توتال با انگیزه ضربه‌زدن به صنعت نفت حاضر به سرمایه‌گذاری شد

به گزارش خبرگزای بسیج، به نقل از نود اقتصادی اصغر ابراهیمی‌اصل معاون وزیر سابق نفت  در خصوص عملکرد شرکت توتال در همکاری با ایران اظهار کرد: توتال در سال 79 که آقای زنگنه وزیر بود، برای همین فاز 11 قرارداد بست و تا سال 87 هیچ کاری انجام نداد. یک زمین 200 هکتاری گرفت و تنها وقت تلف کرد. مسئولان وزارت نفت 100 جلسه گذاشتند تا توتال را مجبور به کار کردن کنند. جالب اینجاست که تا سال 87 هنوز تحریمها شکل نگرفته بود و تحریمها از سال 2010 رسمیت پیدا کرد.

وی افزود: بعد همین میدان را به چینی‌ها دادند و آنها هم همکاری نکردند. سپس پتروپارس میدان را تحویل گرفت و خیلی جدی کار را جلو برد که بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم به پتروپارس گفتند که کار را متوقف کند. در حال حاضر پتروپارس و قرارگاه خاتم در حال تعدیل نیروهایشان در خرمشهر، صدر و نقاط مرزی هستند. فاز 11 فرقی با فازهای دیگر ندارد جز این که نزدیک مرز است.

ابراهیمی اصل عنوان کرد: چون توتال 16 سال در فاز 11 کاری انجام نداد و در طرف قطری این میدان، توتال و شرکتهای آمریکایی و انگلیسی فعالیت کردند، مقدار زیادی گاز و کاندنسیت از طرف ما مهاجرت کرده است.

وی بیان کرد: شرکت توتال برای انعقاد قرارداد مجدد با ایران به آمریکایی‌ها گفته ایرانی‌ها بعد از این که هشت سال معطل ما و شرکت بی پی ماندند و در نواحی مرزی کاری نکردند، اکنون چند سال است که خودشان در نواحی مرزی کار می کنند و چند وقت دیگر مهاجرت گاز به قطر متوقف و یا حتی ممکن است معکوس شود.

فرانسوی‌ها با نقشه و برای ضربه زدن به ایران حاضر به سرمایه گذاری شدند

معاون وزیر سابق نفت گفت: آنها ( توتالی‌ها) به آمریکایی گفتند که می‌خواهیم با سرمایه خودمان فاز 11 را بگیریم و اطلاعات لازم را به دست بیاوریم، تا به این ترتیب منافع خودمان را در طرف قطری به حداکثر برسانیم و اجازه پیشرفت را به ایرانی‌ها ندهیم. آمریکایی ها هم در این مورد استثنا قبول کردند، که توتال در ایران سرمایه گذاری کند.

ابراهیمی اصل تصریح کرد: حالا سوال اینجاست که چه کاری باید در فاز 11 صورت گیرد؟ فرانسوی‌ها قرار است در این فاز 3 سکو بزنند که هر کدام 10 چاه دارد و در نهایت 30 چاه خواهند زد. دو خط لوله 32 اینچی به طول 270 کیلومتر هم ایجاد خواهند کرد. بنابراین کل این اتفاقات به 2 میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد. در میزان مشارکت هم سهم آنها 50.1 درصد بوده و سهم چینی‌ 30 و شرکت پتروپارس 19.9 درصد مشخص شده است.

وی گفت: بنابراین در چهار سالی که فرانسوی‌ها در فاز 11 کار خواهندکرد، یک میلیارد دلار می‌آورند که می‌شود سالی 250 میلیون دلار. بقیه سرمایه هم از طرف چینی‌ها و پتروپارس تامین می‌شود. توتال یه شرکت نفت گفته که من می‌خواهم تا سال 2020 در این میدان مطالعه کنم که اگر افت فشار به وجود بیاید برای فشار ورودی به پالایشگاه، یک سکوی 20 هزار تنی طراحی ‌کنم. سپس فشار گاز را در دریا بالا ببرم تا وقتی گاز به ساحل می‌رسد فشارش مناسب ورود به پالایشگاه باشد.

ایجاد یک مخزن روی آبهای کم عمق خلیج فارس بهانه مناسبی برای باج دادن به توتال نیست

معاون وزیر سابق نفت اظهار کرد: اما راه حل فرانسوی‌ها تنها راه حل فنی نیست و راه حل‌های متعددی وجود دارد. طراحی یک مخزن روی آبهای کم عمق خلیج فارس اصلا توجیه مناسبی نیست، که بخواهیم شرکت بدنام و بدعهد توتال را وارد فاز 11 کنیم. کاری که توتال می‌خواهد انجام دهد چیزی نیست که شرکتهای ایرانی از پس آن بر نیایند.

