به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، سرهنگ پاسدار محمد جان محمدلو فرمانده سپاه ناحیه ساوجبلاغ به مناسبت سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران و روز بسیج اساتید در یادداشتی آورده است:
تواضع، مهارت در تصمیم گیری، فروتنی و آزاده خواهی از جمله ابعاد شخصیتی دکتر مصطفی چمران در زندگی اش بود.
چمران آزاده خواه بود، چون وقتی در دانشگاه تگزاس درس می‌خواند یکی از اساتید گفته بود هر کسی که کروات نزند ۲ نمره از او کسر می شود، یعنی امتحان را از ۱۸ حساب می‌کند و ۲ نمره برای ظاهر در نظر می گیرد. همه می‌دانستند که منظور استاد با چمران بود. اما در روز ارائه چمران مثل همیشه با لباس‌های گشاد و بدون کروات بر سر کلاس حاضر شد. خیلی خوب مطالب خود را ارئه کرد و درنهایت ۱۸ نمره کامل را گرفت. نمره‌ای که بالاترین نمره کلاس شد. چمران با این نوع برخوردش اجازه نداد کسی به او زور بگوید و از مسیر منحرفش کند.
مصطفی متواضع بود، چون برای این که بتواند به مسلمانان جهان کمک کند، تمام پل‌های پشت سرش در دنیای علم و تکنولوژی را خراب کرد و به جنگ با ظالمان دنیا پرداخت. برای این که بتوانید چیزهایی را که می‌گویم درک کنید، به جنبش‌هایی که در کشورهای مختلف به راه انداخته است نگاه کنید! جنبش‌هایی که رهبرانی مثل گاندی، امام موسی صدر و نلسون ماندلا با آن همه تجربه بعد از سال‌ها توانستند به راه بیندازند.
در زمان جنگ تحمیلی، منطقه دهلاویه در نزدیکی سوسنگرد یکی از بهترین فرماندهان خود به نام سردار رستمی را از دست داده بود. تمام افراد گردان از این حادثه ناراحت بودند. چمران وقتی که دید اوضاع بچه‌های دهلاویه خراب است، سریعاً دست به کار شد و یکی از بهترین فرمانده‌هایش را به آنجا فرستاد. اما با آن حال می‌خواست دوباره خودش در دهلاویه حاضر شود و ببیند که اوضاع از چه قرار است. روز عملیات رسید و مصطفی هم در آن حضور داشت. آن‌ها تا جایی از مرز پیش رفته بودند که به راحتی می‌شد عراقی‌ها را دید. همگی آماده حمله بودند که ناگهان نیروهای عراقی بمب باران کردند، شهید چمران سریعاً بچهها را متفرق کرد و خودش به همراه دو نفر از دوستانش در یک سنگر پناه گرفتند. بمباران آرام شده بود که ناگهان خمپاره ای پشت سر سنگر چمران و دوستانش برخورد کرد و باعث شد که سر دکتر چمران ترکش بخورد. آن دو دوستی هم که در کنار دکتر بودند از ناحیه سر و سینه مورد اصابت شدید قرار گرفته بودند. همه چیز به هم ریخته بود. همه دست پاهایشان را گم کرده بودند. وقتی که چمران را بر روی زمین دیدند سریعاً او را سوار آمبولانس کردند و به سمت بیمارستان سوسنگرد بردند. در آنجا آنقدر مجروح آورده بودند که بیمارستان امکانات و جایی برای مداوا نداشت. چمران را راهی اهواز کردند، اما فقط بدن خونین شهید به بیمارستان رسید و شهید شد.
لنتهای پیام/ ر
