دلنوشته رزمنده 8 سال دفاع مقدس در وصف "بسیج"

به گزارش خبرگزاری بسیج از کوثر به نقل از کوثرخبر، سید غلامرضا مظلومی، رزمنده 8 سال دفاع مقدس و مدیر کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان کوثر همزمان با هفته دفاع مقدس طی دلونشته ای یاد و خاطره رزمندگان و شهدای جنگ تحمیلی را گرامی داشت.

بسم الله الرحمن الرحيم
به تماشا سوگند وبه آغاز كلام. ايام مبارك هفته دفاع مقدس بر دليرمردان و سلحشوران و امت خداجوي ايران سرفراز مباركباد.

بسیجي در مبحث عشق و عاشقي دست مجنون رامي گيرد و در مكتب عاشقان مي نشاند و عشق را تعليم مي دهد. بسيجي آن هنگام كه حيات جاودان را در مرگ سرخ مي بيند سينه رابه گلوله مي سپارد و خويشتن را به تقدير.

بسيج شهر پر آوازه عشق است و ثمره پر افتخار باغهاي بهشتي كه روح بلند تقواوايثار، تواضع در بندبند وجودش حاكم گشته، بسيج رامي توان نمونه وبارزترين انسانهاي روي زمين ارزيابي نمود بگونه اي كه شرح احوال آنان گواه حقيقتي است كه در طول ساليان جنگ تحميلي ملت هوشيار ايران اسلامي از آينان خاطرات شيرين به يادگاردارند.

آن دم كه بسيج در مقابل مظلومان قرار مي گيرد، در چهره او فروتني ولي در مقابل زورمندان زر و تزوير چنان خشمناك كه به مثابه شير غران مي ماند و هرگز خاموش نمي شود و با سلاح ايمان و انديشه هاي اسلامي به جنگ شياطين برمي خيزد در مقابل گرگ صفتان سر تعظيم فرو نميبرد، همواره و در همه حال خدا را عبادت مي كند و رضاي اورا مي طلبد از براي رسوايي استكبار جهاني با نام مقدس بسيج مي رود هوشيارانه عمل ميكند چرا كه دشمن از بيداري نهضت مامي هراسد و موج بيداري اسلامي باعث باختن ترفندهاي آنان شده و ناكاميهاي آنان رامشهود مي سازد.

بسيجي همان نامي كه امام(ره) مفتخر بود كه اين را بر خود نهاده و همواره مي فرمودند همين افتخار مرا بس كه خود يك بسيجي ام؛ مي فرمودند خداوند مرا با بسيجيانم محشور گرداند مگر اين كدام نام است كه فردي با آن همه كرامت، شخصي كه در قله معنويت جا دارد به آن افتخار مي كند.

اگر صفحات خونين تاريخ راورق بزني و زماني كه با آن صفحات تا هزار و چندين سال پيش، جلو بروي مي تواني بزرگترين بسيجي را پيدا كني. در آن زمان به ابر مردي برخورد ميكني كه حج ابراهيمي خود را ناتمام ميگذارد وبراي اداي تكليف بسوي كوفه حركت مي كند و زماني كه مي بيند درخت اسلام به جز با خون او سيراب نمي شود جان راخالصانه تقديم عشق وپيش كش مي كندآن زماني كه امر به معروف را لگدمال شدنش در زير سم اسبان ونهي از منكر را با شهادت علي اكبرش(ع)زنده مي بيند وكهنه پيراهنش را از خواهرش طلب مي كند و ابراهيم وار شبيه ترين انسان به پيامبر اعظم (ص) را به مسلخ شهادت مي فرستد تا مبادا نهالي را كه جد بزرگوارش باهزاران خون دل خوردن كاشته در دست حكومت بني اميه پژمرده شود.

حسين(ع)است كه مي آموزد آزاده زيستن را به كساني كه در مكتبش درس شهادت مي آموزند اوست كه مربي بسيجيان است.

اين بسيجيان، اين دلاوران پيرجماران و عشق به وطن ازخون ايمان شكوفه روياندند و به بوي هر شكوفه قدم در ره عشق گذاشتند تا كه نداي حق به اوج كمال برسدوخون هابيليان به شمشير قابيليان پيروز گردد.

به حقيقت اين دلاوران جماران ذخيره دين ناب محمد(ص)اند كه شهادت در سرلوحه اينان واژه دگر دارد وشجاعت در ازل فطرت اينان به حقيقت پيوسته بود وسرنوشت محراب خون را چون اصحاب يمين بر دست راستشان داده بودند زمين وزمان وآب وآتش وبلا مانع رسيدن اين عاشقان به حق وحقيقت نشد.

هشت سال اين جوانان جماران ودليران ايران اسلامي با صدق وصداقت در سردي شب آغشته به درياي خون در پيكر جانان جان فدا كردند تا كه شبنم غم ازگونه ياران كنده شود وقوم سربداران در مقابل خيل نابكاران همچو درخت سروسربلند وسر افراز بمانند تاكه پرچم اسلام بر پاكي صداقت ايمانش در گرد جهان برافراشته گردد.

خدا نكند كه در محاصره ماديات درآييم و با يك پاتك زروزيور اين دنيا از پا درآييم.

خدا نكند غفلتها مارا اسير خود سازند ووقتي چشم باز كنيم ببينيم تا از آرمانهاي شهداء فرسنگها فاصله گرفته ايم.
خدا نكند زندگي مارا بفريبد واهداف خويش را به ياد نياوريم.
باشد كه خداي منان مارا با انبياء واولياي خود وشهدا وامام شهدا محشور گرداند به شرط نثار صلوات بر محمدوآل محمد(ص).

رزمنده 8 سال دفاع مقدس، سيد غلامرضا مظلومي آلهاشم.