به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از رادیو گفت و گو، ویژه برنامه سودای سیمرغ رادیو گفت و گو با موضوع بررسی جشنواره فیلم فجر و با حضور محمدرضا شهیدی فر مجری صدا و سیما و مجری سابق افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر به روی آنتن رفت.
شهیدی فر در ابتدای مطلب در رابطه با ارزیابی خود از جشنواره فیلم فجر امسال اظهار داشت: به نظر بنده جشنواره فیلم فجر امسال به طور کلی خوب بود.
وی افزود: ما نتوانستیم برای جشن پیروزی انقلاب اسلامی ایران فکر درستی کنیم. تنها داشته ما در این ایام جشنواره فیلم فجر است. ما در جشنواره فجر امسال هم همان روندی را داشتیم که در سال های گذشته بود و ویژگی جدیدی نداشت.
مجری سابق افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر بیان داشت: سرعت رشد سینمای ایران همان سرعتی است که در دهه های گذشته داشته و هنوز در خیلی از موضوعات فکری و فرهنگی و استراتژی کشور عقب هستیم.
شهیدی فر تصریح کرد: تنها موضوعی که توانست جشنواره فیلم فجر امسال را با دوره های گذشته متفاوت کند تنوع شکل و مضمون فیلم ها بود.
این مجری صدا و سیما خاطرنشان کرد: متاسفانه سینمای ایران خیلی علاقه مند به پدیده " مد " است. به عنوان مثال در دوره ای همه فیلم ها پایان باز داشتند یا همه از نوع کمدی و یا نوع موسیقی و ترویج خیانت مد شده بود . لذا تنوع ژانر در این دوره بود که البته در دهه های اول و دوم انقلاب نیز این ویژگی در سینمای ایران وجود داشت. بنابراین سال آینده انتخاب متنوع تری برای مردم وجود دارد.
وی افزود: در رابطه با فیلم سازی آقای حاتمی کیا برخلاف برخی دوستان بنده با فیلم او کنار می آیم. علاقه مندی حاتمی کیا به سینمای آمریکایی یعنی سینمای مستقل و متفاوت را دوست دارم که سینمای پیشرویی است.
شهید فر گفت: افرادی که مخالف هستند بدانند که دوره و زمانه عوض شده و نباید به فیلم ساز اصرار کرد که از از شکل و شمایل گذشته خارج نشود باید سینمای داخلی و خارجی و بازار بین المللی را در نظر داشت.
مجری سابق افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر خاطرنشان کرد: تکنیک و شکل فیلم به وقت شام را خیلی می پسندم و فیلم حاتمی کیا را دوست دارم.
وی یادآور شد: فیلم تنگه ابوقریب نقطه پایان حماسی و با شکوهی ندارد. جغرافیا و داستان وشخصیت در آن نیست و پایان آن را هم دوست ندارم.
شهید فر ادامه داد: فیلم هومن سیدی از لحاظ فرم رشد قابل توجهی داشت. فیلم شعله ور جزو گونه های در قله سینمای ایران است.
وی در پایان مطلب ابراز داشت: متاسفانه هنوز آنچه که در سینمای ایران انتظار داریم محقق نشده و نمی توان به عنوان منبع تغذیه فکری از سینمای فعلی ایران استفاده کرد.
