پیاده روی اربعین، تعامل سازنده شیعیان برای نیل به هدف آرمانی
حضور در اربعین حسینی، فرصت کم نظیر برای تعمیق و حاکمیت بصیرت و معرفت والا در نظام خانواده است. از جنبه ای دیگر می توان گفت که شرکت در پیاده روی اربعین، آموختن رسم تعامل با همنوعان و هم کیشان برای نیل به هدفی آرمانی و متعالی است.
به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان-خبرگزاری بسیج: خانواده از مهم ترین ارکان هر جامعه محسوب می شود، لازمه داشتن جامعه ای سالم و خوب، بهره مندی از خانواده ای متعالی است که پایه های آن بر موازین دینی و عرف اجتماعی بنا شده است. هر کدام از مسائل دینی به نوعی می تواند به سالم ماندن کانون خانواده کمک کند. تا در برابرمشکلات و خطراتی که همواره و مخصوصا در سال های اخیر آن را تهدید می کند، مقاومت کرده و پا بر جا بماند.
یکی از فرصت های دینی که می تواند در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی تأثیرگذار باشد عاشورای حسینی و پیاده روی اربعین حسینی است که به تک تک ما درس فداکاری و ایثار می دهد. شاید این حقیقت که عاشورا اسلام را زنده نگه داشته است مبین این مسئله باشد که یاد ائمه و توسل به آنها و تأسی از سبک زندگی شان در بالا بردن حالت های معنوی در ابعاد فردی و اجتماعی بسیار تأثیرگذار است. کسی که به زیارت می رود نوع دوستی، ولایت پذیری، و محبت به اهل به بیت علیه السلام در وجود او تجلی می یابد و می تواند آن را هم به دیگران بیاموزد. بنابراین می توان گفت که پیاده روی اربعین که بزرگترین و معنوی ترین و مردمی ترین پیاده روی جهانی است می تواند در تربیت روحی و روانی افراد تأثیر بگذارد.
زائران اربعین حسینی، در مسیر مودت و دوستی خود را با اهل بیت علیهم السلام به تمام جهان اعلام می کنیم و سوار بر کشتی حسین (ع) می شویم وحب حسین(ع) و اصحابش سبب شده که ما سختی این راه را به جان بخریم. و از آنجا که کشتی حسین(ع)، کشتی نجات است هر کس در این راه قدم بردارد و سوار بر کشتی حسین شود هیچگاه ضرر نمی بیند پس چه خوب است که با حضور در مراسمات حسینی خود و خانواده یمان را بیمه کنیم.
وقتی عضوی از افراد خانواده برای حرکت اربعین، گام برمی دارد از آنجاکه این پیاده روی حساسیت ویژه را دارد و هر شخص به اندازه حساسیت خود رشد پیدا می کند کل اعضای خانواده، حس و حال حسینی می گیرند. حال اگر این راهپیمایی به صورت خانوادگی صورت بگیرد اثر مثبت آن را درتک تک اعضای خانواده به طور آشکار می توان دید.
وقتی پدر و مادر با فرزندان خود در مسیر کربلا قدم می گذارند این شور حسینی یه صورت جمعی در خانواده به وجود می آید و این چنین خانواده،عطر و بوی حسینی می گیرد و در این راه ایثار و ازخودگذشتگی به چشم دیده می شود. باورها و اعتقادات دینی افراد تقویت می شود و شرکت خانوادگی در این مراسمات باعث نهادینه شدن اعتقادات دینی در خود و فرزندانمان می شود. وقتی در حین پیاده روی افرادی را می بینیم که به زائران کمک می کنند و از خود گذشتگی آنان را می بینیم ، دیدن چنین رفتارهای مثبتی از آن ها از نزدیک خود به خود نوعی حس انسان دوستی و نوع دوستی را در ما تقویت می کند. و وقتی می بینیم که چگونه در کشوری مثل عراق ۲۰ میلیون نفر در اربعین شرکت می کنند و از نظر رسیدگی به زوار و تهیه ی وسایل آسایش زوار مشکل آنچنانی به وجود نمی آید، متوجه می شویم که امام حسین (ع) خود، میزبان این همه جمعیت است پس با داشتن چنین میزبانی می توان درس معنویت آموخت و در این راه تعامل بیشتر با همنوع را در راه رسیدن به هدفی آرمانی تمرین کرد که یادگیری آن بسیار ارزشمند است.
