به گزارش خبرگزاری بسیج قزوین، هر ساله ۱۹ اردیبهشت ماه، برای قزوینی ها روزی ویژه در تاریخ تقویمی است. پنجاه بدر قزوینی ها، آیینی سنتی است که هر سال در پنجاهمین روز از فصل بهار برگزار می شود. آیین سنتی که از آن با عنوان آئین باران خواهی هم یاد می شود، در طول سال های اخیر دستخوش تغییراتی شده است.
مردم قزوین به سنت ایام قدیم به لحاظ دشت حاصلخیز و باغهای پربار، در این روز ساعاتی را در کنار خانواده، در دامان طبیعت می گذرانند و این در کنار یکدیگر بودن، روابط انسانی و خانوادگی را که توصیه دین و شریعت اسلام است را نیز تقویت کرده و منسجم تر می کند.
آئین کهن پنجاه بدر، برای طلب باران و یا شکرگذاری به پاس بارش های آسمان رحمت الهی است. در گذشته نه چندان دور، قزوینی ها در این روز برای نزول باران دعای دسته جمعی می کرده و با خواندن نماز، سالی سرشار از برکت و باران را از درگاه مهر یزدان طلب می کردند. در واقع این آیین نوعی نیایش است که پیش از اسلام نیایش خاص خود را داشت و بعد از اسلام به صورت نماز باران و نیایش باران خواهی انجام شده است.
در کنار آئین دعا و نماز باران که در مصلای شهر قزوین در باغات سنتی این شهر کهن، برگزار می شود، آیین پنجاه بدر، آداب و سنت های خاص خود را دارد که به شیرینی این مراسم آئیتی می افزاید. آنچنان که باعث می شود تا مردمان دیگر شهرها که به تازگی در قزوین ساکن شده اند نیز در این مراسم حضور یابند.
ناگفته نماند آئین باران خواهی و نزول باران در شهرهای مختلف ایران وجود داشته و هر زمان که باران نمی بارید؛ مردم برای طلب باران نیایش کرده و نزول باران را از خداوند متعال خواستار می شدند و ویژگی خاص مردم قزوین در وجود روزی معین برای این مراسم بوده که برابر با ۱۹ اردیبهشت و پنجاهمین روز از سال جدید می باشد.
در سال های اخیر مردم به بهانه پنجاه بدر، علاوه بر حضور در مصلا به بوستان های شهر رفته و مراسمی شبیه سیزده بدر برگزار می کنند و با تهیه غذاهایی همچون دیماج و آش رشته ساعات خوشی را کنار یکدیگر می گذرانند و این در حالی است که این مراسم، خاص باران خواهی و طلب بازش باران از درگاه ایزدی است.
هر چند که امسال برگزاری این آئین سنتی دستخوش شیوع بیماری کروناست لذا می طلبد تا دستگاه های متولی فرهنگ، برای حفظ آئین های کهن و سنتی، ورود جدی تری یافته و از رسومی که معنویت و صفای ویژه ای در بطن آنها وجود دارد صیانت نمایند.
