نوازنده و مدرس موسیقی:

اگر نظارت نباشد، موسیقی فاخر ایرانی جای خود را به موسیقی غربی و بی ریشه می دهد

خبرگزاری بسیج: محمد رضا علاقه بند آهنگساز، نوازنده و مدرس سنتور، متولد خرداد ماه 1347 در شهرری است.وی موسیقی را از نوجوانی با سازهای بادی آغاز و بعد از چند سال با سنتور ادامه داد. او در کلاسهای آزاد هنرستان موسیقی شرکت کرد و از محضر اساتیدی چون پشنگ کامکار بهره فراوان برد.
کد خبر: ۸۷۱۳۹۹۱
|
۲۹ تير ۱۳۹۵ - ۲۲:۳۸

به گزارش خبرنگار استان تهران خبرگزاری بسیج: علاقه بند طی سالها معاشرت با هنرمندان توفیق بهره مندی از محضر مرحوم استاد فریدون مشیری شاعر پرآوازه کشور را پیدا کرد و به توصیه وی به استاد پرویز مشکاتیان معرفی و برای تکمیل دانسته های خود در زمینه ردیف میرزا عبدالله از این استاد موسیقی بهره های فراوان برد.

وی، از دهه 70 تا کنون با گروه های مختلف به عنوان نوازنده یا آهنگساز همکاری داشته و کنسرت هایی در تهران و شهرستان اجرا کرده است .

او از دهه 70 تاکنون بعنوان مدرس موسیقی با مراکز فرهنگی و هنری و همچنین با اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ری همکاری داشته است و همچنین سالهای متوالی به عنوان مدرس نمونه مورد تجلیل قرار گرفته است.

حضور در جشنواره فجر (شمسه) و داوری چندین جشنواره موسیقی از جمله جشنواره سرود آموزش و پرورش را در کارنامه هنری خویش دارد.

وی هم اکنون عضو انجمن آهنگسازان خانه موسیقی، عضو کانون نوازندگان سازهای ایرانی، عضو انجمن هنرمندان ایران، عضو شورای موسیقی سازمان بسیج هنرمندان استان تهران و مسئول انجمن موسیقی کانون هنرمندان بسیج ناحیه ری را بر عهده دارد.

وی با ارزیابی شرایط کنونی حوزه آموزش موسیقی گفت: اکنون اساتید و آموزشگاه های خوبی رسالت مهم آموزش موسیقی را بر عهده دارند اما گاهی مشاهده می شود که یک مدرس، چندین ساز را به هنرجویان آموزش می دهد و این موضوع از نظر فنی مورد تأیید نیست. در گذشته اساتید خوب، زحمات زیادی کشیده اند و ثمره آن، پرورش هنرمندان بزرگی است که اکنون رسالت استادی را بر عهده دارند.

نقطه مقابل آن نیر مدرسانی بودند که تجربه کافی نداشتند و هنرجو را سرخورده کردند؛ چه بسا از این هنرجویان، هنرمندان خوبی پرورش می یافتند. در واقع آنان قابلیت تعلیم و معلم بودن را نداشتند و صرفاً چون دستی به ساز می زنند، تصور می کنند که تخصص آموزش را نیز دارند که اینگونه تصورات برای حوزه موسیقی بسیار نامناسب است.

وی در مورد جایگاه سواد و آموزش تئوریك در دنیای موسیقی ایرانی، اظهار داشت: مباحث تئوریك در حدود یك سده پیش وارد این مرز و بوم شد، اما پیش از آن آموختن هر یك از سازها سینه به سینه بود، امری كه هنوز هم رایج است، زیرا خیلی‏ها معتقدند هنرجو باید در حضور استاد بنشیند و حركت دست استاد را ببیند. در موسیقی ایرانی تجربه بر دانش ارجح است، اما هنگامی كه این دو در كنار هم قرار می‏گیرند حاصل كار خیلی زیباتر خواهد شد.