ابراهیمی اصل عنوان کرد: برای کشوری که بیش از 1200 هزار میلیارد نقدینگی دارد که به راحتی قابل جذب است، تامین این مقدار سرمایه‌ای که فرانسوی‌ها می‌خواهند بیاورند، کار سختی نیست. همچنین امکان گرفتن فاینانس هم وجود دارد.

سهم توتال در بهره‌برداری 20 درصد بیشتر از ایران است

وی گفت: قرارداد IPC که بین ایران و توتال بسته شده ایرادات گوناگونی دارد. اول اینکه بر خلاف قانون اساسی، مصالح ملی کشور و با نادیده انگاشتن ظرفیت داخلی ما کاری را که از سال 1353 تاکنون 100 درصد انجام داده‌ایم به یک شرکتی می‌دهیم که 20 درصد در حوزه بهره برداری سهم بیشتری از ایران دارد و می‌تواند اختیار بهره برداری را در دست می‌گیرد. همچنین قرار است همه چیز در یک قرارداد سقف باز از لحاظ قیمتی، در توتال باشد و آنها وارد عرصه بهره برداری بشوند، در حالی که قانونا مجاز به این کار نیستند.

معاون وزیر سابق نفت با انتقاد از IPC گفت: قراردادهایی که در کشور جنگ زده عراق به امضا رسیده است به مراتب از IPC بهتر است. متاسفانه در این قراردادها شرایط فسخ دیده نشده و کارفرما نمی‌تواند به راحتی قرارداد را فسخ کند. همچنین در این قراردادها جریمه‌ای برای طرف خارجی در صورت نرسیدن به پیشزفت هدف گذاری شده، در نظر گرفته نشده است!

توتال اگر میدان را نصفه کاره رها کند جریمه‌ای برایش در کار نیست

ابراهیمی اصل عنوان کرد: با این شرایط به زودی سر و کله BP، شیل و دیگر شرکتها هم برای انعقاد قرارداد در چارچوب IPC برای میادین دیگر پیدا می‌شود. نکته منفی دیگر این قراردادها این است که اگر میدان تخریب شود جریمه‌ای دیده نشده است. اگر میدان را رها کنند و بروند هم جریمه‌ای دیده نشده است. در این قرارداد برای کارفرما در 20 نقطه تکلیف تعیین شده انگار که آنها این قرارداد را تهیه کرده و بر ما تحمیل کرده‌اند.

وی گفت: شرکتهای زیادی هستند که تمایل دارند با قراردادهای بای بک با ایران کار کنند و در حال حاضر هم چند شرکت همچنان با همین نوع قرارداد با ایران کار می‌کنند. اکنون 25 شرکت در قالب یک الگوی اصلاح شده از قراردادهای بای بک پیشنهاد همکاری با شرکت مناطق نفت خیز را داده است.

معاون وزیر سابق نفت با انتقاد از وزارت نفت گفت: مسئولان وزارت نفت و تیم اقتصادی دولت آقای روحانی فکر می کنند که اگر ما منافع اقتصادیمان را کشورهای غربی گره بزنیم، آنها یا تحریمها را لغو می‌کنند و یا تعلیق می‌کنند. بعد ما سرنوشتی مانند کشورهای سنگاپور، ژاپن، کره‌جنوبی و یا امارات پیدا می‌کنیم.

تیم اقتصادی دولت فکر می‌کند ما فقط به کمک خارجی‌ها می‌توانیم در صنعت نفت و گاز پیشرفت کنیم

ابراهیمی اصل تصریح کرد: متاسفانه دولتی‌ها فکر می‌کنند که ما فقط به کمک غربی‌ها می‌توانیم در صنعت نفت و گاز پیشرفت کنیم در حالی که شرکتهایی داخلی مانند "متن" و یا "مناطق نفت خیر" بدون کمک خارجی‌ها در سالهای اخیر دستاوردهای بسیار بزرگی را در میادین مشترک به دست آورده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: سرانه ایجاد اشتغال در صنایع گاز و پتروشیمی بالاست. در بخش گاز به ازای هر 1000 میلیارد تومان، 1000 شغل ایجاد می شود و در بنگاههای کوچکتر و SEM ها به ازای هر 1000 میلیارد تومان 40 هزار شغل پایدار ایجاد می‌شود. آمریکا، انگلیس و سایر کشورهای اروپایی از طریق قرارداد توتال برای یک دوره حداقل 20 ساله و حدکثر 50 ساله به دنبال چپاول ذخایر و دارایی‌های ملی ما هستند، زیرا متنی که در قرارداد IPC وجود دارد این امکان را به آنها می‌دهد.