یک عضو بسیج جامعه پزشکی متذکر شد؛
ضرورت نیازسنجی در مناطق محروم برای جذب نیروهای متخصص و فوق متخصص
یک عضو بسیج جامعه پزشکی گفت: متاسفانه در نحوه ورود نیروهای تخصصی به دوره‌های تخصص و فوق تخصص بازنگری نشده و هنوز شیوه‌های سنتی به کار گرفته می‌شود؛ در اصل نیازسنجی پیش از جذب در مناطق محروم موضوع مهمی است.
به گزارش خبرگزاری بسیج، دکتر حسن ابوالقاسمی، درباره نحوه توزیع متخصص خون و آنکولوژی و تخصص‌های مختلف در استان‌های محروم کشور، گفت: تقریباً در تمام استانها به جز دو استان محروم کشور، فوق تخصص خون و سرطان کودکان مشغول به خدمت هستند اما هنوز هم در برخی استانها کمبود رشته‌های تخصصی احساس می‌شود.
این متخصص خون و آنکولوژی، با بیان اینکه بسیاری از پزشکان تمایل دارند در شهرهای بزرگ خدمت کنند، افزود: علت این موضوع این است که در نحوه ورود نیروهای تخصصی به دوره‌های تخصص و فوق تخصص بازنگری نشده است و هنوز شیوه‌های سنتی به کار گرفته می‌شود.
وی ضمن بیان اینکه تغییر در سیستم آموزشی بسیار دشوار است، گفت: به عقیده بنده، نباید دوره‌های تخصص و فوق تخصص در قالب کنکور برگزار شود، بلکه ابتدا باید نیاز شهرستان‌ها سنجیده شود و رئیس دانشگاه علوم پزشکی با توجه به نیازهای استان خود، تخصص و فوق تخصص مورد نیاز خود را بورس کند؛ بدین معنا که بعد از گذراندن دوره آموزشی، تعهد دراز مدت با توجه به روش بومی گزینی گرفته شود و پزشکان در مناطق محروم مستقر شوند.
ابوالقاسمی، تاکید کرد: باید منابع مالی را برای مناطق محروم به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که رئیس دانشگاه یک منطقه محروم، کاملاً با دست باز بتواند تعدادی از دانشجویان رشته پزشکی را بورسیه کند و پزشکان را برای اخذ تخصص‌های لازم اعزام کرده و بعد برای خدمت‌رسانی به منطقه محروم بازگرداند.
این عضو بسیج جامعه پزشکی، گفت: البته نمی‌توان در همه شهرهای کوچک هر نوع برنامه را پیاده کرد زیرا ضرورتی ندارند در شهرهای با جمعیت کم هزینه‌های کلان کرد، بلکه وظیفه یک دانشگاه علوم پزشکی است که بسیاری از سرویس‌ها را در مراکز استانها مستقر کند و از شهرهای کوچک، امکانات لازم برای اعزام مردم به آن مناطق را نیز فراهم کند؛ در واقع استقرار یک ستاپ پیشرفته در یک منطقه کوچک، توزیع نامناسب امکانات محسوب می‌شود.
وی با تاکید براینکه مشکل شهرستان‌های کوچک با ارائه خدمات خوب و انتقال بیماران به مراکز استانها حل می‌شود، گفت: در برخی استان‌های کشور می‌توان منطقه‌ای را به عنوان نقطه سلامت تعیین کرد، امکانات خوب را فراهم کرده و مردم را به این مناطق فراخواند لذا باید برنامه آمایش سرزمینی و سطح بندی‌های خوب در حوزه سلامت وجود داشته باشد.
لزوم به کارگیری پزشکان عمومی در خط اول درمان
ابوالقاسمی، به موضوع دیگری که مغفول مانده اشاره کرد و گفت: باید از پزشکان عمومی خوبی که تربیت می‌شوند استفاده کرد و آن‌ها را برای خط اول درمان به کار گرفت؛ نباید اینطور باشد که مراکز درمانی پیشرفته‌مان با تعداد زیادی بیمار روبه‌رو شوند؛ چنین الگویی در هیچ جای دنیا دیده نمی‌شود.
این عضو بسیج جامعه پزشکی، ادامه داد: متعجب هستم از اینکه برخی مسئولین افتخار می‌کنند از اینکه در مراکز استان، کلینیک ویژه‌ای دارند که محل مراجعه دو هزار نفر است؛ این روند اصلا افتخارآمیز نیست، بایستی تنها افرادی که مشکلات پیچیده درمانی دارند به مراکز مجهز مراجعه کنند زیرا در این حالت، یک پزشک مجبور است به جای ویزیت حداکثر ۱۰ بیمار در روز بیش از ۵۰ بیمار را ویزیت کند، بنابراین طبیعی است کیفیت خدمات پائین می‌آید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مراکز بهداشتی باید از نظر کیفیت آنچنان ارتقاء یابند تا بیماران اعتماد کرده و مراجعه کنند، درست نیست پزشکی که برای رده فوق تخصص تربیت شده، در مراکز بهداشتی، بیماری‌های بسیار ساده را درمان می‌کند؛ متاسفانه سیستم ارجاع هنوز ضعیف است.
