ایران؛کشوری انقلابی و قدرتی نو ظهور در صحنه جهانی

دکتر حسن‌رحیمی روشن در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در همدان اظهار داشت: مقاطع یا برش‌های تاریخی؛ نقاط عطفی هستند که ممیز تاریخ قبل و بعد خود بوده و به سخن دیگر برش‌های تاریخی این توان را دارند که تاریخ را به‌پیش و پس از خود تقسیم‌ کنند.

وی افزود: اگر از تاریخ معاصر ایران مثال بزنیم می‌توان «جنگ چالدران» (۲۳ اوت ۱۵۱۴ میلادی برابر با اول شهریور سال 893 خورشیدی) را یک برش تاریخی دانست؛ هم‌چنین شکست ایران در جنگ اول و دوم با روسیه تزاری در نیمه اول قرن ۱۹ میلادی (۱۸۱۳–۱۸۰۴ و ۱۸۲۸–۱۸۲۶) یک برش تاریخی است؛ این برش تاریخی علی‌رغم تلخ بودن برای ایرانیان، اما توانست این واقعیت را برای آنان روشن کند که از لحاظ فناوری عقب‌تر از دیگران هستند.

این مدرس دانشگاه دفاع ملی کشور عنوان کرد: هم‌چنین انقلاب مشروطه 1285، نهضت ملی نفت (1332-1329) قیام ۱۵ خرداد (۱۳۴۲) و سرانجام انقلاب اسلامی 1357 از برش‌های تاریخی مهم تاریخ معاصر ایران هستند و جنگ جهانی دوم و حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، نیز از برش‌های تاریخی بین‌المللی هستند.

وی ادامه دداد: در  چهل سالگی انقلاب اسلامی یعنی از خرداد ماه سال گذشته تاکنون، در موضوع رابطه بین ایران و آمریکا اتفاقاتی رخ داده که هریک می‌توانند به عنوان برش تاریخی دانسته شوند؛ به عنوان مثال انهدام هواپیمای فوق پیشرفته آمریکایی توسط دفاع هوایی ایران ۳۰  خرداد ۱۳۹۸ (برابر با ۲۰ ژوئن ۲۰۱۹ میلادی) را نیز به دلایل فراوان می‌توان یک برش تاریخی مهم در تاریخ ایران دانست؛  هرچند ازلحاظ وسعت حادثه به بزرگی حوادث پیش‌گفته نیست اما از بعد روانی و سیاسی هم برای ایران وهم برای آمریکا وسعت و بزرگی و اثرگذاری فراوانی در پی دارد.

رحیمی روشن تصریح کرد: این برش تاریخی نشان می‌دهد که ایران در چهل‌ سالگی انقلاب اسلامی وارد مرحله نوینی در روابط بین‌الملل شده است.

وی اظهار داشت: تصور انهدام پیشرفته‌ترین هواپیمای بدون سرنشین جهان توسط کشوری در حال ‌توسعه مانند ایران و عدم جرات آمریکا در پاسخ به آن بی‌شک برش مهم تاریخی است که از این‌ پس وقایع را می‌توان به قبل و بعد از آن ‌تقسیم کرد.

رییس گروه علوم سیاسی دانشگاه بوعلی سینا همدان افزود: زمان پیش‌از این برش تاریخی، با زمان پس‌ازآن برای نیروهای مسلح ایران بسیار متفاوت است، اما ماجرا به همین جا ختم نشد؛ پس از ترور سپهبد شهید «سلیمانی» در فرودگاه بغداد؛ به  فاصله چند روز نیروی هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با ده‌ها فروند موشک و با دقت بسیار بالا پایگاه هوایی عین الاسد را در غرب عراق که محل استقرار بخش مهمی از نیروهای  موسوم به سنتکام آمریکا است هدف قرار داد.

وی اضافه کرد: آمریکا با اطمینان از پاسخ مجدد ایران در صورت واکنش؛ در مقابل این‌حمله _که در نوع خود پس از جنگ جهانی دوم بی‌نظیر بود_ اقدامی نکرد و واکنشی نشان نداد؛ حتی سعی کرد تلفات واقعی نیروهای خود را پنهان کند که تاکنون نیز پنهان مانده و در نهایت به ضربه مغزی شدن بیش از ۱۰۰ نفر از نیروهای خود اعتراف کرد که بسیاری باور دارند واقعیت تلفات آمریکا همچنان پوشیده مانده است.

رحیمی روشن گفت: بدون تردید این واقعه نیز یکی از برش‌های مهم مقطع تاریخی است که اهمیت آن در سال‌های آتی بیشتر روشن خواهد شد؛ هرچند که امپراطوری رسانه‌ای غرب تمام تلاش خود را بکار گرفت که ابعاد این حمله را کوچک جلوه دهد، اما در روزهای اخیر اتفاق بس مهمتری در رابطه بین ایران و آمریکا رخ داده است.

وی عنوان کرد: این ‌اتفاق مهم اعزام نفتکش‌های غول پیکر حامل بنزین از ایران به کشور ونزوئلا است؛ شاید در نگاه نخست این مسئله موضوعی عادی به نظر برسد.

