حضرت ابوالفضل(ع) الگوی ولایت‌مداری و بصیرت است

ریشه جان‌فشانی قمر بنی‌هاشم(ع) و دفاع تا آخرین دم از امام حسین(ع) را باید در حقیقت دینداری ولایت‌مداری و بصیرت ایشان جست‌وجو کرد.
کد خبر: ۸۵۸۴۴۵۶
|
۰۱ آبان ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۹

به گزارش خبرگزاری بسیج از اردبیل،حجت‌الاسلام حسین نوری ظهر تاسوعا در تجمع عظیم عزادران حسینی مردم دارالعباس اردبیل و در میدان عالی‌قاپو اظهار داشت: شعور حسینی به عنوان مدینه فاضله دینی و شیعی، عبارت است از مجموعه‌ای از افکار و اعتقادات و رفتارهای فردی و اجتماعی هماهنگ و برخاسته از منشأ عصمت‌ حسینی که سبب بروز فرهنگ ناب محمدی(ص) و مهدوی و شیعی می‌شود.

وی تصریح کرد: اگر شعور حسینی به معنای درک و فهم و الگوپذیری از زندگی فکری و رفتاری سیدالشهدا، حسین بن علی(ع) به عنوان موجودی زنده و پیش برنده به جامعه رخ نماید، هر روز عاشورا و هر جا کربلا است و بهشت در دنیا تحقق خواهد یافت چرا که کربلا بخشی از بهشت است.

نوری افزود: چراغ و نور هدایت و کشتی نجات حسینی، عینیت نمی‌یابد مگر این که جامعه رنگ حسینی و الگوی فکری و رفتاری امام حسین(ع) را به خود بگیرد، بی تردید نوع حرکت امام حسین(ع) و اهل بیت و اصحابش از مدینه تا کربلا به گونه‌ای توأم با اعلام و آشکار کردن بوده و سخنان آن فرزند رسول خدا(ص) و فاطمه زهرا(س) می‌خواسته الگوی راستین و حقیقتی از معارف و اعمال صالح به جامعه ارائه دهد تا از این رهگذر، مردم هدایت یابند و دین جدش که اسلام ناب محمدی(ص) است، دوباره زنده شود.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل گفت: تبلور اخلاص اصحاب در اعلام وفاداری و کشته شدن، نه یک بار بلکه هزاران بار در راه ولایت و امامت آشکار است با توجه به گوشه‌هایی از سخنان آنها همچون مسلم بن عوسجه و زهیر بن قین و بریر، قضایی از توحید ناب و اعتقاد قلبی به امامت و ولایت و معاد قابل مشاهده است.

نوری با بیان اینکه اخلاص از سویی مرگ را در نظر اصحاب شیرین‌تر از عسل کرده بود و سختی‌ها و دشواری‌ها را برای آنان آسان کرده، از سوی دیگر مقام معنوی آنها را ارتقا بخشیده و تا حد عین‌الیقین پیش برده است، افزود: اخلاص، بهشت را به ارمغان می‌آورد و دنیا را به آخرت پیوند می‌دهد و می‌توان از آن شربت ناب بهشتی را در همین دنیا نوشید و چنین است که اخلاص سیدالشهداء(ع) در گودال قتلگاه در سیمای مبارکش آشکارتر می‌شود.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل با اشاره به اینکه از جمله کسانی که تا پای جان و از دست دادن همه دنیای خویش در راه ولایت ایستادند و آخرت خود را با ولایت روشن کردند، عباس‌بن‌علی(ع) است و رفتار ابوالفضل عباس(ع) را نباید در محدوده وفا به برادر تحلیل و تبیین کرد، اظهار داشت: آن چه موجب شد تا عباس(ع) چنین فداکاری کند تنها مسئله عصبیت خونی و نسبی و برادری نیست، بلکه ریشه این جانفشانی و دفاع تا آخرین دم از امام حسین(ع) را باید در حقیقت دینداری او جست که امام(ع) را اولی از خود برمی شمارد.

وی با اشاره به فرمایش پیامبر اکرم (ص) که به حضرت علی(ع) فرمودند«به حضرت زهرا (ع) بگو برای شفاعت و نجات امت چه داری؟ حضرت علی(ع) بعد از ابلاغ این پیام به حضرت زهرا(س) چنین پاسخ می‌شنود ای امیرمؤمنان! دو دست بریده پسرم عباس(ع) برای ما در مورد مقام شفاعت،‌کافی است»، بیان کرد: امام علی(ع) در شأن فرزندش حضرت ابوالفضل(ع)، در آن هنگام که در بستر شهادت بود و او را طلبید و به سینه‌اش چسبانید، فرمود «به زودی در روز قیامت، چشمم به وسیله وجود تو روشن می‌شود».

