به گزارش بسیج ، ابوالفضل و زینب، پسر و دخترِ ستوان دوم پاسدار «مهدی نظری» از شیرمردان مخلص اندیمشک هستند که بابا جانشان، خردادماه ۱۳۹۵ در خان طومان سوریه به فیض شهادت می رسد و پیکرش در دیار غربت باقی می ماند...
سال های دلتنگی سپری می شود و ابوالفضل همچنان برای بابای شهیدش نامه می نویسد و در هر مجلس و یادواره ای که ابوالفضل با لباس سبز پاسداری به جای بابایش می رود، وقتی از او می خواهند نامه هایش را بخواند، قبل از هر چیز می گوید: «برای بابایم دعا کنید!!»
دعا کنید، آن هم برای بابای شهیدی که حالا میهمان سفره ی سیدالشهداء ست و همه دست توسل به دامنش دارند... دعا کنید برای شهیدی که از ما مرده های قبرستان عادت، زنده تر است... چه دعایی میخواهد ابوالفضل جان؟ گویا دعای ابوالفضل، برگشتن بابایش بوده...
حالا، امروز که به حساب مادربزرگ ابوالفضل، پس از ۴ سال و ۴ ماه دلتنگی به سر آمده و بالاخره پیکر پاک بابا مهدی باز خواهد گشت، همه می فهمند که دعای ابوالفضل مستجاب شده که می گفت: «برای بابایم دعا کنید»
حالا، امروز که دعایت مستجاب شد و بابای شهیدت به آغوش تو باز خواهد گشت و دیگر آدرس مقصد نامه هایت پیدا خواهد شد، برای ما دعا کن تا در این دنیا، گم نشویم؛ تا با نور چشمان «مهدی نظری»ها راه عاقبت به خیری را پیدا کنیم و شهید شویم...
شهید پاسدار مهدی نظری از شهدای مدافع حرم اندیمشک استان خوزستان، در سال ۱۳۹۵ در خاک سوریه به شهادت می رسد و حالا پس از قریب به ۵ سال پیکر مطهرش به همراه شهید بلباسی و ۴ شهید دیگر، تفحص شده و به آغوش میهن و خانواده اش باز می گردد.
انتهای پیام/