مسئول تحلیل بررسی بسیج اساتید استان همدان با بیان اینکه حادثه فوق  به چند دلیل اهمیت آن  بسیار فراتر از یک دریانوردی معمولی است، ابراز داشت: نخست اینکه این نفتکش‌های غول پیکر حامل بنزین هستند، ماده ارزشمندی که تا چند سال پیش ایران وارد کننده آن بود.

وی ادامه داد: اگر به تکاپوی آمریکا در اعلام فشار  حداکثری به ایران‌، پس از خروج ابن کشور از برجام توجه کنیم؛ اهمیت مساله بیشتر نمایان می‌شود.

رحیمی روشن تصریح کرد: تحریم حداکثری آمریکا نه تنها نتوانسته صنعت نفت ایران را فلج کند بلکه ایران تحت فشار حداکثری با در پیش گرفتن ‌مقاومت حد اکثری؛ در تولید بنزین خودکفا شده و حتی توانسته مازاد بر نیاز خود بنزین تولید کند و اکنون در حال صادر کردن آن به کشوری است که آن کشور نیز تحت تحریم حداکثری آمریکا قرار دارد؛ یعنی ایرانیان با یک تیر دو نشان زده‌اند هم تحریم آمریکا را در این بخش بی‌اثر کرده‌اند و هم فشار آمریکا را بر یک متحد خود که اتفاقا در حیات خلوت جغرافیایی آمریکا قرار دارد کم اثر و در آتیه بی‌اثر می‌کنند.

وی بیان کرد: نکته دوم این است که اقدام ایران در اعزام کشتی‌های نفت‌کش به آن سوی کره زمین نه با پرچم عاریتی و نه با خاموش کردن دستگاه‌های ردیاب کشتی‌ها؛ بلکه با پرچم ایران و به صورت علنی صورت می‌گیرد.

این مدرس دانشگاه دفاع ملی کشور تصریح کرد: این اقدام در حالی است که نیروی دریایی آمریکا رسماً و با اعزام کشتی‌های جنگی به دریای کارائیب اعلام کرده با اقدام ایران مقابله می‌کند اما با پیام قاطع ایران مبنی بر پاسخ فوری و قطعی به هر نوع مزاحمت برای کشتی‌های ایرانی مواجه شده و به ناچار بر خلاف روال معمول  و میل خود از مقابله با نفتکش‌های ایرانی خودداری کرده است؛ در حالی که پیش‌بینی اغلب صاحب نظران این بود که آمریکا اقدام به توقیف کشتی‌های ایرانی خواهد کرد.

وی گفت: به نظر می‌رسد آمریکا پیام ایران را نه فقط از کانال‌های دیپلماتیک بلکه از ماجرای توقیف کشتی ایرانی توسط انگلیس در جبل الطارق و مقابله به مثل قاطع ایران دریافت کرده است؛ شاید این‌نخستین بار است که آمریکا در برابر کشوری در سطح ایران این‌چنین وادار به عقب‌نشینی می‌شود‌.

رحیمی‌روشن در پاسخ به این سوال که علت کوتاه آمدن آمریکا چیست؟ افزود: ممکن است برخی که دنبال پاسخ‌های حقوقی می‌گردند چنین توجیه کنند که آمریکا از لحاظ حقوقی بهانه‌ای نداشت و اگر اقدامی می‌کرد خلاف حقوق بین الملل بود چراکه تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا تحریم‌های شورای امنیت نیست بلکه تحریم‌های یک‌جانبه خود ایالات متحده است.

وی افزود: اگرچه این سخن درست است؛ اما آمریکا نشان داده است اگر بخواهد و بتواند اقدامی را علیه کشوری انجام دهد منتظر شورای امنیت نمی‌ماند و ماجرای حمله به عراق یک نمونه از اقدامات آمریکا در دو دهه گذشته است.

این مدرس دانشگاه دفاع ملی کشور ابراز داشت: آن‌چیزی که آمریکا را در برخورد با اراده ملت و دولت ایران تا این لحظه متوقف کرده ساختار حقوق بین‌الملل نیست بلکه علت آن را در جای دیگر باید جستجو کرد.

وی با بیان اینکه انسان دوستانه دانستن کوتاهی آمریکا در این ‌ماجرا نیز به شوخی شبیه است تا واقعیت گفت: بنا بر این ما و جهان با یک مقطع و برش تاریخی دیگری مواجه هستیم که علت اصلی ِآن تغییر موازنه قوا در صحنه بین الملل است.

رحیمی‌روشن عنوان کرد: اکنون جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری انقلابی و قدرتی نو ظهور در صحنه جهانی در حال صعود است و توان و قدرت ایران توانسته است قدرت ابرقدرتی چون آمریکا را در بسیاری از صحنه‌های رویارویی متوقف کند، زیرا چنانکه ذکر آن رفت؛ عقب‌نشینی آمریکا نه از راه انسان دوستی و نه نتیجه لبخندهای دیپلمات‌ها است، بلکه این بار نیز قدرت، قدرت را متوقف کرده است و این هنوز قدم‌های نخست است.

انتهای پیام/