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل با بیان اینکه امام حسین (ع) در شأن حضرت عباس(ع) گفتارهای متعددی دارد از جمله در عصر تاسوعا، امام به ابوالفضل(ع) فرمود:«برادرم! جانم به قربانت! سوار بر اسب شو و نزد دشمن برو و از آنها بپرس برای چه به اینجا آمده‌اند»،گفت: امام حسین (ع) با عالی‌ترین تعبیر یعنی «فدایت شوم»، محبت خود را به حضرت عباس(ع) ابراز می‌دارد که بیانگر اوج عظمت مقام حضرت عباس(ع) است.

نوری افزود:امام سجاد (ع) وقتی که روز سیزدهم محرم، همراه بنی‌اسد برای دفن پیکرهای مطهر شهیدان به کربلا آمد و در کنار بدن بی دست عمویش حضرت ابوالفضل (ع) قرار گرفت، در حالی که آن را می‌بوسید، فرمود «ای ماه بنی هاشم! بعد از تو، خاک بر سر دنیا».

وی بیان کرد: در هفتمین روز محرم، یزیدیان آب را بر سپاه امام حسین(ع) بستند و با نگاه پرمعنای امام به عباس، مأموریت تهیه آب برای خیمه‌ها به ابوالفضل(ع) واگذار شد؛ ایشان به سمت نهر علقمه حرکت کرد و سران سپاه اموی را کنار زد، عمروبن حجاج با ترفندی شیطانی قصد سیراب سازی سقای تشنه لب حسین را داشت اما شور حماسه ابوالفضل(ع) و عهد و پیمان او با امام(ع)، تمام حیله‌های دشمنان راخنثی کرده و با همراهان و سپاهیان وارد شریعه شده و مشک‌های آب را به سوی امام حرکت داد، تمام تشنگان از دست سقای لب تشنه سیراب شدند.

نوری به نقل از علامه مجلسی (ره) ماجرای شهادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) را تشریح کرد و گفت: عباس(ع) به طرف شریعه فرات روانه شد و در برابر جمعیت دشمن ایستاد، آنها را موعظه کرد و هشدار داد ولی در دل سیاه آن کوردلان اثر نکرد، عباس(ع) نزد برادرش بازگشت و موضوع را گزارش داد، در این هنگام فریاد العطش کودکان را شنید.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل اظهار کرد:حضرت سوار بر اسب شد، نیزه و مشکی را برداشت و به طرف فرات حرکت کرد، چهار هزار نفر نگهبان شریعه فرات، سر راه آن حضرت را بسته و آن حضرت را تیرباران کردند، حضرت عباس(ع) با شجاعتی کم نظیر بر آنها حمله کرد به طوری که هشتاد نفر را کشت، بقیه پراکنده شده و عباس (ع) خود را به شریعه فرات رسانید.

وی بیان کرد: حضرت، مشک را پر از آب کرد و بر شانه راستش نهاد و به سوی خیمه‌ها روانه شد، به امید آنکه آب را به لب تشنگان برساند در راه بازگشت، شروع به رجزخوانی در میدان نبرد کرد که هر فرازی از آنها بیانگر عالی‌ترین درس‌های شجاعت، ایثار، وفاداری و اخلاص است.

نوری تصریح کرد: نگهبانان شریعه به حضرت عباس(ع) حمله کردند،در این هنگام، شمشیر بر دست راست عباس (ع) فرود آمد و آن را قطع کرد، حضرت عباس(ع) شمشیر به دست چپ گرفت و در این حال رجزهایی خواند و به جنگ ادامه داد.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل اظهار کرد: در این میان شمشیر را بر دست چپ آن حضرت فرود آوردند که دست چپش نیز قطع شد عجب اینکه، حضرت عباس(ع) همانند عمویش جعفر طیار، پرچم را به سینه‌اش چسبانید و با بازوان قطع شده آن را نگه داشت در آن هنگام عمودی آهنین بر سرش زدند که آن حضرت از پشت اسب بر زمین افتاد.

وی گفت: با عرض عذر و تقصیر به پیشگاه حضرت ولیعصر(عج) و ساحت مقدس حضرت عباس(ع)، از درگاه خداوند متعال می‌خواهیم که به همه ما آگاهی کامل و توفیق عطا فرماید تا از رشادت‌ها و پایداری حضرت ابوالفضل العباس(ع) و اخلاص او پیروی کرده و با الگو قرار دادن تقوا، انسانیت و معنویت حضرت عباس(ع)، عاقبت به خیری و سعادت دنیا و آخرت را به دست آوریم.

ارسال نظرات