگتن نوشت: «وقتی برخوردهای خشونت آمیز روی می‌دهد به احتمال زیاد جناح‌های درگیر دست به دامن سردار سلیمانی می‌شوند تا درگیری‌ها و ناآرامی‌هایی را که خود او به وجود آورده حل و فصل کند.»
در نقش بی بدیل سردار سلیمانی در تامین امنیت کشور همین بس که این فرمانده بـا دشـمنی (داعش) می‌جنگد کـه اگـر بیرون خاک ایران مقابل آنان ایستادگی نمی کرد امروز باید در کرمانشاه و همـدان و بقیه اسـتان‌ها بـا داعشیان می‌جنگیدیم و جلـوی اینهـا را می‌گرفتیم.
اگر سردار سلیمانی بیرون از مرزهای کشور با تروریست های داعشی که به نیابت از آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه جنگ به راه انداخته اند، نمیجنگید، پس از تسلط داعش بر عراق و شام ما با این گروه مرز بیش از 1000 کیلومتری پیدا می کردیم که مراقبت از آن بسیار سخت بود. از طرفی مرزهای شرقی ما هم به دلیل عدم ثبات در افغانستان ناامن‌تر می‌شد و امکان نفوذ از تمامی مرزها به وجود می‌آمد. در این شرایط، سپاه قدس به فرماندهی سردار سلیمانی قبل از ورود دشمن، توانش را گرفت که اگر اینگونه نبود امروز باید در داخل با آنها مواجه می‌شدیم.
شاید موضوع امنیت در کشور ما مصداق این ضرب المثل باشد که «قدر عافیت کسی داند، که به مصیبتی گرفتار آید». امروز که کشور ما در امنیت مثال زدنی در حوزه های مختلف آن هم در این منطقه پرآشوب، درحال حرکت به سمت پیشرفت است، شاید کمتر کسی قدر این آرامش و امنیت را بداند. شاید ساعتی زندگی در سوریه، عراق، یمن، لیبی و بسیاری کشورهای دیگر که جولانگاه تروریست های دست نشانده آمریکا است، به ما بفهماند که چقدر امنیت برای یک کشور و حرکت به سمت پیشرفت مهم است.
در گذشته امنیت فقط به معنی نبود تهدید نظامی تلقی می‌شد. ولی امروز مؤلفه‌های امنیت زیاد شده و تمامی ابعاد سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را شامل می‌شود و توان یک ملت یا یک فرد در حفظ ارزش‌های داخلی در مقابل تهدیدات خارجی را «امنیت» می‌گویند.
در سرزمینی که درگیری و منازعات در آن شعله‌ور است، علاوه بر اینکه سرمایه گذاری آنچنانی صورت نمی گیرد اگر سرمایه اندکی هم در میان باشد، صاحبان اش به هر نحو ممکن به خروج دارایی های شان مبادرت می ورزند. نتیجه آن فقر و عقب ماندگی است و از رشد و توسعه اقتصادی خبری نیست. بنابراین لازمه حرکت به سمت پیشرفت، وجود ثبات و امنیت در کشور است. در واقع نقش امنیت در رشد و بالندگی اقتصادی یک کشور، از فاکتورهای مهم و بنیادی بشمار می‌رود.
ثمرات و نتایج امنیت نه تنها در حوزه اقتصاد بلکه در حوزه سیاسی، علمی، اجتماع و زندگی قابل درک و لمس است. اینکه تیم مذاکره کننده می‌تواند با اقتدار مقابل کشورهای قدرتمند بایستد و از حقوق ملت دفاع کند، به یُمن قدرت دفاعی و امنیت پایدار در کشور است، اینکه دانش آموز و دانشجویی برای تحصیل علم با امنیت کامل به مدرسه و دانشگاه می روند، اینکه دانشمندان ما با طیب خاطر به فکر اختراعات جدید و تولید صنایع مورد نیاز کشور هستند، اینکه خانواده‌ای آخر هفته با امنیت روانی به تعطیلات می‌رود همگی از ثمرات و نتایج امنیت است که اگر نباشد نه پیشرفتی خواهد بود، نه تفریحی، نه کسب علمی و نه هویتی.
