به گزارش بسیج، هفته عفاف و حجاب فرصت خوبی برای بررسی عملکرد فرهنگی نهادهای مختلف در این رابطه است. مسئله حجاب که گاهی دست مایه اهداف سیاسی برخی از جریانها در انتخابات شده موضوعی است که به گفته بسیاری از کارشناسان دشمنان و غربیها برای براندازی آن از جوامع مسلمان هزینههای هنگفتی میکنند.
در این گزارش قصد نداریم به اهداف دشمنان جهت این اقدام بپردازیم بلکه در رابطه با جریان پروژه حجاب اجباری که در گزارشات قبلی هم قسمتی از آن را بیان کردیم میپردازیم.
جریان شناسی پروژه حجاب اجباری
چند سالی است که مسئله آزادی و رهایی زنان از حجاب و برخی محدودیت ها از سوی برخی محافل داخلی و خارجی مطرح می شود و در افکار عمومی، رسانه ها و در میان فعالان اجتماعی و خصوصا زنان بازخورد پیدا می کند. در پروژه حجاب اجباری شاهد هستیم که به روشنی میتوان دست بازیگران داخلی و خارجی را در مشغول کردن افکار به یک امر حاشیهای و بازداشتن اذهان آنان از مباحث اساسی و زمینهسازی آنان برای تغییرات بعدی مشاهده کرد.
این جریان با زمینه سازی ذهنی و ایجاد توهم در برخی دختران جوان، آنان را تحت عنوان مبارزه برای آزادی و دفاع از جایگاه زن به کف خیابان میآورند. طبق قانون در ایران این اعمال ناهنجار و خلاف محسوب شده و با آنان برخورد میشود که این مسئله موجب تعارضاتی از جمله بدبینی به نظام اسلامی شده است.
مسیح علی نژاد
معصومه علینژاد، معروف به مسیح علینژاد در ۱۳۷۸ با روزنامه همبستگی کار خود را آغاز کرد و بعد از آن با ایلنا همکاری کرد. از او در روزنامههای شرق، بهار، وقایع اتفاقیه، هممیهن و اعتماد ملی نیز نوشتههایی منتشر شده است. مسیح علی نژاد با سرقت اسناد محرمانه مجلس شورای اسلامی که باعث اخراجش از مجلس شد که پس از آن به جاسوسی برای سرویس اطلاعاتی انگلیس پرداخت.
اسنادِ موجود در وبسایت www.insidegov.com که به انتشار اطلاعات درباره دولت آمریکا اختصاص دارد حاکی است مسیح علینژاد، فعال رسانهای ضدانقلاب چند قرارداد به ارزش بیش از ۲۳۱ هزار دلار با دولت آمریکا منعقد کرده است. برخی از تحلیلگران، فعالیتهای مسیح علینژاد در فضای مجازی برای تحریک زنان به شکستن قوانین جمهوری اسلامی ایران را در راستای برنامهریزیهای دولت آمریکا برای اجرای براندازی نرم در ایران عنوان میکنند.
پروژه چهارشنبههای سفید
پس از کمپین آزادی یواشکی ، کمپین «چهارشنبههای سفید» شکل گرفت که در ابتدا دختران در روز چهار شنبه هر هفته با برداشتن شال و روسری به کشف حجاب می پردازند و تصاویر این اقدام خود را برای رسانه های مرتبط این کمپین ارسال می کنند. کمپین چهارشنبه های سفید پس از گذشت چند سال با گسترده شدن شبکه های مجازی سر زبان ها افتاد و مسیح علی نژاد نماد این کمپین شد.
پروژه دختران خیابان انقلاب
یکی از جریان هایی که پس از چهارشنبه های سفید شکل گرفت " کمپین دختران خیابان انقلاب" بود که چند روز قبل از اعتراضات دی ماه سال 96 ایجاد شد. به این صورت که زن جوانی در خیابان انقلاب کشف حجاب کرد و شال سفید خود را بر سر چوب زد که با واکنش پلیس مواجه شد و بارها پس از این اتفاق چندین نفر تحت این عنوان در شهرهای بزرگ ایران دست به کشف حجاب زدند. با این روش به اصطلاح مبارزه خود را به رخ کشیدند. پس از این اتفاقات اخباری منتشر گردید مبنی بر اینکه این پروژه دارای پشتوانه مالی و برنامه ریزی از پیش تعیین شده است و دخترانی که اقدام به کشف حجاب در خیابان می کنند در قبال این اعمال مبالغ قابل توجهی پول دریافت کرده اند که برای مثال مریم شریعتمداری از دختران خیابان انقلاب از نمونه های آن است.
با اعلام این خبر و انتشار فیلم یکی دیگر از این دختران مبنی بر این که در قبال این اقدام پول دریافت کرده است هجمه سنگینی علیه جریان اصلاحات ایجاد شد و باعث بی اعتباری میان طرفداران این کمپین و افکارعمومی گردید.
پروژه آزادیهای یواشکی
در ماههای اول سال ۱۳۹۳ کمپین «آزادیهای یواشکی» در فضای مجازی توسط مسیح علینژاد، آغاز به کار کرد. در این کمپین زنان عکس و فیلمهایی اعتراضی خود را نسبت به حجاب اجباری در فضای اینترنت منتشر کردند.
اعضای این کمپین با سرقت تصاویر از آرشیو خصوصی اعضای ایرانی عضو فیس بوک پروژه خود را پیش می بردند و در برخی نقاط کم آمد و شد و یا دور از انظار عمومی اقدام به عکس برداری از خود به صورت بی حجاب کرده و آن را برای این کمپین ارسال می کردند. استفاده از تصاویر سرقتی خصوصی افراد مختلف بدون رضایت آنان از سوی طرفداران این کمپین، در آستانه فصل تابستان حربه ای بود تا با راه انداختن موج تازه ای از جنجال ها در فضای رسانه ای کشور آشوب ایجاد کنند که با عدم استقبال مخاطبان و جامعه هدف مواجه شد و حتی این کمپین در مواردی موجب اعتراض افرادی واقع شد که از حریم خصوصی و تصاویر آن سوء استفاده شده بود.