افراد پژمرده از کارایی لازم برخوردار نیستند

از سویی در جریان زندگی صنعتی امروز افراد تمایل به بهره‌گیری از دانسته‌های جدید در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و غیره دارند که کاملا طبیعی است اما نکته مهم پرهیز از کج‌روی و استقامت در راهی است که هر فردی به درستی آن اعتقاد دارد و لزوم آن داشتن الگوی صحیح و قابل اعتماد در حوزه‌های مختلف است.

داشتن چراغ راه انسان را همیشه از خطا و انحراف باز می‌دارد و کمک می‌کند تا در مسیر درست به سمت اهداف خود پیش رود و به غایت آرزوهای خود برسد که با توجه به جامعه اسلامی کشورمان و با تأکیدات دین مبین اسلام برای داشتن زندگی سالم مهمترین الگو تأصی از امامان معصوم بوده و هست.

در این بین الگو گرفتن از حضرت فاطمه زهرا(س) در شیوه خانه‌داری، همسرداری، تربیت فرزندان و نقش‌آفرینی حضرت فاطمه(س) در جامعه به عنوان بهترین سرمشق برای زنان و دختران مسلمان موجب می شود تا از هر گونه کج‌روی و الگو گیری از غربی‌ها پرهیز شده و زمینه ایجاد یک جامعه سالم و به دور از هر ناپاکی فراهم شود.

باید خاطرنشان کرد تمامی ابعاد زندگی حضرت فاطمه(س) از نظر خانوادگی، عبادی، سیاسی و اجتماعی الگو بوده و این الگو بودن به دلیل شخصیت کامل آن حضرت است اما در این مجال به بررسی شیوه مدیریت آن حضرت در خانه و داشتن فرزندان سالم می‌پردازیم.

شخصیت بخشی به فرزندان در سیره عملی حضرت زهرا(س)

در سیره عملی حضرت زهرا(س) توجه به شخصیت بخشی فرزندان و ایجاد اعتماد به نفس در آنها کاملاً مشهود است، از جمله ابزارهایی که روح اعتماد به نفس و مشکل ستیزی را در کودک زنده نگه می‌دارد، مسابقه و رقابت‌های سازنده است، رو به رو ساختن کودکان با مشکلات و فراهم نمودن امکان رقابت برای آنها موجب بالا رفتن حس اعتماد می‌شود و این مسئله به قدری ارزشمند و سرنوشت ساز است که اولیاء کودک باید برای آن برنامه ریزی کنند.

احترام به شخصیت و احساسات فرزندان از وظایف مهم والدین به شمار می‌رود و نتیجه آن احساس آرامش و اعتماد به نفس فرزندان است.

والدین باید مراقب کودکان خود باشند و توجه به عواطف و احترام به فرزندان از وظایف مهم والدین است، زیرا یکی از نیازهای طبیعی فرزندان، احترام گذاشتن به شخصیت آنهاست و با برآورده شدن این نیاز، احساس آرامش و اعتماد به نفس در فرزندان ایجاد می‌شود و ثمره آن دلگرمی و امید به موفقیت، در مسیر زندگی است.

حجت الاسلام محمدمسلم وافی، کارشناس مسائل دینی در رادیو معارف می‌گوید: ما فرزندان دلیل هستیم چراکه سخنانی را می‌پذیریم که پشتوانه آن یا دلایل روایی و یا تجربی و علمی باشد لذا نظر کارشناسی که دلیل منطقی برای سخنانش داشته باشد را به راحتی می‌پذیریم.

حجت الاسلام وافی بیان کرد: بیشتر اوقات کودکان با مادر سپری می‌شود و مادر هم می‌تواند وظایف مادری را به راحتی انجام دهد و هم می‌تواند مقداری از وظایف پدر که بر عهده مادر گذاشته شده است را انجام دهد لذا این امر نمی‌تواند دلیلی بر کم اهمیت بودن نقش پدر در تربیت فرزند باشد.

به گفته این کارشناس مسائل دینی جایگاه تربیتی پدر موجب می‌شود که گاهی با یک تشّر؛ مسیر زندگی فرزند عوض شود در حالی که مادر به جهت جایگاه احساسی‌ای که در خانه دارد؛ فریادش تا این حد موثر نیست، از این رو روایت داریم که از نفرین پدر بترسید.

