سنت های روزه داری مردم پارس آبادمغان در گذر تاریخ

مردم شهرستان مرزی پارس آباد مغان با برپایی آداب ویژه در ماه مبارک رمضان در مهمانی خدا شرکت می کنند.
کد خبر: ۸۶۹۰۲۸۵
|
۱۸ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۴

به گزارش خبرگزاری بسیج از پارس آباد، پارس آبادمغان یکی از شهرستانهای استان اردبیل در شمال غرب کشور یکی از مناطقی است که برنامه‌ها و مراسم های ویژه و خاص خود در ماه مبارک رمضان را دارد. مردم این خطه با غنای فرهنگی و تمدنی خویش همواره حافظان آداب، فرهنگ و آیین‌های سنتی بوده‌اند و در این ایام مبارک نیز با آداب و رسوم خاصی مراسم‌های خود را با شیوه‌های گوناگون نشان می‌دهند.

همه ساله مردم پارس آباد در آستانه ماه مبارک رمضان با گرفتن روزه های مستحبی، غبارروبی و عطرافشانی مساجد، آغاز جلسات ترجمه و تفسیر قرآن کریم و خرید مایحتاج ماه مبارک رمضان با آمادگی کامل به استقبال ماه میهمانی خدا می روند.

مراسم های ماه مبارک رمضان امسال در شرایطی است که روزه‌داران یکی از طولانی‌ترین ساعات روزه‌داری را به جهت قرار داشتن ماه مبارک رمضان در گرمای خرداد و تیرماه تجربه می‌کنند یعنی در حدود ۱۷ ساعت و دمای این شهر نیز در این روز‌ها به میان 30 تا 40 درجه‌ در نوسان است. مردم این شهر آداب و رسوم و سنتهای خاص را با شور و شوق انجام می‌دهند.

با شروع ماه مبارک رمضان مردم این خطه، هر شب ساعاتی پیش از اذان مغرب در مساجد گرد هم می‌آیند و به قرائت یک جزء کامل قرآن کریم پرداخته‌ و به‌ سخنرانی گوش فرا می‌دهند و با گلبانگ الله اکبر در صفوفی به هم پیوسته نماز مغرب را به جماعت اقامه می‌کنند.

غبار روبی مساجد

اولین اقدام مردم متدین این شهرستان در استقبال از این ماه مبارک این است که چند روز قبل از شروع ماه مبارک رمضان به مساجد رفته و اقدام به تمیز و پاک کردن این مکان مقدس و خرید اقلام لازم برای میزبانی در ماه مبارک می‌کنند.

قاباخلاما

در بسیاری از مناطق شهر و روستای شهرستان‌ پارس آباد، مردم به پیشواز ماه رمضان که در زبان محلی به آن 'قاباخلاما' می گویند، می‌روند و سه روز آخر ماه شعبان را روزه می‌گیرند و معتقدند که روزه گرفتن در این سه روز ثواب بیشتری دارد.

قاباخلاما، سنتی است که حتما باید پیش از ماه رمضان اجرا شود تا همه جا برای حضور در میهمانی بزرگ خداوند آماده و پاکیزه باشد.

بیدار کردن برای اوباشدان

در قدیم الایام در این منطقه مردم برای بیدار شدن برای (اوباشدان) سحری ماه رمضان از روش های گوناگونی از جمله بانگ خروس، صدای نقاره، طبل و شیپور و کوبیدن دیوار همسایه استفاده می کردند که امروزه این رسم نیز با توسعه وسایل ارتباط جمعی بسیار کمرنگ شده است.

امروزه نیز برای بیدار شدن برای اوباشدان (سحری) با وجود استفاده از ساعت های زنگدار به همسایه ها و آشنایان نیز می سپارند که در صورت روشن نبودن چراغ خانه با تلفن یا با زدن زنگ خانه آنها را بیدار کنند.

سفره های افطاری

تنوع غذایی و تزیین سفره های افطاری در این ماه بسیار قابل توجه است. سوپ یا آش همواره یک پای ثابت غذاهای مردم پارس آباد است. پیش غذا هم از عناصر مهم سفره افطاری است که در این میان فرنی، شیر برنج، خرما و ... بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.

وجود خرما و نمک و یک استکان آب داغ در سفره افطاری از ملزومات محسوب می شود زیرا عقیده مردم منطقه بر این است که افطاری حضرت امیر (ع) با خرما آغاز می شد و بر این موضوع اصرار وجود دارد.

احیا گجه لری

مراسم شب های احیا (احیا گجه لری) در پارس آبادمغان از حال و هوا و معنویت خاصی برخوردار بوده و مردم این منطقه تلاش می کنند از فیض این شب ها بی نصیب نمانند. بطوری که در مساجد تا به سحر به دعا و نیایش مشغول بوده و شب زنده داری می کنند.

شب زنده‌داری در شب‌های نوزدهم، بیست و یکم، بیست و سوم و به ویژه بیست و هفتم ماه رمضان برای بهره‌مندی از برکات بی‌پایان این ماه برای نمازگزاران بسیار با ارزش است.

انفاق و احسان

مردم پارس آباد علاقه خاصی به ˈانقاق و احسان ˈدر ماه رمضان دارند. پخش مواد غذایی به صورت غیر مستقیم، افطاری در محلات فقیرنشین از رسوم پارس آبادی ها در ماه رمضان است.

فطریه

در آخرین روز ماه رمضان سرپرست خانواده ها در این منطقه با محاسبه میزان فطریه افراد آن را از قوت سالانه یا از پول توی جیب جدا کرده و در محل خاصی قرار می دهد. فطریه در روستاها شامل آرد یا گندم می شود که سرپرست خانواده آن را در پشت در و در داخل منزل قرار می دهد که در اولین فرصت به افراد فقیر و مستمند تحویل دهد.

نماز عید فطر

بعد از برگزاری با شکوه نماز عید فطر مردم به دید و بازدید می روند و به خصوص به کسانی سر می زنند که 'اول بایراملاری' یعنی عید نو آنهاست؛ خانواده هایی که تازه درگذشته دارند شامل این دید و بازدید و عید می شوند که با چایی و خرما پذیرایی می شوند و در ادامه به شکرانه توفیق یکماه روزه داری و منزلت در جوار محبت پروردگار را جشن و سرور و شادمانی خانواده ها را در بر می گیرد.

ارسال نظرات