به گزارش خبرگزاری بسیج، مجتبی لواشانی در یادداشتی نوشت: انگلیس نامی که در دنیا و فرهنگ این سرزمین همواره با عباراتی همچون فریب، استعمار، خیانت و خباثت بر علیه ملت ها همراه بوده و طی بیش از دویست سال گذشته شاهد مثال های فراوانی از این دست را در کارنامه حضور خود در ایران داشته است. انگلیسی‌ها زمانی ادعا می‌کردند که خورشید هیچ‌گاه در آسمان بریتانیا غروب نمی‌کند! ترجمان ادعای مشهور انگلیسی‌ها این بود که تقریباً در روی کره زمین کمتر کشوری را می توان یافت که از گزند استعمار و جنایات این کشور که در فرهنگ عامه مردمان سرزمینمان به روباه پیر تشبیه گردیده است در امان بوده باشد. انگلستان کشوری که دیروز با شیوه های کهن و امروز با روش های نوین به دنبال بهره برداری از منابع و ظرفیت های کشورهای تحت استعمار خود بوده و هست و همواره به دنبال راهکارهای جدید جهت تثبیت و گسترش نفوذ در کشورهای هدف می باشد. بی شک یکی از راهکارهای دولت انگلستان طی دو قرن اخیر به منظور استمرار سلطه و نفوذ استعماری خویش پاک نمودن حافظه‌ی تاریخی ملت ها با روش های مختلف نسبت به فعالیت های مخرب، جنایتکارانه و استعمارگرانه انگلیسی ها می باشد تا از این رهگذر بتوانند با نسل های بعدی هر کشور ارتباط برقرار نموده و به راهکارهای استثماری خود جامه عمل بپوشانند. از همین روست که باید همیشه رفتارهای دولت انگلیس به عنوان دشمنی قدیمی و کارکشته تحت بررسی دقیق قرار گرفته شود. در اثبات مطالبی که بیان شد همین بس که بدانیم انگلستان در جریان قحطی بزرگ ایران نقش اول را داشته است که مستقیما منجر به از بین رفتن نه میلیون نفر از هموطنانمان که در آن زمان تقریبا نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دادند شد. اما می بینیم با همان سیاست پاکسازی حافظه تاریخی ملت ها سانسور خبری و اسنادی شدیدی را در این مورد اعمال نمودند، این یادداشت بر آن است تا گوشه ای از جنایات و خیانت های دولت انگلیس بر ملت ایران را یادآور شود تا به سهم خود در مقابل موج عظیم رسانه ای که سعی در پاک نمودن حافظه تاریخی ملت ایران دارد نقش ایفا نماید. بر کسی پوشیده نیست که منافع دولت استعماری انگلیس پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در کشور با ضربه سهمگینی مواجه گردید و لذا پس از انقلاب اسلامی تلاش های فراوانی برای ضربه زدن به ایران و ملت بیدار ایران به عنوان تنها کشوری در غرب آسیا که توانسته با تکیه بر باورهای دینی خود دست انگلیسی ها را از منابع خود کوتاه نماید، نمود که تا کنون نیز ادامه دارد.
کشور ایران یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان به لحاظ ذخایر طبیعی و منابع زیر زمینی است، همچنین موقعیت ژئو پولتیک و ژئو استراتژیک ایران در غرب آسیا اهمیت کشورمان را صد چندان نموده و حکومت های استعماری و متجاوز بسیاری را به طمع دست اندازی به آنها به این سمت کشانده است. انگلستان نیز که خود در صدر متجاوزین و استعمارگران جهانی قرار دارد برای تسلط بر این منابع از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده است. از حمله به عشایر، غارت اموال آنان، تجاوز و تعدی به نوامیس آنها، تخریب اموال آنان تا احداث راه آهن سراسری بر گرده توده ضعیف این مملکت؛ شایسته است در اینجا برای استناد مطالب فوق نکاتی را از کتاب تاریخ ایران نوشته «سر پرسی سایکس» که در آن مقطع تاریخی یعنی سال های ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۷ م از عوامل استعماری حکومت انگلستان در کشور بوده را یاد آور شویم. وی در قسمتی از کتابش اینچنین به نحوه مواجهه و بر خورد نیروهای انگلیسی با عشایر ایران اشاره می نماید: «ویلیامز ، به همراه نیروی سواره نظام، سه روستا را غافلگیر کرد و تلفاتی به آنها وارد آورد، ضمن اینکه تعداد زیادی احشام و سایر اموالی را که آنها به سرقت برده بودند، باز پس گرفت، اصلی ترین قلعه چهار راهی با خاک یکسان شد و رئیس آن طایفه پس از دستگیری ضمانت داد که دیگر دست به راهزنی نزند.» نکات قابل تاملی در همین چند خط کوتاه نهفته است، وقتی خواننده متن را بخواند و در فضای واقعی حادثه نباشد فکر می کند که سایکس و سربازان او اقوام بومی فارس بوده و عشایر مذکور اقوامی مهاجم بوده اند!، وی چنان از باز پس گیری اموال و احشام و غافلگیری ایل چهار راهی و وارد آوردن خسارات فراوان به آنان سخن می گوید که اگر خواننده اطلاعی از موضوع نداشته باشد می پندارد که سایکس و سربازانش که ماموران استعماری انگلستان در ایران بوده اند و نبردی فاتحانه برای دفاع از سرحدات خود با مشتی گردنه بگیر را رقم زده اند!
