حضرت ولی عصر(عج) در میان ماست و اعمال نا درست ما را می بیند، ولی ما او را نمی بینیم و نمی شناسیم

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، الناز رحمت نژاد در سلسله یادداشت های مهدوی برای این خبرگزاری با بهره گیری از احادیث گوناگون به بیان اینکه در زمان غیبت آن یوسف دوران مومنان امتحان می شوند و منکران شناخته می شوند، پرداخته است. امید آنکه خداوند متعال در ادای تکلیف نسبت به ساحت مقدس حضرت ولیعصر(عج) همه دوستان و یاران واقعی آن بزرگوار را توفیق دهد و همه را یاری کند و از شیعیان و منتظران واقعی آن امام قرار دهد.

متن زیر یادداشت ششم از سلسله یادداشت های مهدوی است که توسط الناز رحمت نژاد نوشته شده است:

بعضی می گویند: اکنون خداوند حضرت مهدی(عج) را حفاظت می کند و دشمنان نمی توانند به ایشان آسیب برسانند، پس چرا حضرت ظهور نمی کند؟ آیا این غیبت حجت خدا را باطل نمی کند؟ از طرف دیگر، وقتی مهدی(عج) ظهور می کند، قدرت فراوانی دارد. آیا در حکومت مهدی(عج) اجبار وجود دارد در حالیکه مومن می تواند با آزادی ایمان بیاورد و هرگز مجبور به این کار نشود؟ آیا در میان ما افراد شایسته ای هستند که آن حضرت را یاری کنند؟ یا ما هم مانند بنی اسرائیل به حضرت موسی(ع) می گوئیم:" تو و پروردگارت بروید و با فرعونیان بجنگید، ما اینجا نشسته ایم؟" آیا برای نابودی ستمگران، خداوند از مهدی(عج) تواناتر نیست؟ پس چرا به آن ها مهلت می دهد و آن ها را در انتخاب راه تباهی آزاد می گذارد؟ چرا از آن ها انتقام نمی گیرد؟ ولی خداوند عجله نمی کند، زیرا کسی که عجله می کند، می ترسد به هدفش نرسد. ولی خداوند مهربان، به بندگان مهلت می دهد، برای آن ها پیامبران را می فرستد، راه های هدایت را برای آن ها روشن می کند تا هدایت شوند و از گمراهی نجات یابند. در نتیجه اگر خدا خواسته که مهدی(عج) غیبت کند، به خاطر دلایلی هست که ما ایجاد کرده ایم وگرنه خداوند بسیار مهربان است و مردم تحت اختیار او هستند و نمی توانند از انتقام او نجات یابند و هرگز قدرت آن را ندارند که از زیر آسمان و یا روی زمین او بیرون بروند، "پس به کافران مهلت بده و مدتی کوتاه به آن ها مهلت بده"

گاهی می پرسند: چرا مهدی(عج) مانند پدران بزرگوارش به صورت ظاهر در میان مردم زندگی نمی کند و مانند آن ها از مسائل سیاسی دور باشد و امر به معروف و نهی از منکر نموده و در حد امکانات خود، امور مردم را اصلاح کند؟

در پاسخ می گوئیم: برنامه حضرت مهدی(عج) با امامان دیگر فرق دارد. دشمنان پدران او، آن ها را یکی پس از دیگری به شهادت رساندند و حتی یک نفر از آنها به مرگ طبیعی از دنیا نرفت‌. بلکه در سلامتی کامل، با تیغ شمشیر و یا سم به شهادت رسیدند. اما مهدی(عج) آخرین حجت خداست که برای نابودی کاخ های ظلم و ستم می آید و نباید کشته شود تا با انقلاب جهانی، پرچم عدالت را در جهان برافراشته کند.

اما امامان دیگر هم مانند مهدی(عج) روی زمین بودند ولی حکومت تشکیل نمی دادند، زیرا امامان قبلی ظاهرا زندگی می کردند ولی باز هم چنین اقدامی نکردند، حتی وقتی امام رضا(ع) وقتی فرصت تشکیل حکومت برایش پیدا شد، خودداری کرد، حتی اگر تهدید به قتل نبود، ولایتعهدی را هم نمی پذیرفت. در صورتی که همه شیعیان یار و یاور آن حضرت بودند و مامون برای خشنودی شیعیان و جلوگیری از شورش آنان دست به این کار زد. سپس امام جواد(ع) را وادار کرد تا به مرو(خراسان) مهاجرت نماید و خودش هم به آنجا رفت و در آنجا با نیرنگ، آن حضرت را به شهادت رسانید و همه جا عزای عمومی اعلام کرد.

پدران بزرگوار حضرت مهدی(عج) به خاطر این‌که خداوند برایشان تعیین فرموده بود، از سیاست دور بودند ولی هرگز برای به دست آوردن شمشیر نکشیدند و هرگز به دست آن ها نرسید، فقط امیرمومنان(ع) مدت کوتاهی حاکم بودند و این دوران با جنگ های داخلی با ناکثین، قاسطین، مارقین، جنگ های جمل، صفین و نهروان گذشت.

ولی در عصر ما هم، انسان های دیگری بااین گرایش وجود دارند و اگر مهدی(عج) روش امامان دیگر را داشته باشد، شکست می خورد.

چرا مهدی(عج) برای دوستان مورد اعتماد خود ظاهر نمی شود؟ برای اینکه مکان ایشان فاش نشود تا وقت ظهور با دوستان خاص خود دیدار کند.

بااین غیبت، دوست و دشمن امتحان می شوند، دوست پاداش صبر، شکیبایی، تحمل درد هجران و سرزنش دشمن را خواهد دید، دشمن به کیفر انکار و ستم خود می رسد.

انتظار، زمینه مساعد و فرصت مناسبی است که اگر چه این انتظار برخی از احکام شریعت را تعطیل می کند ولی دل ها آماده پذیرش سخن آن نجات بخش مهربان می شود. پس مردم به او اعتماد می کنند و تا وقتی انسان سختی نکشیده باشد، نمی تواند راحتی و آسایش را درک کند.

حضرت مهدی(عج) مانند داوود(ع) حکومت می کند، منافقان در زمان او روزگار سختی خواهند داشت، زیرا او باطن آن ها را می شناسد و آن ها را به کیفر خواهد رسانید. پذیرش این رهبر برای همه خوشایند نیست، بلکه لازم است وعده خدا فرا برسد و حق ظاهر شود و باطل نابود گردد، تا همه چنین نظامی را بپذیرند. اما اینکه چه وقت این زمینه فراهم می شود، به خواست خدا بستگی دارد و خدا از آن آگاه است.

فرعون مدت بیست و چند سال حضرت موسی(ع) را در کاخ خود پرورش داد، بدون اینکه او را بشناسد و بداند که او همان موسای موعود است و در تمام این مدت شکم زن های حامله را می شکافت، نوزادانشان را می کشت و حضرت موسی(ع) این جنایات را با چشم خود می دید ولی فرعون او را نمی شناخت و اکنون مدت یازده قرن و نیم است که حضرت ولی عصر(عج) در میان ماست و اعمال نا درست ما را می بیند، ولی ما او را نمی بینیم و نمی شناسیم.

همانطور که ظهور حضرت مهدی(عج) در آن روز، یکی از الطاف خداوند است، اکنون غیبت او نیز یکی از الطاف خداوند است‌.

انتهای پیام/ ر