این متخصص خون و آنکولوژی، با بیان اینکه بسیاری از پزشکان تمایل دارند در شهرهای بزرگ خدمت کنند، افزود: علت این موضوع این است که در نحوه ورود نیروهای تخصصی به دوره‌های تخصص و فوق تخصص بازنگری نشده است و هنوز شیوه‌های سنتی به کار گرفته می‌شود.
وی ضمن بیان اینکه تغییر در سیستم آموزشی بسیار دشوار است، گفت: به عقیده بنده، نباید دوره‌های تخصص و فوق تخصص در قالب کنکور برگزار شود، بلکه ابتدا باید نیاز شهرستان‌ها سنجیده شود و رئیس دانشگاه علوم پزشکی با توجه به نیازهای استان خود، تخصص و فوق تخصص مورد نیاز خود را بورس کند؛ بدین معنا که بعد از گذراندن دوره آموزشی، تعهد دراز مدت با توجه به روش بومی گزینی گرفته شود و پزشکان در مناطق محروم مستقر شوند.
ابوالقاسمی، تاکید کرد: باید منابع مالی را برای مناطق محروم به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که رئیس دانشگاه یک منطقه محروم، کاملاً با دست باز بتواند تعدادی از دانشجویان رشته پزشکی را بورسیه کند و پزشکان را برای اخذ تخصص‌های لازم اعزام کرده و بعد برای خدمت‌رسانی به منطقه محروم بازگرداند.
این عضو بسیج جامعه پزشکی، گفت: البته نمی‌توان در همه شهرهای کوچک هر نوع برنامه را پیاده کرد زیرا ضرورتی ندارند در شهرهای با جمعیت کم هزینه‌های کلان کرد، بلکه وظیفه یک دانشگاه علوم پزشکی است که بسیاری از سرویس‌ها را در مراکز استانها مستقر کند و از شهرهای کوچک، امکانات لازم برای اعزام مردم به آن مناطق را نیز فراهم کند؛ در واقع استقرار یک ستاپ پیشرفته در یک منطقه کوچک، توزیع نامناسب امکانات محسوب می‌شود.
وی با تاکید براینکه مشکل شهرستان‌های کوچک با ارائه خدمات خوب و انتقال بیماران به مراکز استانها حل می‌شود، گفت: در برخی استان‌های کشور می‌توان منطقه‌ای را به عنوان نقطه سلامت تعیین کرد، امکانات خوب را فراهم کرده و مردم را به این مناطق فراخواند لذا باید برنامه آمایش سرزمینی و سطح بندی‌های خوب در حوزه سلامت وجود داشته باشد.
لزوم به کارگیری پزشکان عمومی در خط اول درمان
ابوالقاسمی، به موضوع دیگری که مغفول مانده اشاره کرد و گفت: باید از پزشکان عمومی خوبی که تربیت می‌شوند استفاده کرد و آن‌ها را برای خط اول درمان به کار گرفت؛ نباید اینطور باشد که مراکز درمانی پیشرفته‌مان با تعداد زیادی بیمار روبه‌رو شوند؛ چنین الگویی در هیچ جای دنیا دیده نمی‌شود.
این عضو بسیج جامعه پزشکی، ادامه داد: متعجب هستم از اینکه برخی مسئولین افتخار می‌کنند از اینکه در مراکز استان، کلینیک ویژه‌ای دارند که محل مراجعه دو هزار نفر است؛ این روند اصلا افتخارآمیز نیست، بایستی تنها افرادی که مشکلات پیچیده درمانی دارند به مراکز مجهز مراجعه کنند زیرا در این حالت، یک پزشک مجبور است به جای ویزیت حداکثر ۱۰ بیمار در روز بیش از ۵۰ بیمار را ویزیت کند، بنابراین طبیعی است کیفیت خدمات پائین می‌آید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مراکز بهداشتی باید از نظر کیفیت آنچنان ارتقاء یابند تا بیماران اعتماد کرده و مراجعه کنند، درست نیست پزشکی که برای رده فوق تخصص تربیت شده، در مراکز بهداشتی، بیماری‌های بسیار ساده را درمان می‌کند؛ متاسفانه سیستم ارجاع هنوز ضعیف است.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
