به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمانشاه. چند روزی است که چند شهر در کشور عراق دچار ناآرامی شده است. با تشدید این ناآرامی‌ها و به منظور حفظ آرامش شهروندان و رعایت مسائل ایمنی، مرزهای رسمی ایران به سمت عراق به صورت موقت به روی زائران عتبات عالیات بسته شد، هرچند این محدودیت به سرعت برداشته شد و وضعیت هم اکنون در مرزهای «مهران»، «چذابه» و «شلمچه» عادی است، اما مرز خسروی در شهرستان قصرشیرین کماکان مسدود است.
هم زمان شدن این اعتراضات با ایام اربعین و راهپیمایی میلیونی زائران در کشور عراق موجب شده که حدس و گمانه‌های سیاسی در خصوص چرایی این واقعه زده شود، مخصوصاً که سفارت آمریکا در عراق نیز بیانیه‌ای مداخله‌جویانه نیز در این خصوص منتشر کرده است.
به منظور بررسی دقیق اتفاقات چند روز اخیر عراق، با «علی شجاعی» کارشناس مسائل منطقه گفت‌وگو کرده‌ایم.
او معتقد است که این این ناآرامی‌ها پشتوانه سیاسی در داخل کشور عراق ندارد چرا که جناح‌های سیاسی از این اتفاق حمایت نکرده‌اند.
مشروح این گفت‌وگو در زیر آمده است.
به نظر شما علت اغتشاشات صورت گرفته در عراق چیست؟
عراق از بدو سرنگونی صدام و تشکیل نظام حکومتی جدید که بر مبنای دمکراسی شکل گرفت در طی ادوار مختلف درگیر تظاهرات و اعتراضات گوناگون بوده است که بیشتر این اتفاقات در حوزه نارضایتی‌های مردم از فساد اداری و اقتصادی و همچنین وضعیت نامساعد اشتغال صورت گرفته است.
اما نا آرامی‌های چند روز اخیر عراق را باید کمی عمیق‌تر و با توجه به شرایط زمانی سنجید. نکته اول اینکه معترضین با شعار‌های اقتصادی و معیشتی در بغداد اقدام به مسدود نمودن معابر کردند اما رفته رفته شعارها رنگ و بوی سیاسی و حتی تفرقه افکنانه گرفت. سبک تظاهرات و شعارها نشان می‌دهد که هدف این حرکات بیش از آنکه برای حل مسائل اجتماعی و اقتصادی باشد ،ایجاد تشنج و نا آرامی برای علیه گروه‌های هم پیمان جمهوری اسلامی ایران و جنبش های جهادی است.
هر چند به نظر می‌رسد بخش اعظم تجمع کنندگان از نیت واقعی این اقدامات اطلاع ندارند و در یک طراحی خارجی قرار گرفته اند.
چه گروه یا گروه‌هایی در این اغتشاشات نقش دارند؟
در تجمعات قبلی که در بغداد صورت می‌گرفت برخی از گروه‌های عراقی نظیر کمونیست‌ها یا حتی جریان صدر حضور داشتند اما در این اتفاقات هیچ یک از جناح‌های سیاسی عراق در کنار آنها نبودند و همین موضوع نشان دهنده عدم تعلق این افراد به جریانات سیاسی و یا مذهبی است. بیانیه مداخله جویانه سفارت آمریکا در بغداد از یک سو و همچنین همزمان شدن این اقدامات با راهپیمایی اربعین شائبه مصنوعی بودن و فتنه گرانه این کنش‌های به ظاهر حق مدارانه را تقویت می کند.
آیا این اغتشاشات صرفا یک خواسته سیاسی است یا ابعاد امنیتی دارد؟
ببینید این نوع رفتارها قطعا سیاسی-امنیتی است و در وضعیتی صورت می‌گیرد که جریان «ارتجاع-استکبار» در منطقه با ضربات محکم رزمندگان مقاومت در یمن، خلیج فارس و لبنان مواجه شده است و وقتی که توانایی رویارویی مستقیم را با محور مقاومت پیدا نمی‌کنند دست به فتنه‌های نخ نما شده‌ای می‌زنند که نتیجه ای جز شکست بر آنان ندارد.
این اغتشاشات می تواند راهپیمایی عظیم اربعین را تحت شعاع خود قرار دهد؟
دشمنان به ازای هر سال راهپیمایی اربعین یک دسیسه طراحی می‌کنند و همان پروژه باز شکست می خورد. سال گذشته هم به نوعی دیگر بود. قطعا این گونه کنش‌ها حریف راهپیمایی ده‌ها میلیونی اربعین نخواهد شد.
بهترین اقدامی که دولت عراق در شرایط پیش رو می تواند انجام دهد چه می تواند باشد؟
یک دسته‌ای از مردم در این اعتراضات هستند که یقینا جهت استیفا از حقوق خود به خیابان‌ها آمدند. دولت عراق حتما باید به سامان دادن نظم اجتماعی و اقتصادی کشور بپردازد و ضمن ریشه یابی علل این تظاهرات زمینه‌های آن را از بین ببرد. به هر ترتیب عراقی‌ها نیز در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات امنینی نتوانستند که برخی مشکلات دیگر در حوزه‌های معیشتی و اقتصادی و اجتماعی را حل کنند.
