حاج جمال دستور از ایرانیانی است که در زمان صدام به همراه خانواده اش مجبور به ترک خانه و کاشانه خود از نجف به ایران شدند؛ او با فرهنگ و لهجه های محلی عراق آشنا است و می گوید: بعد از سقوط صدام راهپیمایی اربعین از نجف تا کربلا به راه افتاد و به مرور تبدیل به یک حرکت عظیم جهانی شد تا جایی که در سال 93 اعلام شد زائران ایرانی می توانند با کارت ملی وارد خاک عراق شوند به اوج خود رسید و یک رویداد استثنایی رقم خورد.
او افزود: مردم شهرها و روستا های مسیر کربلا مقابل توقف گاه ها، حسینیه ها، تکایا، موکب ها و خانه های خود می ایستند و التماس می کنند زائران گرد و غبار کفش خود را روی چشمان آنها بتکانند و گرد و غبار پای زائران را سرمه چشمان خود می کنند. آنها جهیزیه دختران نو عروس را قبل از اینکه به خانه بخت برود به موکب ها می برند تا برای خدمت به زائران اربعین استفاده شود و به یمن این حرکت زندگی آنها با توسل به اهل بیت قوام بگیرد.
مردم عراق میزبانی از مهمانان امام حسین(ع) را بالاترین افتخار برای خود می دانند و این رسم به یک فرهنگ تبدیل شده است.
آنها به زوار التماس می کنند که در خانه آنها توقف کرده و پذیرایی شوند. چنین صحنه هایی را در هیچ کجای دنیا نخواهید دید.
تقریبا از دو هفته مانده به مراسم اربعین فعالیت های رسمی مردم شهر ها و روستاهای مسیر های مناطق مرزی تا کربلا نیمه تعطیل است. صبحانه، نهار، شام و پذیرایی راهپیمایان در طول این مدت توسط مردم عراق انجام می شود و درب خانه ها به روی مردم و زائران باز است. ساکنان مسیر کربلا، پاهای خسته و تاول زده زوار را ماساژ می دهند و جوراب و لباس های آنها را می شویند.
علی اشرف خانلری
