این روزها بیکاری، گرمای هوا در اندیمشک از یکسو و از طرف دیگر اجاره بهای سرسام آور مسکن فشار وحشتناکی به قشر ضعیف و متوسط جامعه وارد می کند.
کافیست اجاره نشین باشی تا این درد ها را بفهمی ، به نظر می رسد نبود دستگاه نظارتی منسجمی بر بازار مسکن باعث شده تا هر کس بهای دلخواه و انتخابی خود را بر روی مسکن خود بگذارد.
از طرفی بازار گرمی و بالا بردن برخی دلالان باعث شده تا اجاره بهای سرسام آور مسکن، مردم بخصوص جوانان را از آینده خود نا امید کند.
به نظر می رسد اگر این روند رو به رشد اجاره بهای مسکن به راه خود ادامه دهد و فکری بحال آن نشود در آینده ای نه چندان دور این مشکل بعنوان مسئله اصلی جامعه بخصوص اقشار کم در آمد تبدیل شود.
بدون هیچ آمار و ارقام و نظر کارشناسی می توان گفت که بالارفتن اجاره بها و مسکن اثر مستقیمی با کاهش ازدواج دارد، مسکن بعنوان دغدغه اصلی جوانان دم بخت محسوب می شود.
اندیمشک نیز از این قاعده مستثنی نیست بعنوان مثال اجاره بهای یک منزل مسکونی ویلایی در حاشیه شهر که سال گذشته ۱۵ میلیون تومان بوده در برخی موارد، امسال با افزایش بیش از ۱۵۰ درصد روبرو بوده است.
متاسفانه متولی و مسئولی برای کنترل و نظارت بر این مشکل واقعا بزرگ وجود ندارد و هرکسی به اندازه ای که می تواند بر متاع خود که همان مسکن است قیمت می گذارد.
برخی ها از مسئولین بر این باور هستند که مشاورین املاک هیچ نقشی در بالارفتن قیمت مسکن و اجاره بها ندارند، در صورتیکه به گفته برخی شاهدان عینی علت اصلی این گرانی ها همین مشاورین املاک هستند.
در این میان هستند کسانی که ماهها بدنبال اجاره مسکن هستند اما با این افزایش قیمت مجبورند به حواشی شهر ها مهاجرت کنند و به نوعی حاشی نشینی را گسترش دهند.
دولت که در این خصوص برنامه منسجمی ندارد و اگر هم دارد تا کنون اثر بخش نبوده ، تنها ره چاره ای که می ماند این که هر شهروند با رعایت انصاف قیمت مناسبی بر کالای خود که همان اجاره بها و قیمت مسکن است بگذارند تا کمترین فشار به هموطنان بیاید و بتوانند مشکللات را در این برحه حسای پشت سر بگذرارند.
