کنگره ۵۴۰۰ شهید استان کردستان.
شهید هوشنگ رمضانزاده یکی از ۴۵۰ شهید والامقام دیار بیجار گروس است که مهمترین خصوصیت اخلاقی وی داشتن تواضع و فروتنی بود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، شهید هوشنگ رمضانزاده در ۱۵ شهریور ۱۳۲۸ در روستای قشلاق خانه از توابع بخش مرکزی بیار گروس دیده به جهان گشود، پدرش علی اشرف و مادرش آهو قلی زاده بود.
یک سال بیشتر نداشت که دست اجل وی را از نعمت پدر محروم ساخت و طعم تلخ یتیمی را چشید، تحت سرپرستی مادر و جد پدری اش رشد و نمو یافت و در سن ۷ سالگی برای یادگیری علم و دانش در دبستان قدیمی روستا ثبت نام گردید.
با اتمام تحصیلات دوره ابتدایی برای ادانه‌ی تحصیل راهی شهر بیجار شد، ولی بعلت مشکلات مالی پس از دو سال تحصیل در بیجار ترک تحصیل کرد و برای ادامه‌ی زندگی به زادگاهش برگشت.
در عنفوان جوانی به سر می‌برد که پدربزرگ نیز دار فانی را وداع گفت و با فوت پدربزرگ که تنها حامی او محسوب می‌شد، سختی‌های زیادی را متحمل گردید و با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم کرد.
با رسیدن به سن ۱۸ سالگی به خدمت سربازی فرا خوانده شد، ولی، چون تمایلی به خدمت در دوران ستم شاهی نداشت بعد از دو ماه حضور در پادگان، محل خدمت را ترک کرد و پس از دستگیری و بازگشت به خدمت سربازی با گذشت حدود شش ماه برای بار دوم و برای همیشه از محل خدمت متواری شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی تقریبا به ادامه زندگی پنهانی خود ادامه داد.
شهید هوشنگ رمضانزاده در انجام فرائض دینی بسیار کوشا بود و با قرآن کریم همواره مانوس بودو علاوه بر تلاوت مداوم قرآن دیگران را نیز به یادگیری این کتاب آسمانی تشویق می‌کرد و ارادت خاصی به اهل بیت گرامی اسلام داشت.
در یادگیری احکام اسلامی و عمل به آن از همان دوران نوجوانی گوی سبقت را از دیگران ربوده بود در بین خانواده و دوستان به امیر هوشنگ شهرت داشت، او از خیلی جهات سرآمد جوانان هم سن و سال خود بود.
شهید رمضانزاده قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ازدواج نمود و برای ادامه‌ی زندگی به شهر بیجار نقل مکان کرد، به حرفه موتورسازی و ساعت سازی مهارت داشت و از این طریق زندگی را اداره می‌کرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی شکل گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی (ره) وی جزء معدود کسانی بود که در سال ۱۳۵۸ لباس سبز پاسداری را به تن کرد و در وادی جهاد فی سبیل الله قدم نهاد.
حدود دو سال از حضورش در سپاه می‌گذشت و ثمره زندگی اش سه فرزند قد و نیم قد بود، دختر بزرگش مهری ۶ ساله، دومی فرزندش مریم ۳ ساله و از ولادت تنها پسرش محمد جواد تنها شش ماه می‌گذشت که در بازگشت از ماموریت در روستای حصار سفید از توابع شهرستان بیجار در کمین ضد انقلاب شربت گوارای شهادت نوشید و در ۳۰ بهمن سال ۱۳۶۰ پیکر پاکش در گلزار شهدای بیجار آرام گرفت و روح بلندش به آسمان پرواز کرد.
بوسه بر دستان مادر
تواضع و فروتنی از خصوصیات بارز اخلاقی شهید هوشنگ رمضانزاده بود و محبتش را از اطرافیان دریغ نمی‌کرد، شاپور رمضانزاده برادر شهید در خصوص وی می‌گوید: وقتی از سرکار بر می‌گشت بچه‌ها را یکی یکی می‌بوسید و وقتی به مادرم می‌رسید تمام قد خم می‌شد و بر دستان مادرم بوسه می‌زد و من بعنوان برادر شهید همواره به روحیات خاص وی غبطه می‌خوردم.
انتهای پیام/7727
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