حال برخی کشورها برای بدست آوردن امنیت حداقلی میلیاردها دلار خرج می‌کنند با این تصور که می‌توانند امنیت را بخرند و وارد کنند. اقداماتی که سردار سلیمانی و امثال ایشان در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به فرماندهی فرمانده کل قوا در صحنه مبارزه با دشمنان داشته اند، ایران را در حوزه دفاعی به سطحی رسانده که روزنامه صهیونیستی جروزالم پست اذعان می کند «نیروی نظامی رژیم صهیونستی از ایران عقب‌تر است و جمهوری اسلامی موفق شده است تا توان نظامی خود را در رتبه جهانی ارتقا دهد».
درحالی‌که بودجه نظامی اسرائیل به 20 میلیارد میرسد، این رژیم حداکثر 615 هزار نیروی نظامی دارد، درحالی‌که ایران با تنها 12 میلیارد دلار بودجه دفاعی، حدود 934 هزار نیروی نظامی دارد .
طبق گزارش گلوبال فایر پاور و براساس 8 شاخص اصلی قدرت نظامی، ایران در رتبه 13 جهان قرار دارد و رژیم صهیونیستی در رتبه 16. البته در این رتبه بندی امکانات و تجهیزات سپاه پاسداران و بسیج درنظر گرفته نشده است. برخی آمار مقایسه ای بین قدرت نظامی ایران و رژیم صهیونیستی که گلوبال فایر پاور منتشر کرده، به شرح ذیل است:
- تعداد نیروی نظامی رژیم صهیونیستی 615 هزار نفر / جمهوری اسلامی ایران 934 هزار نفر
- تعداد سامانه های توپخانه ای رژیم صهیونیستی 950 عدد/ جمهوری اسلامی ایران 2628 عدد
- تعداد جنگنده های رژیم صهیونیستی 252 عدد / جمهوری اسلامی ایران 150عدد
- تعداد تجهیزات نیروی دریایی رژیم صهیونیستی 65 عدد / جمهوری اسلامی ایران 397
- تعداد سامانه موشکی رژیم صهیونیستی 148 / جمهوری اسلامی ایران 1533
البته در این رتبه بنده قدرت موشکی و توان نیروی های مسلح ایران بطور کامل بیان نشده است. یکی از بیهانه هایی که باعث خروج آمریکا از برجام شد فعالیت های موشکی ایران و ساخت پیشرفته ترین موشک ها است، بطوریکه رژیم صهیونیستی ابتدا آمریکا و بواسطه آن دست به دامن اروپایی ها شده است که هرگونه فشار و تهدیدی اعمال کنند تا ایران را از انجام فعالیت های پیشرفته موشکی باز دارند.
تیرماه 1390 نیروی هوافضای سپاه از سیلوهای پرتاب موشک های بالستیک ایرانی رونمایی کرد که تا پیش از آن تنها سه کشور آمریکا روسیه و چین بعنوان تنها دارندگان رسمی تأسیسات پرتاب موشک های زیر زمینی شناخته می شدند.
همچنین قدرت موشکی، یکی از نقاط برجسته توان نظامی ایران در سالهای اخیر است. در سراسر جهان تنها 23 کشور دارای صنعت موشکی هستند که در بسیاری از این کشورها این صنعت بسیار محدود و سطحی و فرعی است اما در ایران وضع به شکل دیگری است.
سایت نشنال اینترست مقاله ای با عنوان 5 سلاح جنگی ایران که آمریکا باید از آن بترسد، منتشر کرد و در صدر این سلاح ها، موشک سجیل را قرار داده است. رابرت کینز وزیر وقت دفاع آمریکا در جلسه استماع کنگره درباره این موشک گفت: همه پایگاه های آمریکا در منطقه در برد این موشک قرار دارند و به همین خاطر خطرناک ترین موشک برای آمریکا خواهد بود.
نشنال اینترست همچنین درباره خطرناک ترین سلاح جمهوری اسلامی در دریاها گزارش می هد که زیردریایی کلاس غدیر ایران می تواند تنگه هرمز را برای آمریکایی ها نا امن کند. آمریکا از سال 1355 تا امروز 8 تریلیون دلار برای امنیت تنگه هرمز خرج کرده است و حال ایرانیان با زیردریایی های غدیر به راحتی می توانند هر کشتی مورد نظر در این تنگه را در هرجای آن مورد هدف قرار دهند.
