به گزارش خبرگزاری بسیج از اردبیل ، مادر سردار شهید «فرزاد بهزاد بخت قمیصی» بعد از تحمل سالها رنج دوری از فرزندش همزمان با اعیاد شعبانیه میلاد امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) بر اثر کهولت سن دار فانی را وداع و به فرزند شهیدش ملحق شد.
خانواده این شهید والامقام اعلام داشتند با توجه به وضعیت حاکم بر استان پرهیز از اجتماع مردمی به دلیل شیوع بیماری کرونا، از برگزاری مراسم تشییع، تدفین و ختم اجتناب کرده و بعد از رفع بیماری ار کشور مراسم بزرگداشتی طی اعلام رسمی برگزار خواهد شد.
فرازی از زندگی نامه سردار شهيد فرزاد بهزاد بخت قميصي
سردار شهید فرزاد بهزاد بخت قميصي تيرماه 1333 در تهران به دنیا آمد و با توجه به شغل پدر شان که ارتشي بود کودکی را در شهرستان گرمي از توابع شهرستان اردبيل سپری کرد
وی در رشته ادبيات دانشگاه تبریز قبول شد، کنار تحصیلاتش در مسابقات کشتي استاني و دانشگاهي نیز شرکت مي کرد. بعد از فارغ التحصیلی دوباره در رشته کارشناسي معارف( رشته مورد علاقه اش ) از همان دانشگاه قبول شد و کارشناسی ارشد را هم در رشته ادبیات دانشگاه ارومیه پذیرفته شد.
وی در قیام خونین 29 بهمن 56 در تبریز شرکت فعال داشت. در مسجد شعبان تبريز که شهيد قاضي طباطبائي بعنوان امام جمعه (جماعت) تبريز بود نیز بعنوان يک فرد فعال سياسي تحرکاتی داشت، با تشکیل سپاه پاسداران به تهران رفت و به عضویت سپاه درآمد.
سرانجام وی در 22 مهر ماه سال 1359 در سن 26 سالگي درحالیکه مسئول تبلیغات ستاد مشترک سپاه بود در منطقه عملياتي سرپل ذهاب به فيض شهادت نايل شد.
این شهید دانشجو در وصیت نامه ای که از خود به یادگار گذاشته چنین نوشته است: اين نامه را وقتى مى نويسم كه همرا برادرانم رزمندگان عازم جبهه جنگ هستيم، جنگى كه ابرقدرتها خون آشام همرا جيره خواران داخلى توطئه گرشان گروهاى سياسى ضد خلقى موجود كشور كه در غير خط امام غوطه‌ورند.
جيره خوران خارجي شان امثال عراق تجاوزگر كفرپيشه اين دست نشانده ديروز شوروى و مزدور آمريكا بر انقلاب خونبار اسلاميان كه مي رود حكومت واحد اسلامى را در جهان پى‌ريزى كند و به حكومتهاى فاسد ضد انسانى سوسيال امپرياليست روسى و امپرياليزم آمريكا براى هميشه از صحنه جهان خاتمه بخشد و من ديگر تحمل ضربات آشكار و پنهان آنها را نسبت به انقلاب اسلاميان نداشتم و به حكم آيه قرآن : چه شد برشما كه در راه خدا و بندگان مستضعف او نمى‌جنگید
من نيز قرآن در قلب، سلاح در دست جان بر كف، پا به ميدان جهاد نهاده ام. من مسئوليت شرعى در مقابل پيشگاه جبروت خداوند يكتاى قادر و دين پاك او داشتم من تعلق به خود نداشتم، من امانتى بودم در دست شما و تعلق واقعى‌ام به فطرت كه همان توحيد هست مى باشد.
از طرفى امامم، رهبرم، تمام وجودم خمينى بزرگ آن پيشواى دور انديش بحق اسلام آن نادر زمانمان آن مبشر و نويد دهنده مستضعفين امر فرموده بود كه از دين پاسدارى كنم.
پروردگارا لبيك ... با نثار خون نا قابلم لبيك...
پروردگارا تو شاهد باش من فقط برای دین تو بپا خواستم و هدفی جز استقرار دین تو حیدت نداشتم.
