التماس تامل، برادر متظاهر

وقتی نوبت ساخت يادمان شهدا كه مي شود، بايد به كسري بودجه برخورد كنيم؟!
کد خبر: ۸۷۳۰۳۴۰
|
۳۱ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۹

به گزارش خبرگزاری بسیج از سرعین، اين ها همـان ابراهيــم هایی هستنـد که از جانشـان گذشتـند و در آتش نمرودي صـدام و صدام صفتان سوختندتا ماخليل شويم.
چقدر درادامه دادن راهشان صادق بوديم؟؟؟

فردا ۳۱ مردادماه،دومین سالگرد تشییع پیکر پاک دو کبوتر خونین بالی است که ظاهرا مشیت الهی براین بوده که پس از تشییع و تدفین نیز گمنامی و غربت و بی مهری همچنان با این عزیزان همدم ومونس باشد.

شهدایی که عليرغم گذشت دوسال از تدفينشان در شهرستان سرعین هنوز از ساخت يادمان و مقبره ای در خور شان اين شهيدان خبری نيست.

حال هرچه از زمان مي گذرد، غربت اين شهيدان نازنين نيز بيشتر و بيشتر می شود.
اگر زمان دفن اين عزيزان را مرور كنيم. خواهيم ديد كه تعصب و غيرت ما نيز نسبت به اين مسئله روز به روز كمتر و كمتر شده است.
چرا كه عليرغم گذشت دو سال از دفن اين گل های فاطمی وعلیرغم وعده ها و شعارهای برخی مسئول نمایان از خود راضی،که جهت توجیه اعمال خود شهدا را بهانه می کنند، هيچ اتفاق خاصي برای ساماندهی مزار ايشان نيفتاده است.

وگویا تقدیر این بوده است که این شهدا به محض عروج به درگاه خالق یکتا،جسم مطهرشان به شکل گمنام بماند وپس از شهادت نیز جفا و بی مهری وبی تعصبی برخی هارا تحمل نمایند.

شهدايی كه عموم مردم عزيز شهرستان به ويژه خانواده معظم شهدا، جانبازان دلاور، آزادگان سرافراز، رزمندگان جان بركف اسلام و بسيجيان دلسوز منطقه برای حضورشان در اين وادی لحظه شماری می كردند.

اگرچه بعضی از نهادها در زمان هاي مختلف در آن مكان مقدس بصورت جسته و گريخته مراسمي ترتيب مي دهند، با اين حال خواسته مردم ،از مسئولان شهری ودست اندرکاران ساخت بنای يادمان و مقبره ای در خور شأن اين شهيدان عزيز و غريب است كه هنوز هم اين اتفاق نيفتاده است!

حال اين سؤال در اذهان وجدان های بیدار تداعی می شود كه چرا ميلياردها ريال از بيت المال اين شهر هزينه ریخت وپاش آقایانی می شود که مقام و منسب و میز خودرا مدیون همین شهدا هستند ، ولي برای احداث يك يادمان هر چند ساده برای شهدا، شهدايی كه هست و نيستمان مديون آنهاست ،با نداشتن اعتبار و… مواجه مي شويم.

و قتی نوبت ساخت يادمان شهدا كه مي شود، بايد به كسري بودجه برخورد كنيم؟!

شرمنده شهدا

التماس تامل،برادر متظاهر

یادداشت : جعفر بذری

ارسال نظرات