آزاده و جانباز اردکانی:
مسئولین باید پاسخگوی امانت شهدا باشند/ امروز نوبت جوانان است که راه شهدا را ادامه دهند
آزاده و جانباز اردکانی با اشاره به ایثارگری و رشادت‌های رزمندگان برای به بار نشستن نظام جمهوری اسلامی ایران گفت: ثمره خون شهدا امانتی در دست مسئولین است و باید پاسخگوی آن باشند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از اردکان، محمدرضا برزگر چاه افضل در گفتگو با خبرگزاری بسیج، گفت: در سال ۱۳۶۳ و در سن ۱۴ سالگی برای اولین بار به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل و منطقه غرب کشور اعزام شدم، اما به دلیل کم بودن سن و کوتاهی قد از اعزام من به خط مقدم جلوگیری کرده و مرا به قسمت پشتیبانی منتقل کردند.
وی افزود: کم‌کم با فراگیری آموزش‌های لازم به میدان نبرد اعزام شدم و در سال ۱۳۶۷ دریکی از پاتک‌های دشمن در منطقه شلمچه از ناحیه پای چپ مجروح و سپس اسیر شدم.
برزگر گفت: با توجه به اینکه مجروح شده بودم و به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت مجروحان توسط نیروهای عراقی، کم‌کم زخم‌های پای من عفونت شدید پیدا کرد به‌گونه‌ای که این زخم‌ها به کِرم تبدیل شد و به همین خاطر آن‌ها مجبور شدند که پای بنده را در سه مرحله قطع کنند. گرمای شدید و اوضاع نامناسب اردوگاه نیز باعث شده بود که پای من تا پایان دوران اسارت عفونت داشته باشد.
وی اظهار داشت: عراقی‌ها برای کنترل اوضاع اردوگاه و ایجاد جو خفقان، هرروز اسرا را کتک می‌زدند و به کسی هم رحم نمی‌کردند و حتی مجروحان را هم کتک می‌زدند و تا روزی که قرار بود ما را آزاد کنند این کار را می‌کردند.
رزمنده دفاع مقدس گفت: در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۶۹ گفتند که قرار است مجروحین را آزاد کنند و ما جزو نفرات اولی بودیم که از اردوگاه بیرون آمدیم، ولی به مدت ۲۵ روز ما را در مکان دیگری زندانی کردند و به همین دلیل جزو نفرات آخری بودیم که آزاد شدیم و در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ به ایران بازگشتیم.
وی خطاب به نسل جوان جامعه اظهار داشت: آن زمان که کشور و انقلاب به دفاع نیاز داشت ما به وظیفه خود عمل کردیم و اینک نوبت شما جوانان و آینده‌سازان کشور است که راه شهدا را ادامه دهید.
وی در پایان گفت: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به برکت خون شهدا و ایستادگی ایثارگران و خانواده‌های آنان زنده و پاینده است و مسئولین باید بدانند که اکنون ثمره خون شهدا امانتی در دست آن‌هاست و باید از این امانت به‌خوبی پاسداری کنند و پاسخگوی این امانت باشند.
وی افزود: کم‌کم با فراگیری آموزش‌های لازم به میدان نبرد اعزام شدم و در سال ۱۳۶۷ دریکی از پاتک‌های دشمن در منطقه شلمچه از ناحیه پای چپ مجروح و سپس اسیر شدم.
برزگر گفت: با توجه به اینکه مجروح شده بودم و به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت مجروحان توسط نیروهای عراقی، کم‌کم زخم‌های پای من عفونت شدید پیدا کرد به‌گونه‌ای که این زخم‌ها به کِرم تبدیل شد و به همین خاطر آن‌ها مجبور شدند که پای بنده را در سه مرحله قطع کنند. گرمای شدید و اوضاع نامناسب اردوگاه نیز باعث شده بود که پای من تا پایان دوران اسارت عفونت داشته باشد.
وی اظهار داشت: عراقی‌ها برای کنترل اوضاع اردوگاه و ایجاد جو خفقان، هرروز اسرا را کتک می‌زدند و به کسی هم رحم نمی‌کردند و حتی مجروحان را هم کتک می‌زدند و تا روزی که قرار بود ما را آزاد کنند این کار را می‌کردند.
رزمنده دفاع مقدس گفت: در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۶۹ گفتند که قرار است مجروحین را آزاد کنند و ما جزو نفرات اولی بودیم که از اردوگاه بیرون آمدیم، ولی به مدت ۲۵ روز ما را در مکان دیگری زندانی کردند و به همین دلیل جزو نفرات آخری بودیم که آزاد شدیم و در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ به ایران بازگشتیم.
وی خطاب به نسل جوان جامعه اظهار داشت: آن زمان که کشور و انقلاب به دفاع نیاز داشت ما به وظیفه خود عمل کردیم و اینک نوبت شما جوانان و آینده‌سازان کشور است که راه شهدا را ادامه دهید.
وی در پایان گفت: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به برکت خون شهدا و ایستادگی ایثارگران و خانواده‌های آنان زنده و پاینده است و مسئولین باید بدانند که اکنون ثمره خون شهدا امانتی در دست آن‌هاست و باید از این امانت به‌خوبی پاسداری کنند و پاسخگوی این امانت باشند.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
