بسم الله الرحمن الرحیم
امروزه فقر، فساد و تبعیض ریشه ی آرزوهای این ملت را تهدید میکند! امروزه علیرغم زحمات فراوانی که در حوزههای مختلف از آغاز انقلاب تاکنون متصدیان امر کشیدهاند با معضلات بسیاری روبرو هستیم.
وقتی دورههای مختلف انقلاب اسلامی را از سال 1357 تا 1395 ورق میزنیم، حجم توطئهها و خباثتهای دشمن حقیقتا موجب شگفتی هر انسان بیغرضی میشود که چگونه این کشور و این انقلاب با این گستردگی و پیچیدگی کارشکنیها و توطئهها نه تنها مقتدرانه سر پا ایستاده بلکه در حال پیشرفت و شکوفایی است..
اما این همه مانع نقد عملکرد بازیگران و مسئولان جمهوری اسلامی نمیشود، بیشک اگر خیانتها، خباثتها، سوءمدیریتها و اشتباهات عناصر داخلی در طول تاریخ پرفراز و نشیب جمهوری عزیز اسلامیمان نبود، امروز وضع انقلاب اسلامی به گونهای دیگر بود!
شاید امروز دم زدن از فسادهای 3 هزار میلیاردی و 8 هزار میلیاردی، فیشهای نجومی، بیکاری، گورخوابی و کارتنخوابیها، علیآبادها و مسائل ریز و درشت دیگر، در یک کلام فقر، فساد و تبعیض اینگونه نبود.
ما صرفا راههای دور را نمینگریم، بیش از هر چیز امروز در اطرافمان باید بنگریم و قبل از هر چیز باید محیط اطرافمان را تغییر دهیم، تا بعد از آن در فکر تغییر جهان باشیم.
در دانشگاه لرستان چه میگذرد؟!
امروز وقتی دم از مشکلات دانشجویان میزنیم به ما انگ سیاسی کاری میزنند؟!
امروز وقتی میگوییم سرنوشت مراکز اقماری چه میشود؟ امروز وقتی میگوییم فیالمثل مراکز اقماری دانشگاه لرستان مشکلات عدیده صنفی _ رفاهی، آموزشی و از همه بالاتر امنیتی دارند، به داد آنها برسید، در پاسخ چه میشنویم؟!
امروز وقتی میگوییم، اندکی بودجه و اعضای هیأت علمی را به آن سمت سوق دهید، چه میشنویم؟!
امروز وقتی به عنوان دانشجو میگوییم وضعیت آزمایشگاهی دانشگاه مادر استان مطلوب نیست چه میشنویم؟!
امروز وقتی میگوییم دانشجویان از هزینه های سرسام آور خوابگاههای خودگردان و مراکز فروش خوابگاههای دانشجویی در رنج و عذاباند چه میشنویم؟!
امروز وقتی میگوییم در حکومت اسلامی همه باید به امام علی (ع) اقتدا کنند و دائم در نزدیک شدن به سیره مدیریتی ایشان تلاش کنند، چه میشنویم؟!
امروز وقتی میگوییم، صحیح نیست که مدیران اصلی دانشگاه ماشین یکصد میلیونی سوار شوند که معلوم نیست از کجا آمده از پول دانشجویان یا... در حالی که دانشجویان 30 هزار تومان پول ایاب و ذهاب را به راحتی نمیتوانند پرداخت کنند، چه میشنویم؟!
امروز وقتی دم از چرایی عدم دخالت دانشگاه در توسعه استان میزنیم در پاسخ چه می شنویم.!
امروز وقتی از مسئولان خدمتگزار(!)... که حقا در برخی زمینهها در تلاشاند، از جمله گازرسانی و حصاری که به تازگی آغاز به کار کردهاند، میخواهیم که حصار مانند بسیاری از طرحها که متاسفانه در طول دولتهای گوناگون صرفا آغاز شدهاند و اکنون نیمه کاره ماندهاند تا دهها سال همین طور نیمه کاره رها نشود! چه میشنویم ؟! چراکه حقیقتا امروز فوریترین نیاز عمرانی دانشگاه حصار میباشد، حصار!