در این راهپیمایی ما می توانیم صبر و شکیبایی خود را بالا ببریم و تحمل سختی راه می تواند به شرکت کنندگان درس صبر و شکیبایی دهد و افراد در این راه چون از خدمات زیاد بهره مند نیستند، می توانند به قدر داشته های خود پی ببرند و شکر گذار خدا به خاطر نعمت هایش باشند. با حضور در این مراسم تربیت دینی،بصیرت و معرفت والا در نظام خانواده حاکم می گردد. پس پیاده روی اربعین، یک فرصت تربیتی برای ما، خانواده ما و جامعه ی ماست و یک تجربه معنوی است و ای کاش خداوند به ما فرصت دهد تا این معنویت را در زندگی خود حتی برای یک بار هم شده تجربه کنیم.
انتهای پیام/*
زائران اربعین حسینی، در مسیر مودت و دوستی خود را با اهل بیت علیهم السلام به تمام جهان اعلام می کنیم و سوار بر کشتی حسین (ع) می شویم وحب حسین(ع) و اصحابش سبب شده که ما سختی این راه را به جان بخریم. و از آنجا که کشتی حسین(ع)، کشتی نجات است هر کس در این راه قدم بردارد و سوار بر کشتی حسین شود هیچگاه ضرر نمی بیند پس چه خوب است که با حضور در مراسمات حسینی خود و خانواده یمان را بیمه کنیم.
وقتی عضوی از افراد خانواده برای حرکت اربعین، گام برمی دارد از آنجاکه این پیاده روی حساسیت ویژه را دارد و هر شخص به اندازه حساسیت خود رشد پیدا می کند کل اعضای خانواده، حس و حال حسینی می گیرند. حال اگر این راهپیمایی به صورت خانوادگی صورت بگیرد اثر مثبت آن را درتک تک اعضای خانواده به طور آشکار می توان دید.
وقتی پدر و مادر با فرزندان خود در مسیر کربلا قدم می گذارند این شور حسینی یه صورت جمعی در خانواده به وجود می آید و این چنین خانواده،عطر و بوی حسینی می گیرد و در این راه ایثار و ازخودگذشتگی به چشم دیده می شود. باورها و اعتقادات دینی افراد تقویت می شود و شرکت خانوادگی در این مراسمات باعث نهادینه شدن اعتقادات دینی در خود و فرزندانمان می شود. وقتی در حین پیاده روی افرادی را می بینیم که به زائران کمک می کنند و از خود گذشتگی آنان را می بینیم ، دیدن چنین رفتارهای مثبتی از آن ها از نزدیک خود به خود نوعی حس انسان دوستی و نوع دوستی را در ما تقویت می کند. و وقتی می بینیم که چگونه در کشوری مثل عراق ۲۰ میلیون نفر در اربعین شرکت می کنند و از نظر رسیدگی به زوار و تهیه ی وسایل آسایش زوار مشکل آنچنانی به وجود نمی آید، متوجه می شویم که امام حسین (ع) خود، میزبان این همه جمعیت است پس با داشتن چنین میزبانی می توان درس معنویت آموخت و در این راه تعامل بیشتر با همنوع را در راه رسیدن به هدفی آرمانی تمرین کرد که یادگیری آن بسیار ارزشمند است.
در این راهپیمایی ما می توانیم صبر و شکیبایی خود را بالا ببریم و تحمل سختی راه می تواند به شرکت کنندگان درس صبر و شکیبایی دهد و افراد در این راه چون از خدمات زیاد بهره مند نیستند، می توانند به قدر داشته های خود پی ببرند و شکر گذار خدا به خاطر نعمت هایش باشند. با حضور در این مراسم تربیت دینی،بصیرت و معرفت والا در نظام خانواده حاکم می گردد. پس پیاده روی اربعین، یک فرصت تربیتی برای ما، خانواده ما و جامعه ی ماست و یک تجربه معنوی است و ای کاش خداوند به ما فرصت دهد تا این معنویت را در زندگی خود حتی برای یک بار هم شده تجربه کنیم.
انتهای پیام/*
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