براساس گزارش اسپوتنیک نیوز ایران تنها کشوری در منطقه است که باتوجه به تحریم های گوناگون در همه عرصه ها متکی به توانایی داخلی بوده و بیشتر نیازهای دفاعی خود را در چارچوب سیاست های خودکفایی ملی، طراحی و تولید کرده است.
برای مثال گزارش موسسه واشنگتن درباره توان ایران در عرصه پدافند را مرورد می کنیم: «مطمئناً تنها معدود کشورهایی وجود دارند که قادر به توسعه مجموعه رادارها و موشک های هدایت شونده برد متوسط و بلند دفاع هوایی خود هستند واگر ایرانی ها همانطور که وعده داده اند بتوانند بر موانع موجود در این راه غلبه کنند، نه تنها در آینده قابل پیش بینی، در دفاع هوایی خودکفا می شوند بلکه می توانند سامانه های تلاش و باور خود را حتی صادر کنند.»
در آسیا نیز ایران در فهرست 10 قدرت برتر نظامی، رتبه هفتم را داراست، این درحالی است که هیچ یک از کشورهای خلیج فارس ازجمله عربستان و امارات حتی در بین 10 قدرت برتر آسیا نیز قرار ندارند. یکی از تحلیلگران سعودی ادعا کرده بود ظرف 6ساعت آسمان ایران را تسخیر می کند! «کاوین پاول» وزیر خارجه اسبق آمریکا در وانش به این موضع گیری با تمسخر گفت: «اگر ایران مستقیم با شما (عربستان) وارد جنگ شود، شما حتی فرصت پیدا نمیکنید که تلفن را بردارید تا از ما تقاضای کمک کنید! حتی ما هم تاکنون چنین ادعایی نکرده ایم».
برخی آمار مقایسه ای بین قدرت نظامی ایران و عربستان سعودی و شورای همکاری خلیج فارس که انستیتو مطالعات دیپلماتیک و استراتژیک منتشر کرده، به شرح ذیل است:
- نیروی نظامی عربستان 251 هزارنفر/ ایران 934هزارنفر/ شورای همکاری خلیج فارس 545 هزارنفر
- تعداد تانک های جنگی عربستان 900 فروند/ ایران 1513 فروند
- تعداد توپخانه عربستان 761 آتشبار / ایران 6798 آتشبار
- تعداد هواپیمای جنگی 338 ناوگان / ایران 336 ناوگان
- تعداد قایق گشتی عربستان 11 فروند/ ایران 194 فروند
- تعداد زیردریایی عربستان - - - / ایران 21 فروند
این انستیتو تاکید می‌کند که عربستان و شورای همکاری خلیج فارس توانایی مقابله نظامی با ایران را ندارند. الجزیره نیز گزارش می دهد که با اینکه بودجه نظامی عربستان چندین برابر ایران است اما بطور کلی استعداد و توان نظامی ایران بیشتر به نظر می رسد. ایرن برتری در نیروی دریایی دوطرف کاملا مشهود است. ایران سلطه خود را بر دریاهای جنوبی تثبیت کرده و عربستان تنها خریدار تجهیزات است و از خود تولید سلاحی ندارد.
باتوجه به گزینه همیشه روی میز آمریکا و اینکه یکبار جمهوری اسلامی ضربه سهمگینی از دشمن بعثی خود خورده است، همگی از لزوم افزایش اقتدار و امنیت ملی خبر می دهند که فرماندهان عالیرتبه ایرانی به خوبی در این جنگ نامتقارن صحنه بازی را خود طراحی کرده‌اند و با استراتژی جنگ های نامتقارن و دکترین منحصر به فرد جمهوری اسلامی به خوبی در مقابل قدرت‌های اول نظامی جهان ایستادگی کردند.
پس گزافه نیست که نام سردار قاسم سلیمانی را در بین 10 چهره برتر حوزه دفاعی و امنیتی جهان ببینیم.
منبع : تبيان
