گفت و گو با کم سوادی که به مکتب رفت و مسئله آموز شد
دعا می کنم بی سوادی بر روی زمین وجود نداشته باشد
معصومه صفر علی گفت: من آرزوهای زیادی دارم، مهم ترین آنها تحصیلم بود که به آن دست یافتم، اما آرزوی مهمی که هم اکنون دارم این است که بتوانم در راه آموزش موفق شوم و خدا آن را بپذیرد و همیشه دعا می کنم هیچ بی سوادی بر روی زمین وجود نداشته باشد.
به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، معصومه صفرعلی بانوی موفق و سوادآموز البرزی است که این مسیر را طی کرده و پس از گذراندن دوره سوادآموزی موفق به اخذ مدرک کارشناسی شده و اکنون مشغول به تدریس است، در گفت و گویی که با این بانوی موفق البرزی داشتیم
از شروع نهضت و شرایط کنونی وی پرسیدیم.
از شروع نهضت و شرایط کنونی وی پرسیدیم.
چه شد که شما در سنین پایین از درس خواندن بازماندید و نتوانستید ادامه تحصیل بدهید؟
در دهه 50 که زمان ثبت نام و ورودم به مدرسه بود، به دلیل معلولیت پدر و مادرم از رفتن به مدرسه خودداری کردم و ترجیح دادم از آنها مراقبت کنم، پس از گذشت سال ها و گذشتن دوران سخت زندگی، ازدواج کردم و ثمره این ازدواج، سه فرزند شد.
از دوران سختی که گذشته یعنی همان هنگامی که بی سواد بودید، بگویید که چگونه گذشت و با آن چگونه کلنجار می رفتید؟
من بی سواد بودم و همین امر باعث می شد که با مشکلات زیادی روبرو شوم، طوری که نمی توانستم یک کلمه بخوانم و یا بنویسم و همین مسئله باعث می شد، وابسته به سواد و دانش اطرافیان باشم، در خودم نوعی خلا را حس می کردم و دیگران را نسبت به خودم ارجح می دانستم.
چه شد که تصمیم به درس خواندن گرفتید و نهضت را ادامه دادید؟
موضوع مهم این بود که من علاقه بسیار فراوانی به درس خواندن داشتم و همین عامل و عشق به تحصیل، باعث شد در سال 1374 در نهضت سوادآموزی ثبت نام کنم، هر روز که از تحصیل من می گذشت علاقه ام به این امر بیشتر می شد و انگیزه من را بیشتر می
موضوع مهم این بود که من علاقه بسیار فراوانی به درس خواندن داشتم و همین عامل و عشق به تحصیل، باعث شد در سال 1374 در نهضت سوادآموزی ثبت نام کنم، هر روز که از تحصیل من می گذشت علاقه ام به این امر بیشتر می شد و انگیزه من را بیشتر می
کرد، تا اینکه دوره های سوادآموزی را با اخذ گواهینامه قبولی پشت سر گذاشتم.
احساستان را از شروع درس خواندن و ادامه تحصیل برایمان توصیف کنید که بعد از سال ها از نقطه ای شروع کردید که باید قبلا آن را می رفتید؟
حس بسیار خوبی بود، چرا که تا قبل از آن نمی توانستم یک کلمه بخوانم اما اینک مدرکی داشتم که انگیزه ام را برای کسب مقاطع بالاتر دوچندان می کرد، این شد که تلاشم را بیشتر کردم و وارد محیط دانشگاه شدم و در بهمن ماه سال 1394 موفق به کسب مدرک کارشناسی شدم.
چه تصمیمی بعد از اخذ مدرکتان در مقطع کارشناسی داشتید آیا هدف تعیین کرده بودید؟
حس من قابل وصف نبود، چرا که اکنون آرزویم برآورده شده بود و به جای لقب دانش آموز، مرا آموزگار خطاب می کردند، اما احساس می کردم همه چیز به این نقطه ختم نمی شود، بلکه باید کار بزرگ تری انجام می دادم و چه بهتر که این کار بزرگ را برای افرادی چون، خودم انجام میدادم پس تصمیم گرفتم معلم نهضت شوم....
جایی که در آن جا شکوفا شدم و خودم را پیدا کردم.خیلی جالب است که فردی که زمانی از کم سوادی رنج می برده اکنون مدرس کم سوادها شده؛ حتما جالب خواهد بود که بگویید روزهای اول تدریس شما چگونه گذشت؟
روز اول آموزش، حس عجیبی داشتم که اصلا قابل توصیف نیست، با افرادی روبرو شده بودم که قبلا من جای یکی از آنها بودم، دوست داشتم گریه کنم و همان زمان بود که از اعماق وجودم خدا را شکر کردم، من می توانستم در آن لحظه، حس تک تک آنها را درک کنم و خودم را جای هرکدامشان قرار دهم.
می دانستم که آنها سختی های فراوانی را متحمل شده اند برخی مورد تمسخر دیگران قرار می گرفتند و برخی وابسته به دیگران بودند و پس از گذراندن این دوره ها اینک تصمیم گرفته اند خواندن و نوشتن را بیاموزند تا متکی به دیگران نباشند، از طرفی موفقیت معلمشان (معصومه صفرعلی) را می دیدند انگیزه شان بیشتر می شد و این امر باعث خوشحالی من می شد.
هم اکنون در دوره های سوادآموزی، آموزش چندنفر به عهده شماست؟
در حال حاضر آموزش 15 نفر بی سواد به عهده ام است و اغلب آنها هم سن و سالان خودم هستند، (44 تا 49 سال)و با وجود این مساله اشتیاقم نیز برای آموزش آنها روز به روز افزایش پیدا می کند.
نظرتان در مورد افراد بی سواد چیست همان هایی که شما زمانی در جایشان نشسته بودید؟
این افراد نباید بی سواد خطاب شوند، بلکه باید با حفظ کرامت انسانی و در نظر گرفتن اعتقادات و احترام با آنها برخورد شود، معتقد هستم سوادآموزان بزرگسال، خودشان باید تعیین کننده زمان و مکان آموزش باشند زیرا این افراد اغلب خانه دار هستند و باید نسبت به شرایطشان سنجیده شوند و همین مسئله باعث ایجاد انگیزه، آرامش، امنیت و ماندگاری آنها در کلاس ها می شود.
در راستای آموزش و یا استانی چه افتخاراتی را کسب نموده اید؟
در طی سال های آموزش، مفتخر به دریافت عناوین و لوح های تقدیر از طرف معاون اداره کار و رئیس اداره ناحیه 3 آموزش و پرورش کرج شده ام و همچنین طی مراسمی از اینجانب به عنوان بانوی موفق استان البرز تقدیر به عمل آمد.
آرزویتان به عنوان فردی که به نخستین آرزویش یعنی گرفتن مدرک و تدریس به کسانی است که سواد ندارند رسید چیست؟
من آرزوهای زیادی دارم، مهم ترین آنها تحصیلم بود که به آن دست یافتم، اما آرزوی مهمی که هم اکنون دارم این است که بتوانم در راه آموزش موفق شوم و خدا آن را بپذیرد و همیشه دعا می کنم هیچ بی سوادی بر روی زمین وجود نداشته باشد.
خبرنگار: عطیه قمی
خبرنگار: عطیه قمی
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