علاقه بند در ارتباط با یادگیری موسیقی، خاطر نشان کرد: با هر استعدادی می‏شود موسیقی آموخت اما برای رسیدن به كمال به استعدادی ویژه نیاز است. ھنرجویان موسیقی بدانند که دست یافتن به موسیقی فاخر بسیار سخت و دشوار است و فقط با تمرین زیاد، صحیح و توجه به اصول موسیقی میسر خواھد بود. نکته مهم اینکه با اخلاق هنر پیش می‌رود؛ اگر اخلاق و تواضع بر هنر حاکم باشد، یادگیری دور از دسترس نیست.

وی افزود: جشنواره ها برای تقویت موسیقی و جذب هنرجویان علاقه مند، نقش مهمی دارد. در جشنواره ها هنرمندان گمنام شناسایی می شوند، کشف استعداد می شود و رقابت سالم و سازنده رو به جلویی در پیش گرفته می شود.

هنرمندان، همدیگر را می یابند و ممکن است زمینه ایجاد کارهای مشترک نیز فراهم شود. هر چند تشویق ها و تجلیل ها نیز ممکن است مسیر هنری یک هنرمند علاقه مند را نیز تغییر دهد.

وی با تشریح وضعیت اجراهای صحنه ای و کنسرت های موسیقی، تصریح کرد: گرفتن مجوز کنسرت موسیقی آنقدر سخت شده که معمولاً افراد صرف نظر می کنند. گروه هایی بودند که چندین ماه تمرین کردند که با خاطری آسوده و آمادگی لازم، هنر خود را برای علاقه مندان به نمایش بگذارند اما موفق به دریافت مجوز نشدند. بسیاری از هنرجویان و علاقه مندان بارها درخواست اجرای کنسرت داشته اند که من نیز گفته ام اجرای موسیقی سنتی طرفدار و مخاطب خاص دارد و معمولاً سالن های خوب را به افراد خاص می دهند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا آنجا که بتواند، سعی کرده جلوی اتفاقات نامبارک را بگیرد ولی بسیار مشاهده می شود که اجرای کنسرت های پاپ از کنسرت های سنتی پیشی می گیرد و ذائقه جامعه نیز آرام آرام به این سمت کشیده می‌شود که به عقیده من برای کشوری که موسیقی اصیل آن سابقه طولانی و تاریخی دارد، اتفاق خوبی نیست.

دولت در ترویج و توسعه آموزش موسیقی سنتی و ایرانی که قدمت زیادی دارد، نقش مهم و بسزایی دارد. اگر موسیقی مورد حمایت دولت و نهادهای مربوطه نشود، این حوزه دچار مهجوریت خواهد شد که آسیب های زیادی به بدنه موسیقی وارد می شود.

نکته دیگر اینکه اگر نظارت از سوی نهاد های حاکمیتی انجام نشود، به مرور موسیقی فاخر ایرانی جای خود را به موسیقی غربی و بی ریشه می دهد و این برای کشوری که موسیقی آن قدمت تاریخی دارد، فاجعه بار خواهد بود.

وی در خصوص امنیت شغلی هنرمندان و صنعت و هنر موسیقی در کشور اظهار داشت: هنرمندان بستگی به مقدار دانش و توانایی، از ماندگاری و امنیت شغلی متفاوتی برخوردارند. هنرمند باید باهوش و توانا باشد تا به بالاترین جایگاه ها از نظر مادی و معنوی برسد. در کشور ما نیز همه ذوق هنری دارند و علاقه مند به هنر و مخصوصا موسیقی هستند اما به دلیل فقر شنیداری و عدم آموزش و فرهنگ سازی درست، هنوز دسته بندی های موسیقی برای ما شکل صحیحی نگرفته اند.

 وی در پایان تاکید کرد: امروزه موسیقی که به صورت آمیزه‌ای از علم، فن و هنر درآمده است وظیفه سنگین‌تری را نسبت به قبل بر عهده دارد. تأثير موسيقي و فعاليت هاي موسيقايي بر هيچ کسي پوشيده نيست. با استفاده از این دو نکته، انتقال احساسات و پیامها را مي‌توان در قالب موسیقی به عنوان زبانی بین‌المللی مورد استفاده قرار داد. توصیه من این است که فرهنگ و هنر ایران را می توان به خوبی با این زبان بین المللی به جهانیان معرفی کرد.

 

 

 

 

 

ارسال نظرات