چرا دانشگاه ما در کشاورزی استان نقشی ندارد؟! چرا به سمت پررنگتر شدن وزن دانشگاه در توسعه ی استان حرکت نمیکنیم؟!
چرا مشکلات شهر و استان برای دانشجویان مسئله نمیشود؟! قبل از هرچیز بدون شک باید گفت چون برای سیستم آموزشی و مدیریتی دانشگاه مسئله نیستند!
به چه علت برای سیستم آموزشی ما سوال نیست که " چرا باید با یک باران شهر را آب ببرد؟ و راه حل برون رفت از این مشکل چیست؟"
چرا چند ده هکتار زمین دانشکده کشاورزی بلااستفاده مانده است؟! درحالی که میتواند بهترین نقطهی حرکت برای تاثیرگذاری دانشجویان در کشاورزی استان باشد.
دهها سؤال ریز و درشت دیگر درباره دانشگاه مطرح است که شرحش مثنوی هفتاد من کاغذ است و این همه از فرهنگ برخواسته است، فرهنگ اندیشیدن و مطالبه کردن؛ آری همچنان که رهبر انقلاب فرمودند: مسئله فرهنگ در یک جامعه یک مسئله حیاتی است. فرهنگ به معنای یک چیز زیاد و تجملاتی برای جامعه نیست؛ فرهنگ، اساس است، اگر فرهنگ در یک جامعه، به معنای درست کلمه، فرهنگ صحیح باشد با هر تلقی که انسان از فرهنگ صحیح دارد؛ طبعاً به نظر ما فرهنگ صحیح، آن فرهنگی است که با مبانی اسلامی و منطق و عقل و خرد، همسان و همگام باشد، آن جامعه به سمت رشد اقتصادی و رفاه و آزادی و این چیزها هم حرکت خواهد کرد؛ یعنی این فرهنگ خوب، زمینه خواهد شد که جامعه، ثروتمند هم بشود، عالم هم بشود، از لحاظ سیاسی هم قدرت پیدا کند، از لحاظ آزادی و آزادمنشی هم به آرزوها و اهداف خودش برسد. (15/10/1377)
امروز به جای مدیریت فرهنگی ما شاهد آنیم که در حوزه فرهنگی دانشگاه لرستان، بیتوجهی و سیاسی کاری در دستور کار این معاونت قرار گرفته است! و پاسداری از قوانین شورای عالی انقلاب فرهنگی و خطوط قرمز اعلان شده از سوی امام خامنهای( مدظله العالی) جای خود را به سیاسی کاری و بیانضباطی داده است!
غافل از اینکه دانشجویان تحت لوای نام هر شورا، تشکل و غیر آن در پاسداری از حقوق دانشجویان و اصول و ارزشهای انقلاب یکصدا خواهند بود.
جای این سوال است که از کی تا به حال توهین، تهمت و تهدید جای پاسخگویی به مطالبات و یادآوری وظایف معاونت فرهنگی را گرفته است؟!
آیا پاسخ یادآور شدن دغدغههای رهبری در حوزه فرهنگی توسط دانشجویان انگ زدن و توهین کردن به آنها است؟!
آیا مدیران در تراز جمهوری اسلامی ایران اینگونه اند؟! یا نکند فکر میکنند، دانشجویان با اینگونه واکنشها از مطالبات خود که تماما منطبق بر ارزشهای ناب انقلاب اسلامی یعنی عدالت طلبی، آزادیخواهی و مبارزه با استکبار است، دست خواهند کشید؟!
علت نوشتن این بیانیه تنها وضعیت اسف بار مدیریتی و فرهنگی دانشگاه لرستان است که با بیشرمی تمام در مقابل این انتقادات در حوزه ی فرهنگی و غیر آن به توهین و تهدید دانشجویان پرداخته اند و لازم است عرض کنیم که ما تا تغییر کامل این وضعیت و حل معضلات دست از تلاش نخواهیم کشید.
سخن را با این بیت زیبا از صائب که شرح حال امروز ماست به پایان میرسانیم:
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست
انتهای خبر /ز