کتاب «سرگرمی‌ها و بازی‌های بومی و محلی میامی»توسط انتشارات حبله رود به قلم کمال ترابیان در ۱۳۲ صفحه و در دو فصل چاپ شده است.
کمال ترابیان، نویسنده و پژوهشگر "کتاب سرگرمی‌ها و بازی‌های بومی و محلی میامی" در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در میامی گفت: هویت هر ملت در طول تاریخ با فرهنگ و آداب و رسوم آن ملت گره می‌خورد و همین آداب و رسوم به جای مانده، دلالت بر دیرینگی و قدمت فرهنگی منطقه دارند؛ فرهنگ‌ها و آداب و رسوم مختلف و متفاوتی در مناطق مختلف کشور وجود دارد که هر یک شناسنامه‌ای ناب از هویت غنی مردمان ایران زمین است که در این مجموعه به گوشه‌ای از بازی‌ها و سرگرمی‌های مردم خطه میامی پرداخته شده است.
وی افزود: یکی از نماد‌های آداب و رسوم و خرده فرهنگ‌های هر منطقه بازی‌های بومی- محلی آن دیار است که نه‌تن‌ها بیانگر فرهنگ و اصالت مردمان آنجاست، بلکه یکی از مهم‌ترین عرصه‌های بروز شادی و ایجاد شعف و سرزندگی در بین افراد نیز محسوب می‌شوند.
ترابیان سادگی و کم هزینه بودن بازی‌های بومی- محلی را یکی از مهم‌ترین نقاط قوت این بازی‌ها دانست و یادآور شد: انجام بازی‌های بومی- محلی در هر جا و مکانی و با کمترین امکانات و صرف هزینه امکان پذیر است که تمام بازی‌ها با اهداف خاص خود انجام میشد.
در مقدمه این کتاب آمده است: «سال‌ها پیش به هر کوچه و خیابانی قدم می‌گذاشتیم پر از هیاهوی کودکان بود، کوچه‌ها و محلات فضای مناسبی برای بروز هیجانات بود، که متاسفانه امروزه گرایش به زندگی مدرنیته جای بسیاری از سنت‌های گذشته را گرفته است، امروزه با گسترش تکنولوژی و رایانه‌ای شدن بازی‌های کودکان بسیاری از اسباب بازی‌های سنتی و بومی که زمانه نه چندان دور جایگاه ویژه‌ای داشت به دست فراموشی سپرده است.»
در ادامه مقدمه آمده است: (بجول بجول بازی، قتول قتول، معو، جو گندم، از گل چه گل، بلبلی برچند، تبرک، قایم دار جایم دار، بالا بلندی، استپ هوایی و... بازی‌های زیبایی بودند که با اهداف فراوان آموزشی برگزار میشد که فراموش شده و به تاریخ پیوسته است.)
پژوهش و جمع آوری این مجموعه بیش از ۴ سال به طول انجامیده است که نویسنده این اثر رئیس اداره کتابخانه‌های عمومی شهرستان میامی نیز است.
وی افزود: یکی از نماد‌های آداب و رسوم و خرده فرهنگ‌های هر منطقه بازی‌های بومی- محلی آن دیار است که نه‌تن‌ها بیانگر فرهنگ و اصالت مردمان آنجاست، بلکه یکی از مهم‌ترین عرصه‌های بروز شادی و ایجاد شعف و سرزندگی در بین افراد نیز محسوب می‌شوند.
ترابیان سادگی و کم هزینه بودن بازی‌های بومی- محلی را یکی از مهم‌ترین نقاط قوت این بازی‌ها دانست و یادآور شد: انجام بازی‌های بومی- محلی در هر جا و مکانی و با کمترین امکانات و صرف هزینه امکان پذیر است که تمام بازی‌ها با اهداف خاص خود انجام میشد.
در مقدمه این کتاب آمده است: «سال‌ها پیش به هر کوچه و خیابانی قدم می‌گذاشتیم پر از هیاهوی کودکان بود، کوچه‌ها و محلات فضای مناسبی برای بروز هیجانات بود، که متاسفانه امروزه گرایش به زندگی مدرنیته جای بسیاری از سنت‌های گذشته را گرفته است، امروزه با گسترش تکنولوژی و رایانه‌ای شدن بازی‌های کودکان بسیاری از اسباب بازی‌های سنتی و بومی که زمانه نه چندان دور جایگاه ویژه‌ای داشت به دست فراموشی سپرده است.»
در ادامه مقدمه آمده است: (بجول بجول بازی، قتول قتول، معو، جو گندم، از گل چه گل، بلبلی برچند، تبرک، قایم دار جایم دار، بالا بلندی، استپ هوایی و... بازی‌های زیبایی بودند که با اهداف فراوان آموزشی برگزار میشد که فراموش شده و به تاریخ پیوسته است.)
پژوهش و جمع آوری این مجموعه بیش از ۴ سال به طول انجامیده است که نویسنده این اثر رئیس اداره کتابخانه‌های عمومی شهرستان میامی نیز است.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
