به گزارش خبرگزاری بسیج، مهدی حسن زاده در خراسان نوشت:
دو روز پیش، شورای هماهنگی سران قوا، کلیات طرح اصلاح ساختار بودجه را تصویب کرد و دیروز سرفصل های 9 بسته اجرایی در این زمینه منتشر شد. 9 بسته ای که اصلاح نظام یارانه ای کشور، اصلاح نظام بانکی، مولد سازی دارایی های دولت و اصلاحات در شرکت های دولتی از مهم ترین محورهای آن است. به این ترتیب بحث مبنایی اصلاح ساختار بودجه که فراتر از بودجه، نحوه مواجهه با مهم ترین چالش های اقتصادی کشور را مشخص می کند، در مسیر اجرایی شدن قرار گرفته است و با تصویب جزئیات آن در شورای هماهنگی سران قوا در هفته های آینده باید منتظر اجرای تدریجی آن بود. پیش از این سازمان برنامه، بازه دو ساله برای اجرای این بسته ها در نظر گرفته بود.
خراسان پیش از این در قالب یادداشتی که در تاریخ سه شنبه، 31 خرداد امسال تیتر یک روزنامه خراسان شده بود، بسته پیشنهادی سازمان برنامه برای اصلاح ساختار بودجه را نقد کرده و آن را به جای برنامه فوری، فهرست آرزوها نامیده بود. اکنون با انتشار سرفصل های 9 گانه برنامه اصلاح ساختار بودجه مشخص است که همچنان نگاه بسیار کلان و کلی گویی بر برنامه ای که از جنس اقدام فوری است، سنگینی می کند. واقعیت این است که ما در شرایط سخت تحریم ها و با احتمال کاهش 100 هزار میلیارد تومانی درآمدهای نفتی امسال، باید به دنبال دو اقدام مشخص باشیم؛ نخست، تصمیمات کوتاه مدت برای جبران کاهش درآمد نفتی امسال و تراز شدن بودجه و دوم، اصلاحات بلند مدت در ساختار بودجه تا علاوه بر مواجهه با چالش های اساسی اقتصاد ایران از جمله چالش های نظام یارانه ای و بانکی، بودجه کشور به طور متوازن، از درآمد نفت مستقل شود.
فهرست منتشر شده توسط سازمان برنامه نشان می دهد که نگاه این سازمان بر اقدامات بلند مدت است و حداقل تاکنون، خروجی عملیاتی در این برنامه ها دیده نشده است. این در حالی است که چندی پیش مرکز پژوهش های مجلس با انتشار برنامه ای 10 بندی، نسخه اداره کشور بدون نفت را تشریح کرد. برنامه ای که به صورت ریز و جزئی مشخص کرده بود که کاهش 100 هزار میلیارد تومانی درآمد نفتی امسال با افزایش درآمد و کاهش هزینه از چه محل هایی قابل جبران است.
اکنون با وجود طراحی چنین برنامه عملیاتی (فارغ از این که ممکن است بخشی از جزئیات آن قابل نقد و در عین حال قابل تغییر باشد) به نظر می رسد، شورای هماهنگی سران قوا باید درباره معضلات فوری بودجه ای نیز تصمیم بگیرد. قطعا خواسته رهبر انقلاب برای اصلاح ساختار بودجه، صرفا ناظر به بلند مدت نبوده و معضل جاری پیش رو نیز مدنظر بوده است. تصمیمات فوری در زمینه مالیات بر سوداگری، اصلاح یارانه انرژی و شفافیت و کاهش ریخت و پاش های فراوان در شرکت های دولتی، ضرورت هایی است که نباید صرفا در قالب تصمیمات بلند مدت قرار گیرد و در فرایند طولانی تصمیم گیری بماند. باید برای این اصلاحات بودجه ای در دسترس، سریع و قاطع در نظر گرفت.
