به گزارش خبرگزاری بسیج از اسدآباد، به بهانه چهلمین روز شهادت «علی‌جواد زارع» از شهدای حادثه تروریستی مجلس شورای اسلامی یکی از دوستان ایشان نامه‌ای در فراغ این شهید بزرگوار نوشت که در ادامه می‌خوانید:
نامه ای به شهید «زارع»:
اهل کوچه همه رفتند، ولی ما ماندیم
حقمان است، اگر بی کس و تنها ماندیم
در به روی همه وا بود و نمی دانستیم
شهر لبریز خدا بود و نمی دانستیم
هیچ تقصیر کسی نیست اگر رنجوریم
روشنی هست، خدا هست، ولی ما کوریم!
آری همسفر،
روشنی هست،
خدا هست...
ولی ما...!
سلام اي روح پاك و آسماني!
سلام اي فرياد رساي الله اكبر!
سلام اي طنين زيباي حقيقت!
جواد عزیز سلام...!
تو رفتی و دوستانت را با كوله باری از مسئولیت ها تنها گذاشتی...
بی شک روزی كه روز وصل تو به خداوند بوده،
با خودت این فكر را كرده ای،
كه من می روم تا بعد از من باشند و بمانند، كسانی كه راهم را ادامه دهند...
باشند كسانی كه خون سُرخَم را كه برای سربلندی و افتخار ملتم دادم،
پایمال نكنند....
باشند کسانی که قدر آرامش را بدانند...
قدر امنیت را بدانند...
قدر مدافعین حرم را بدانند...
آری ای شهید!
ما هستیم...
و راهت را ادامه می دهیم...
پر قدرت و با افتخار...
سربلند و سرافراز...
گوش بفرمان مولایمان...
جنگی که بود ...
راهی که هست ...
شما نگذاشتید خواب های آشفته ای که دیده شده برای ایران تعبیر یابد ...
تا آخرش بودید و هستید...
جواد جان، من و امثال من به وجود افرادی چون تو افتخار می كنیم...
افتخار می کنیم که دیارمان دلیر مردانی چون تو دارد...
افتخار می کنیم که آبرو و عزت شهرمان هستی...
افتخار می کنیم که بحث رشادتت با دستانی خالی، و با دستانی بسته، در برابر شقی ترین انسان های دوران نقل محافل است...
جواد جان، روستای من دهگلان، زادگاه توست و چه افتخاری بالاتر از این که همه ما از تبار تو هستیم...
شاید ما فرزند شهید یا جانباز و یا آزاده نباشیم، اما به حرمت خون تو و دوستانت، در کوچه های آرامی بازی کرده ایم و در مدرسه‌هایی درس خوانده ایم كه نام زیبای شهدا بر آن نهاده شده است...
همان شهدای بزرگواری كه با تمام سختی های دوران جنگیدند و تن به ذلت ندادند...
به عنوان یك دانشجوی بسیجی، به تو قول می دهم كه در فرداهای مملكتم، افتخار بیافرینم...
ای شهید آسوده بخواب،
زیرا بسیارند كسانی كه روز و شب از خداوند طلب می كنند و آرزو دارند که پاسدار خون تو باشند...
همان هایی كه در این سال ها ثابت كردند كه ما می توانیم...
ما می توانیم، چون الگوهایی مثل «علی‌جواد»ها داریم...
ما می توانیم چون عزت و شرف و غیرت داریم...
و ما می توانیم، چون دستان پرتوان کارشناسی برجسته، رهبری فرزانه، پارسا،
قدرتمند و خداترس، مانند حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدظله العالی)،
بر روی سر این مردم سایه افكنده است...
جواد عزیز، به امید روزی كه تو و دوستانت(مدافعین حرم و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس) شاهد این باشید كه همه افراد این مملكت راهتان را با سربلندی ادامه می دهند...
همانانی كه انشاءالله در زمان ظهور مولایمان امام عصر(عج) در كنار شما باشند...
«کیومرث حیدری»
انتهای پیام/