از زاویه ای دیگر این گزارش نوع نگاه انگلیسی ها به دیگر انسان ها را بیان می کند، آنها که خود هزاران کیلومتر راه را طی نموده و به خانه و کاشانه ایرانیان یورش برده اند خود را متمدن و متجدد می خوانند و ایرانیان غیوری که به مقاومت در برابر تجاوزات آنان برخواسته اند را دزد، بی فرهنگ و عقب افتاده خطاب می کنند و این نگاه در تمامی دولتمردان و سربازان انگلستان نهادینه شده بود و تا کنون نیز ادامه دارد. چرچیل وقتی که می خواست از گاز شیمیایی سمی علیه مردم عراق استفاده نماید به صراحت می گوید فقط با این راه می توان این قوم وحشی را آرام کرد.
از دیگر نمونه های بارز جنایات انگلیس حمایت از قتل عام و تجاوز در ارومیه در خلال جنگ جهانی دوم است که طی آن بیش از پنج هزار نفر فرد بی گناه به دست مسیحیان مورد حمایت انگلستان قتل عام شدند.
کشور انگلستان همواره نگاهی از بالا به پایین نسبت به ملتها داشته است و تصور می کند که کشورش ارباب تمامی ممالک و دیگر ملتها برده هایی هستند نیازمند تادیب و متمدن شدن، حال آنکه زبان و فرهنگ منحط خود را از طریق تجاوز و زور سر نیزه بر دیگر ملتها تحمیل نموده است.
این وقاحت تا جایی است که به خود اجازه می دهد در سال ۱۹۱۶م کشور ایران را تحتالحمایه خود اعلام نماید.
لیست جنایات دولت استعماری انگلستان به قدری وسیع است که در این وجیزه مجال پرداختن به همه آن نیست، از جنایات آنان در جنوب ایران تا جنایت در استانهای فارس و ارومیه و جنایت آنان در سرکوب قیام مردمی جنگل، تا غارت منابع و ذخایر طبیعی ایران که باید برای نسل های این سرزمین باشد. از تحریک قومیت های ایرانی علیه یکدیگر، دخالت در امور داخلی ایران قبل و پس از انقلاب، تاسیس شبکه فارسی زبان بی.بی.سی به منظور عملیات روانی وسیع در سطح رسانه تا پشتیبانی از کودتای بیست و هشت مرداد و فتنه سال ۱۳۸۸ در ایران تنها گوشه ای از توطئه های بیشمار انگلستان را شکل می دهد.
در یک جمع بندی کلی دولت انگلستان برای نیل به اغراض استعماری خود در شیوه کهن ابتدا با ایجاد ارتباط دیپلماتیک و سپس انعقاد قرار دادهای استعماری زمینه را برای حضور مستشاران و سربازان خود هموار می نمود و پس از آن با حضور این سربازان دست به درگیری و تجاوز به مناطق مختلف کشور می زد و در نهایت پس از تسلط به هر نقطه با سیاستی از پیش تعیین شده اقدام به جایگزینی فرهنگ و زبان خود با فرهنگ و زبان ملی می نمود و در نتیجه یک استحاله کامل را ایجاد می کردند. اما در استعمار نوین با کمی جابجایی در موارد فوق بجای هزینه های سر سام آور اعزام سرباز و نیرو به مناطق مد نظر، با ایجاد شبکه گسترده‌ی رسانه ای و استفاده از ظرفیت عوامل خود فروخته داخلی، طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب سربازان خود را در داخل کشور با هزینه ای به مراتب کمتر تربیت می نمایند و از این طریق به دنبال دستیابی به اهداف خود در داخل کشور هستند. بنابراین زنده نگه داشتن و تقویت حافظه تاریخی مردم می تواند نقش بسزایی در خنثی نمودن مقاصد استعماری این روباه پیر داشته باشد.
