به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان،معلم جوان مدرسه شهيد چمران شهيدآباد بزينه رودي گفت: داراي مدرك ليسانس علوم تربيتي می باشم و با 23 سال سن و 5 سال سابقه خدمت در آموزش وپرورش،هم اکنون پنجمين سال خدمت خود را به عنوان آموزگار پايه سوم درمدرسه شهيد چمران شهيد آباد مي گذرانم.
گنج خانلو درباره انگيزه ودغدغه خود كه با پاي شكسته در كلاس درس حاضر مي شد، افزود: تعليم و تربيت يك فرايند تدريجي است و براي آنكه فرآورده مطلوبي در پي داشته باشد بايد مستمر باشد، شكستن پاي من يك مشكل شخصي است و هرچند از طرف پزشك معالج خود مرخصي استعلاجي داشتم اما تصميم گرفتم براي پيشبرد اهداف اموزشي و تربيتي كلاس خود در مدرسه حاضر شوم.
وي با اشاره به مشكلات براي حاضرشدن دركلاس اظهار داشت: فاصله مدرسه تا منزل بنده حدود 45 كيلومتر است و هميشه درحال رفت وآمد مي باشم و حقيقتاً براي حضور دركلاس درس با مشكلاتي روبرو بودم از اين بابت كه توانايي رانندگي نداشتم و از طرفي سرماي شديد باعث ايجاد درد بيشتر دراين ناحيه پا مي شد و براي آنكه بتوانم بر اين مشكلات غلبه كنم با هماهنگي همكاراني كه رفت وآمد مي كردند، مشكل مربوط به رفت وآمد را حل كردم و از طرفي مدير مدرسه نيز دراين زمينه همكاري بسياري با بنده داشتند و صبح ها زودتر به مدرسه مي آمدند.
معلم مدرسه شهيد چمران شهيدآباد بزینه رود با اشاره به احساس خود در آن دوران سخت، تصریح کرد: با توجه به علاقه اي كه به شغل ام داشتم و زماني كه مي ديدم دانش اموزانم با ديدن من در كلاس درس با آن وضعيت اميد در دلهايشان زنده مي ماند احساس وصف ناپذيري داشتم.
وي در پايان مصاحبه به فرهنگيان توصيه كرد: هيچ دليلي براي كم كاري در كلاس درس وجود ندارد، اگر وجدان خود را قاضي كنيم در خواهيم يافت كه دنيا گذرا تر از چيزي است كه فكر مي كنيم و بايد كار خود را بهتر انجام دهيم تا در زمان بازنشستگي حسرت چيزي در دلمان نماند.
