شهیده رقیه بی نیاز عازم سفر به دبی بود تا به دیدار همسرش برود در حالی که باردار بود و نوزاد پنج ماهی در شکم داشت و همسر در فرودگاه دبی منتظر رسیدن او بود اما با جنایت هولناک آمریکا به مقصد و دیدار همسرش نرسید.

دخترم رقیه با کمک دایه محلی متولد شد

ابراهیم، پدر شهیده رقیه بی نیاز در گفتگو با خبرنگار فرهنگ کده اظهار کرد: در ابتدا شغلم صیادی بود و ماهی گیر می کردم و محل زندگی ما در روستای گچین بود و در اوایل انقلاب به بندرعباس آمدیم و ساکن شدیم.

پدر شهیده رقیه بی نیاز بیان کرد: رقیه فرزند دوم ما و دختر بزرگ خانواده بود و دخترم رقیه سال ۴۱ در روستای گچین با کمک دایه محلی متولد شد و دوران کودکی اش را در زادگاهش گذراند.

وی تصریح کرد: دخترم رقیه ۱۹ساله بود که با یکی از افراد فامیلمون ازدواج کرد و همسرش دبی کار می کرد و دخترم بندر ساکن بود و مدتی برای دیدار همسرش به دبی رفت و دوباره برگشت و یک مدت دو ماهه اینجا ماند و دوباره به قصد دیدار همسر عازم دبی شد.

وقتی که دخترم به دبی رفت باردار بود

پدر شهیده رقیه بی نیاز در ادامه اضافه کرد: وقتی که دخترم به دبی رفت باردار بود و نوزاد ۵ ماهه در شکم داشت او یک فرزند دختر هم داشت که قبلا فوت شده بود.

وی به خصوصیات اخلاقی شهیده رقیه اشاره کرد و گفت: رقیه بسیار با ادب و با معرفت بود و اهل کمک و همکاری بود و به همسایگان کمک می کرد.

پدر شهیده رقیه بی نیاز در ادامه گفت: رقیه در منزل هم کارهای خانه را انجام می داد و خیاطی می کرد و اهل عبادت و نماز و با حجاب بود روزه اش را می گرفت و موقع ماه رمضان همسایه ها و فامیل نزدیک که اطراف ما بودند برای سحری بیدار می کرد.

رقیه علاقه زیادی به درس و مطالعه داشت

وی اظهار کرد: رقیه خیلی به درس و مطالعه علاقه داشت حتی موقعی که میخواست به دبی برود کتاب های نهضتی اش را هم با خودش برد و گفت میخواهم بخوانم موقعی که بود خیال ما راحت بود از بس زرنگ و کاری بود و مثل فرشته ها بود و خیلی مراقب و مواظب حال ما بود.

پدر شهیده رقیه بی نیاز در ادامه بیان کرد: رقیه بعد از اولین فرزندم که پسر بود به دنیا آمد و دختر بزرگم بود، بسیار با محبت و مهربان بود  و خاطراتش را نمی توانم فراموش کنم.

وی به خاطرات آخرین دیدار و روز سفر دخترش شهیدش اشاره کرد و افزود: رقیه موقع رفتن سفارش مادرش را به خواهر و برادرانش می کرد و به آنها می گفت مواظب مادر باشید تا من برم و برگردم و حرفهایش دلنشین بود، وسایلش را بسته بود و بعد از خداحافظی به فرودگاه رفت.

پدر شهیده رقیه بی نیاز ادامه داد:  وقتی خداحافظی کرد از خانواده ماشین دربست گرفتم و او را به فرودگاه رساندم و در مسیر ساکت بود و من فرودگاه ماندم تا دخترم سوار هواپیما شد وقتی هواپیما حرکت کرد به منزل برگشتم.

وی با اشاره به چگونگی مطلع شدن شهادت فرزند خود و سقوط هواپیما، گفت: یکی از اقوامان منزلمان آمد و خبر آورد که هواپیمایی که تازه از بندر به مقصد دبی حرکت کرده آمریکا آن را با موشک زده و هواپیما در دریا سقوط کرده و گفتم پناه بر خدا انگار آسمان روی سرمان خراب شد.

جنازه دخترمان را در بنیاد شهید تحویل گرفتیم

پدر شهیده رقیه بی نیاز اضافه کرد: برای پیدا کردن پیکرش رفتیم پیگیری کردیم تا اینکه وقتی پیکرش پیدا شد با کشتی به ساحل آوردند و ما برای شناسایی رفتیم و پیکر دخترم را در بنیاد شهید تحویل گرفتیم و نسبتا بدنش سالم بود اما آسیب دیده بود .

وی با بیان اینکه خبر شهادت دخترم همه اقوام و دوست و آشنا را شوکه و ناراحت کرد، بیان کرد: موقع تشییع پیکرش جمعیت زیادی آمده بودند و حتی از راه دور هم به خاطر رقیه آمده بودند تا زیر تابوتش را بگیرند و انتظار نداشتیم به این زودی ما را ترک کند و تنهایمان بگذارد.

پدر شهیده رقیه بی نیاز با بیان اینکه آمریکا را به خاطر این جنایت هیچ وقت نمی بخشیم، خاطر نشان کرد: آمریکا فرزندمان را بی گناه قربانی و مظلومانه با نوزادی معصوم به شهادت رساند و هیچ وقت این جنایت را فراموش نخواهیم کرد.