به گزارش خبرگزاری بسیج، مقتدی صدر رهبر جریان صدر که در دوران پسا انتخابات پارلمانی آن کشور و اعلام نتایج آن به عنوان فردی که اکثریت کرسی‌های مجلس عراق را در اختیار دارد شناخته می‌شود، تاکنون با عملکرد و موضع گیری‌های خود فراز و فرود‌های بسیاری را برای جایگاه سیاسی‌اش، حزب متبوعش و البته چالش‌هایی برای کشور عراق ایجاد کرده است.
بنا به گفته اکثر تحلیلگران، امروز عراق در شرایط بسیار حساسی به سر میبرد و حتماً باید عقلای کشور نسبت به حل و فصل مشکلات عدیده آن اقدام نمایند و در این راستا لازم است که از پرداختن به منافع حزبی جناحی و شخصی خود دست بکشند.
اینکه مقتدی صدر پیش از برگزاری انتخابات موضع گیری، چون کنار کشیدن از عرصه رقابت و انتخابات را مطرح کرد هر چند که حرکتی نمایشی و مسبوق به سابقه از جانب وی به حساب می‌آمد، اما در ادامه این رفتار‌ها و پس از اعلام نتایج انتخابات در مسیری حرکت کرد که بتواند به عنوان یکه تاز عرصه سیاسی عراق به حساب آید.
این قبیل اقدامات نشان از وجه نمایشی و ظاهری سیاست ورزی این فرد دارد که گویی نیاز به جلب توجه بیشتر و تامین شدن حداکثری منافع جناحی و مقدم شمردن آن‌ها بر منافع ملی در «اندیشه صدر» دارد.
صدر پس از اعلام نتایج انتخابات و ایجاد اعتراضات گسترده به آن از سوی مردم و نپذیرفتن شرایط از سوی برخی گروه‌ها و جریانات سیاسی و البته طی شدن فراز و فرود‌هایی تا زمان تشکیل جلسه پارلمان به منظور تعیین رئیس جمهور و نخست وزیر جدید در عراق، تلاش کرد بار دیگر خود را در قالب یک ابر مرد سیاسی تاثیر گذار در روند تحولات داخلی نشان داده و بر این اساس با طرح مهلتی چهل روزه، از تمام جناح‌ها گروه‌ها و شخصیت‌های مختلف سیاسی خواست که در این بازه زمانی به جمع بندی مشخصی در خصوص تعیین دولت جدید در عراق دست پیدا کنند.
اما نه تنها با پایان مهلت چهل روزه از سوی صدر اتفاق خاصی نیفتاد و همچنان نیز تشکیل دولت جدید در عراق در سایه‌ای از ابهام و انبوهی از تعارضات منافع میان احزاب و جریانات مختلف سیاسی در عراق به سر میبرد، بلکه «صدر» در دوران طی شده پس از انتخابات نشان داد که در جایگاه کسی که ادعا دارد اکثریت پارلمان عراق را در اختیار دارد و البته رهبری جریان صدر و ائتلاف سائرون، بازیگری ناکارآمد بوده است.
وی بار‌ها به لزوم تشکیل دولت اکثریت در عراق اشاره کرده، اما علی رغم هیاهو و ادعای جایگاهی خاص در معادلات سیاست داخلی عراق، تا کنون موفق به محقق کردن این مهم نشده است.
نکته قابل تامل دیگر اینجاست که در این مسیر صدر تنها هم نبوده و با ایجاد ائتلافی سه‌گانه متشکل از بارزانی و حلبوسی تلاش کرد به سیاست ورزی خود در عرصه تحولات داخلی نقش پررنگ‌تری دهد و در این مسیر هم از حمایت‌های پیدا و پنهان خارجی برخوردار بوده است.
همانطور که گفته شد در شرایط فعلی، عراق در ابعاد داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی وضعیت مناسبی را ندارد و بدیهی است که در چنین شرایطی باید جهت خروج از بن بست فعلی سیاسی، «قوه عاقله» عراق بیش از پیش فعال شده و اجازه ندهد عده‌ای با ارجح دانستن منافع شخصی و جریانی خود «منافع و امنیت ملی» را قربانی کرده و هزینه‌های بیشتری را به مردم و دولت عراق تحمیل نمایند.
اما در اینجا سوالاتی مطرح می‌شود از قبیل آنکه، آیا مقتدی صدر به عنوان رهبر ائتلاف سائرون و رئیس فراکسیون اکثریت پارلمان عراق این مهم را نمی‌داند که در شرایط فعلی نباید به فکر قهرمان‌سازی‌های کاذب و طی کردن مسیر‌های اشتباه گذشته بود؟
آیا وی با توجه به جایگاه خانوادگی و سبقه طویل المدت شخصی حضور در سپهر سیاسی عراق، متوجه این مسئله نیست که اگر شرایط سیاسی داخلی عراق در مسیر فعلی خود ادامه یابد مشکلات امنیتی اعم از فعال شدن بیش از پیش نیرو‌های باقی مانده از داعش و موارد مشابه دیگر در آن کشور افزایش پیدا میکند؟
در خاتمه آن که امیدواریم هرچه زودتر ناکارآمدی‌های اخیر صدر، این جریان و متحدین سیاسی آن اعم از بارزانی، حلبوسی و برخی حامیان خارجی آن‌ها را به این درک و نتیجه برساند که باید مسیر خود را تغییر داده و در راهی قدم بردارند که در آن منافع ملت و دولت عراق لحاظ شود و سهم خواهی‌ها از قدرت به حداقل ممکن برسد.
محمد مهدی ملکی
کارشناس مسائل منطقه
