صنعت بزرگ خانگی در دل روستاهای کوچک
به گزارش سازمان بسیج مهندسین کشاورزی و منابع طبیعی، فعالیتی که با کمترین هزینه و امکانات می‌تواند سبب ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان شده و به یک صنعت بزرگ خانگی در کشور تبدیل شود.معمولا حیوانت بومی جزء حیوانات 2 منظوره یا 2 بهره محسوب می شوند. طی مقایسهای که در مورد طیور بومی آذربایجان با مرغهای بومی اصفهان، یزد، خراسان و فارس در مورد صفات عملکردی ( وزن بدن در سنین مختلف و سن بلوغ جنسی) و صفات تخمگذاری ( تعداد تخممرغ در سه ماهه اول تولید) انجام شد به این نتیجه رسیدیم که طیور بومی آذربایجان نسبت به سایر مرغهای بومی ایران صفات عملکردی بهتری دارند یعنی میتوان آنها را جزء طیور گوشتی محسوب نمود.
نکات بهداشتی
یکی دیگر از ویژگی‌های مثبت مرغ های بومی مقاوم بودن آنها به بیمارهای منطقه است. با وجود این، رعایت برخی نکات ساده بهداشتی می‌تواند تا حد زیادی از بروز بیماری‌ها در مرغ‌ها جلوگیری کند. در هر دوره پرورش، قبل از ورود جوجه‌های جدید به لانه، باید با استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده تمام لانه و محوطه شستشو شود. برای انجام این امر میتوان از آب آهک 5 درصد( 5 کیلو آهک در 100 لیتر آب) و یا از مواد ضدعفونی کننده موجود در بازار با مشورت دامپزشک استفاده کرد. بعد از ورود جوجه ها لازم است هر هفته فضولات جایگاه جمع‌آوری شده و کف جایگاه تمیز و بستر نیز تعویض گردد. هر10 روز باید آبخوری و دانخوری‌ها را شستشو و با مواد مناسب ضدعفونی کنید.
اصلاح نژاد طیور بومی
برنامه های اصلاح نژادی روشی است مناسب برای افزایش درآمد مرغداران و افزایش سلامتی جامعه امروز میباشد. معمولا مرغداران برای افزایش وزن طیور اقدام به تزریق آنتی بیوتیک میکنند. بنابراین میتوان علت اصلی افزایش مرگ و میر بر اثر بیماریهای سرطان را عامل تغذیهای نامناسب دانست. اگر در کشورمان قرار باشد اصلاحیه کلی برای تغذیه مردم به خصوص در مورد گوشت مرغ انجام شود و درآمد مرغدار افزایش و سلامتی مردم به خطر نیفتد بایستی مراکز اصلاح نژادی با برنامه اصلاحی درست مرغهای بومی اصلاح شده را جایگزین مرغهای تجاری پرورش یافته با آنتی بیوتیک کنند و این نیازمند به کارگیری کادری با تجربه و متخصص در مراکز اصلاحی دارد تا بتوانند با استفاده از دادههای مربوط به هر مرکز برنامه اصلاح نژادی مناسبی در جهت افزایش عملکرد طیور در این مراکز انجام دهند.
