به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج هرمزگان به نقل از بشاگرد نیوز؛ «کپر» با فرهنگ مردم شهرستان بشاگرد عجین شده و امکان حذف آن از چرخه زندگی آنها غیر ممکن است زیرا کسانی که موفق به ساخت خانه مسکونی هم شده اند همچنان در کنار این منازل مسکونی خود کپر ساخته اند از این رو کپرنشینی ناشی از شرایط خاص اقلیمی و آب و هوایی مناطق جنوب کشور است.
اگر بخواهیم تعریفی از کپر داشته باشیم به آلونگ یا سایبان‌هایی گفته می‌شود که در مناطق گرمسیری جنوب با شاخه و برگ درخت نخل ساخته می‌شود که سقف آن را با حصیر پوشانده می شود.
کپرها خنک‌تر از ساختمان و چادر هستند و خانه‌های کپری تحمل سرمای شدید این منطقه را آسان‌تر می‌کنند و در شهرستان بشاگرد نیمی از مردم هنوز در کپر زندگی می کنند و مدارس آنها هم در کپر تشکیل می‌شود.
مدارس کپری همچنان کلاس درس دانش‌آموزان بشاگردی
دولت‌ها همواره تلاش بسیاری برای بر‌چیده شدن مدارس کپری کرده اند و مردم محروم این مناطق در خانه‌های مناسب اسکان پیدا کنند و دانش‌آموزان نیز به جای مدارس کپری در مدارس استاندارد تحصیل کنند اما هنوز این امر محقق نشده و نزدیک به ۵ مدرسه در بشاگرد کپری وجود دارد.
مدارس کپری هم‌اکنون در چرخه آموزشی و پرورشی بسیار اندک و مسئولان به‌دنبال تبدیل آخرین مدارس کپری به مدارس استاندارد هستند اما واقعیت چیز دیگری است؛امکان حذف کپر و مدارس کپری در برخی مناطق وجود ندارد که به گفته مسئولان چرا کپر جزبی از فرهنگ مردم محروم بشاگرد می باشد و یکی دیگر از دلایل آن صعب العبور بودن راه ارتباطی آن است.
وجود مدارس کپری بارزترین نمونه‌های محرومیت
وجود مدارس کپری یکی از بارزترین نمونه‌های محرومیت است که با وجود اختصاص اعتبارات فراوان برای رفع این محرومیت، فعالیت آموزشی در این نوع مدارس همچنان ادامه دارد که و نزدیک به ۵ مدرسه در شهرستان بشاگرد کپری است.
نزدیک به ۵ سال است که مسئولان هرمزگانی برنامه حذف مدارس کپری را آغاز کرده اند اما همچنان دانش‌آموزان بشاگردی در مدارس کپری و غیراستاندارد و بدون وسایل گرمایشی و سرمایشی مشغول به تحصیل هستند.
دانش آموزان مدرسه روستای زمین تومان در بخش درنگمدو شهرستان بشاگرد در سال تحصیلی جدید در کانکس فرسوده ای به ادامه تحصیل خواهند پرداخت که حال و روز خوشی ندارد.
کلاس درس یا آغل حیوانات؟!
در روستای زمین تومان ۱۴ دانش آموزان در یک کانکسی محقر و بدون هیچ گونه امکاناتی مشغول به تحصیل هستند و در واقع این فضای آموزشی در شان دانش آموزان این روستا نیست.
طی بازدید ما از این مکان آموزشی روستای زمین تومان داشتیم متوجه شدیم در این مکان آموزشی حیوانات هم نگهداری می کنند و در واقع این فضا دومنظوره می باشد و هم مکانی برای حیوانات و هم برای تحصیل دانش آموزان است.
بدلیل اینکه مدرسه کانکس روستای زمین تومان در کنار کوه قرار دارد مارها به زیر کانکس هجوم می آورند که این خود باعث می شود دانش آموزان با ترس و دلهره بر سر کلاس بنشینند که این به کیفیت اموزشی لطمه وارد می کند.
مراد مرادی، یکی از اهالی روستای زمین تومان شهرستان بشاگرد با اشاره به وضعیت این فضای آموزشی، گفت: دانش آموزان این روستا در کانکسی کوچک درس می خوانند و هیچ گونه امکاناتی ندارد.
تحصیل در کانکس فاقد آب و برق
این شهروند بشاگردی با بیان اینکه این کانکس فاقد آب و برق است، تصریح کرد: دانش آموزان این روستا دیگر تمایلی برای حضور در آن ندارند وخواهان تعویض و یا فراهم کردن محیطی مناسب برای ادامه تحصیل خود هستند.
کانکس درس هیچ گونه امکانات رفاهی و بهداشتی ندارد
مرادی با اشاره به اینکه فضای آموزشی که فاقد آب و برق است را نمی توان به فضای آموزشی ربط داد، افزود: این مکان آموزشی هیچ گونه امکانات رفاهی و بهداشتی ندارد و این کانکس به سرویس بهداشتی صحرایی بیشتر شباهت دارد و محلی برای نگهداری حیوانات شده است.
وی ادامه داد: کانکس درس این روستا در کنار کوه واقع شده و بارها مشاهده کردم که مارها به زیر این کانکس هجوم آورده و از طرفی دیگر این کانکس آن سوراخ است و احتمال ورود حیواناتی مثل مار و عقرب به این فضای آموزشی وجود دارد.
اهالی روستای زمین تومان شهرستان بشاگرد که فرزندان آنها در این کانکس مشغول به تحصیل هستند با وجود شرایط نامناسب این مکان از مسئولان شهرستان در خواست دارند تا این فضایی را که به عنوان مدرسه و یا کلاس درس در اختیار دانش آموزان روستا قرار داده اند با کانکس مناسب و یا محلی که شرایط تحصیل دانش آموزان را در روستا فراهم سازد آماده کنند.