این کارشناس رادیو معارف ضمن بیان آثار ایجاد و تقویت شخصیت در رسیدن به خود کنترلی؛ گفت: نتیجه و خروجی در بحث ایجاد شخصیت بسیار مهم است چنانچه می‌بینیم با لوازم بسیار ریز و کوچک می‌توانیم فرزندمان را انسانی با شخصیت تربیت کنیم که مانند شخصیت‌های بزرگی چون امام راحل (ره) شود.

همچنین تربیت صحیح و اصولی محقق نمی‌شود مگر آنکه با تلاش و حوصله بسیار؛ نه اینکه بسیاری از وقت خود را به خواب و وقت گذرانی و زندگی روزمره بپردازیم و توقع داشته باشیم که در تربیت فرزندانمان موفق هم باشیم.

حجت الاسلام وافی در بیان راه دیگری برای ایجاد شخصیت در فرزند می‌گوید: باید متناسب سن کودک با او در مورد مسائل مختلف مشورت کرد گرچه لزوما نباید به آنچه می‌گوید عمل کنیم اما باید او را مورد مشورت قرار دهیم تا احساس ارزشمند بودن در او تقویت شود اما نکته قابل توجه این است که باید مشورت به اندازه و به موقع باشد تا جواب بدهد در غیر این صورت مشورت نابجا موجب گستاخی فرزند می‌شود و نتیجه عکس خواهد داشت لذا در این زمینه باید بسیار دقت شود.

تربیت هنری محسوب می‌شود که نیازمند زیباسازی است

توجه داشته باشیم که تربیت، علمی است که نیازمند فراگیری آن هستیم و آموزشی است که پیش زمینه آن تمرین است و از طرفی یک هنر تلقی می‌شود که نیازمند زیبا سازی است لذا آن را امری سطحی نبینیم.

در بحث تربیت مقوله احترام گذاشتن به فرزند به او شخصیت می‌بخشد و موجب خود باوری در او می‌شود لذا دقت کنیم که از چه سنی و با چه شیوه‌ای این کار را انجام می‌دهیم.

جایگاه ورزش و نشاط در شیوه تربیت حضرت فاطمه زهرا(س)

حضرت زهرا(س) برای ایجاد اعتماد به نفس در فرزندان خود آنها را وادار و تشویق به مسابقه و ورزش می‌کرد چرا که مسابقه و ورزش باعث روحیه شادابی و نشاط و محبت در بین افراد خانواده است، افراد خمود و پژمرده از کارایی لازم و مفید در امور اقتصادی و غیر اقتصادی برخوردار نیستند، افزایش کارایی، موجب کاهش هزینه‌های تولید و در نتیجه سود افزوده و بهره‌وری اقتصادی بیشتر می‌شود.

محبت و مهروزی به فرزندان

دانشمندان علوم تربیتی می‌گویند: کودکان در تمام دوران کودکی به محبت و اظهار علاقه نیازمندند، کودک می خواهد پدر و مادر او را دوست داشته باشند و نسبت به او اظهار علاقه کنند، کودک چندان توجهی به لباس، خوراک و محل زندگی ندارد اما به این موضوع توجه دارد که آیا او را دوست دارند یا نه؟

درس محبت در خانه حضرت زهرا(س) به طور کامل ارائه می‌شد و آن حضرت که خود از سرچشمه محبت و عطوفت رسول خدا(ص) سیراب شده و قلبش کانون محبت به همسر و فرزندانش بود در این جهت نیز وظیفه مادری خود را به بهترین شکل انجام می‌داد.

سلمان فارسی می‌گوید: روزی حضرت فاطمه زهرا(س) را دیدم، که مشغول آسیاب کردن غله است، فرزندش حسین(ع) به گریه افتاد و بیتابی می‌کرد، عرض کردم؛ برای کمک به شما، غله را آسیاب کنم یا بچه را آرام ؟ حضرت فرمود: من به آرام کردن فرزند اولی هستم، شما آسیاب را بچرخانید.

از آنجا که بنیاد هر کشوری بر اساس خانواده استوار است داشتن فرزندان سالم و تربیت درست آنان از مصادیق جامعه سالم و رو به رشد محسوب می‌شود که در شیوه تربیت فاطمه زهرا(س) به طور روشن وجود دارد و این موضوع می‌تواند به عنوان چراغ راه برای والدین جوان اعم از زن و مرد قرار بگیرد تا با تأصی از بانوی بزرگ اسلام در جهت تربیت نسلی با استعداد و روشن ضمیر گام‌های محکم به سوی موفقیت در این عرصه مهم انسانی و اجتماعی بردارند.