خوب به یاد می آورم منطقه عملیاتی حاج عمران را ، منطقه ای سوق الجیشی مابین شهرهای پیرانشهر ایران و چومان مصطفی عراق. حاج عمران نام پادگانی عراقی در 12 کیلومتری مرز ایران و عراق، که در جاده ی مواصلاتی پیرانشهر- رواندوز(عراق) واقع شده است. این پادگان در عملیات والفجر 2 به تصرف رزمندگان اسلام درآمد. رژیم بعث عراق در یک دفاع متحرک با 7 تیپ و 12 گردان کماندویی به هدف بازپس‌گیری پادگان حاج عمران، تصرف شهر پیرانشهر و مناطقی از خاک ایران اسلامی به منطقه «حاج عمران» حمله کرد.
نیروهای عراقی در عملیات «حاج عمران» بنا داشتند شهر پیرانشهر را تصرف و یک جبهه جدید در منطقه کردستان ایجاد کنند که با دلاوری‌های رزمندگان در این عملیات، عراق سه هزار کشته و 200 نفر اسیر داد.کشته شدن این عوامل رژیم بعث افسانه نیست. کسانی آنان را به درک واصل کردند که پیشانی بندشان بوسه گاه فرشتگان بود.
در تاریخ 23 اردیبهشت سال 65 که تاریخ درد بود، دشمن با به‌کارگیری تیپ و لشگرهای متعدد و حجم آتش سنگین توپخانه و پشتیبانی نیروهای هوایی توانست در همان ابتدای عملیات ارتفاعات 2519 را به تصرف خود درآورد.رنج و عشق ، مشق هر روزه ی رزمندگان اسلام شده بود
فراخوانی یگان 57 (شقایق های حوالی سیمره) به منطقه ((حاج عمران((
در آن زمان پایداری و رشادت‌های رزمندگان مؤثر نیفتاد و دشمن با توان زیاد به پیشروی خود ادامه داد، یگان 57 لرستان که در حال تدارک برای انجام عملیات در شاخ شمیران بود، جهت سد پیشروی‌های خطرناک دشمن به منطقه حاج عمران فراخوانی شد.
نیروهای اطلاعاتی، گردان‌های پشتیبانی رزم و 7 گردان از لشگر 57 که متشکل از گردان انبیاءخرم آباد، محرم دورود، ثارالله بروجرد، محبین کوهدشت، ابوذرالیگودرز، مالک اشترازنا بودند توانستند در کمترین زمان ممکن منطقه را شناسایی و با انجام تک شبانه از حرکت دشمن بعثی جلوگیری کنند.آمده بودند نسیم نباشند و طوفان شوند. برای رهایی حاج عمران از راهی دور دلها را به پنجره فولاد دخیل بسته بودند و اوج غربت را برای غریب الغربا گریسته بودند.
عملیات «حاج عمران» برای نیروهای ایرانی طراحی‌شده نبود، در واقع جواب تک زدن دشمن بود که در این راستا نیروهای دلاور لشکر 57 لرستان به‌خوبی توانستند جلوی پیشروی دشمن را بگیرند.
قبل از استقرار لشکر 57 حضرت ابوالفضل (ع)، ارتش لشکر ویژه شهدا به فرماندهی شهید کاوه جلوی پیشروی دشمن را گرفته بود.
منطقه حاج عمران خیلی کوچک و بسته بود، آتش پرحجم دشمن به‌گونه‌ای بود که پرنده هم نمی‌توانست پر بزند اما نیروهای دلاور لرستان توانستند سد راه دشمن و پیروز میدان شوند. آنان آواره تپه های حاج عمران نبودند ، یقین دارم حاج عمران آواره آنان شده بود.
رشادت رزمندگان لرستان در عملیات حاج عمران نه تنها سبب شکست ارتش عراق و بازماندن این ارتش از تصرف پیرانشهر و ارتفاعات مشرف بر آن شد بلکه عملیات متحرک عراق را نیز با شکست مواجه ساخته بود. آمده بودند و چه خوب آمده بودند ، دیر نیامده بودند بلکه به وقت آمده بودند .
اهمیت واقعه حاج عمران در دوم خرداد سال 65 به‌گونه‌ای است که باملاحظه متن مقام معظم رهبری می‌توان به اهمیت واقعه حاج عمران و حساس بودن شهادت‌های دلاوران یگان 57 حضرت ابوالفضل (ع) لرستان در این عملیات پی برد.
متن پیام مقام معظم رهبری به مناسبت شهادت شهدای حاج عمران
"سلام مرا به مردم شهیدپرور لرستان و شهر خرم‌آباد و علمای محترم ابلاغ کنید، من رشادت و پایداری مردم و عشایر غیور را در وقایع اخیر و جنگ شنیده و اطلاع دارم، لیکن در سال 59 شخصاً شاهد شجاعت و دلاوری‌های داوطلبان مخلص آن استان بوده و از نزدیک روحیه مبارز آنان را شناخته‌ام، نبرد آنان بیش از آنچه شنیدنی باشد، دیدنی است.
تأسف عمیق و تبریک و تسلیت مرا به مناسبت وقایع حاج عمران به همه آن عزیزان، به‌خصوص به خانواده محترم شهدا ابلاغ فرمایید. امیدوارم با شهد پیروزی در آینده‌ای نه‌چندان دور کام این امت بزرگ شیرین شود
."بهترین نیروهای لرستان برای باز پس گرفتن ارتفاعات و شاخ‌های شمیران در قالب هفت گردان پیاده و پنج گردان تخصصی برای شروع عملیات 26 اردیبهشت در منطقه دربندی خان جمع شده بودند. پرستویی خاکی حاوی پیامی بود. از طرف پرندگانی که بی واژه شعر می گویند.
طی نامه‌ای از لشکر 57 حضرت ابوالفضل (ع) خواسته شد که از دربندی خان با تمام قوا سریعاً به سمت منطقه عمومی حاج عمران حرکت کند و جلوی عملیات دشمن در این منطقه را بگیرد موقعیت مهم شهر پیرانشهر که دشمن عزمش را برای تصرف این منطقه جزم کرده بود، دشمن در 12 کیلومتری پیرانشهر مستقر بود و اگر شهر پیرانشهر را تصرف می‌کرد یک منطقه آزاد برای دموکرات و کومله می‌شد.آری امروز می فهمم که چرا ستاره ها این دلاور مردان را دوست دارند و با آنان الفتی دیرینه دارند .
28 اردیبهشت؛ در سه‌راهی مرگ چه گذشت
مأموریت لشگر 57 لرستان در این عملیات سدکردن دشمن بود، دشمن با پیشروی که داشت، می‌خواست روی خط مرزی ارتفاعات تمرچین مشرف بر شهر چومان مصطفی در عراق بیاید.
دشمن در سه‌راهی مرگ، با تمام توانش به انتظار نشسته بود . کرکسان در کمین بودند. رزمندگان لرستان 28 اردیبهشت در سه‌راهی مرگ منطقه حاج عمران مستقر و آماده عملیات شدند.. نمی خواستند اردیبهشت خالی شود از چفیه ها، چکمه ها و سیم خاردارها.
در شب 29 اردیبهشت گردان مالک اشتر ازنا شبانه به سمت ارتفاعات 2519 حرکت کرد، شب 31 گردان ثارالله از سمت راست، گردان ابوذر از سمت چپ و گردان محبین روی ارتفاعات 2519 حرکت کردند.
شب بعد قرار شد گردان انبیاء به‌عنوان خط شکن در جناح چپ، گردان شهدا به فرماندهی شهید میر شاکی در سمت راست و گردان محرم در مواضع پدافندی قبل از تپه شهدا مستقر شوند.
گردان ذوالفقار در شب سوم خرداد از سه‌راهی مرگ عبور کرد و قرار شد گردان انبیاء و شهدا ارتفاعات را تصرف کنند و جلوی پاتک‌های دشمن را بگیرند، ساعت 1:30 دقیقه شب بود که خبری داغ دهان به دهان شد و تیتر روزنامه های دنیا شد گردان‌ها در حال موفقیت هستند .آری هر جا حرف از جنگ می شود جهان کم می آورد . حاج عمران خوب به یاد می آورد دفاع جانانه و بی بدیل تیپ 57 لرستان را. بارهای بار تلاوت کرده بود آیه سرشک و مویه های باران را. همین که حاج عمران بگوید تیپ 57 لرستان، زمین به احترام نام شان از جای بر می خیزد. آتش ،آتش آتش . و حاج عمران سالهاست بدون چپیه و سربند بیرون نیامده به یاد
300 تن از شقایق های حوالی سیمره که در این عملیات پرپر شدند . حاج عمران هنوز هم بوی سیب می دهد . کافیست صدایم کند با نام تمام شقایق های سیمره تا از این شعر به خاکریزهایش برگردم .نمی شود آنان را خلاصه کرد بر پلاک کوچه یا خیابانی و بزرگراهی ،وقتی جهان در آنان گم می شود. محسن صادقی، توکل حسنوند ،سید مصطفی میر شاکی،جلال کاوند،نورمراد مقدسی،درویشعلی شکارچی،رحیم رشنو، محمدی سپهوند،علی راست پیرحیاتی،سپهدار بهادری، سیامک سلاحورزی و... و....دلاورمردان عملیات حاج عمران. دلاورانی از عشیره سوسن ها. از اهالی آنانی که خواب کودکان را به غزل می نویسند . شیردلانی که برای آرامش من و تو با مرگ قرار گذاشتند. تلخ نگاهم نکن می دانم خود نیز هر وقت به این قرار می اندیشم چشمانم باران می بارند و احساس می کنم تمام آب های جهان به این یلان ختم می شود و من از این زاویه به آنان دل بسته ام.
مریم نظری
